Lijnen van licht

Er zingt een meisje over briefpapier.
De lijnen vaag, de stem een uitroepteken.
Ze treedt al op, nu menige paar weken;
de straat komt tot leven van haar plezier.

Haar voetjes dansen langs de witte zwanen,
die in het prille uur hun intrede doen.
Ze kust het buiten wakker met een zoen,
en boven haar ontwaken zacht de manen.

Haar adem componeert de luwe wind,
die weldra langs het monument zal gaan.
Er bloeien dunne twijgjes in haar ogen.

Ze lacht teder wanneer ze weer begint,
en troost de dode ver van zich vandaan.
De lijnen spreken zacht tot haar twee ogen.

liedjes

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 9