Alle inzendingen over Liefdeswoorden

Het is een zucht in fluistering die langs prevelende lippen zachte woorden in het oor verscheept en de schelp helder en stil in hoge en lage liefdesklanken laat trillen. Het is een zucht in stil gemurmel van een traag kabbelend beekje dat klankhelder jouw Zijn passeert waarbij een sprankelende druppel woorden jouw oren streelt.…

het heilig vuur van zoet riekende liefdeswoorden verwordt tot zwak gloeiende scherp geurende sintels na de vervulling door zwetende lijven remy…

tik zoek naar liefdeswoorden in mijn bloeiende rozentuin en de nachtegalen die ze horen schenken mij hun mooiste pluim Ik schrijf ze op rozenblaadjes en met een nachtegalenveer mijn hart wordt volgeladen boordevol en telkens weer… Ik zie je in de rozen ik hoor je in de nachtegalenzang ik heb jou uitverkozen en voor een leven lang.…

Was jij een liefdeswoord ik had je op mijn schrijftafel lettergreep voor lettergreep ont- rafeld om de wezenseigen kern te vinden. Maar taal moet oud worden en naargeestig, en wat dan nog van jou? Mijn lief, blijf daarom maar hermetisch voortbestaan in flarden ongeschreven poëzie en fragmenten van de vier seizoenen.…

ik duimnagel geïnkt de dingen zoals ze zijn kalm op jouw oogleden teer beschilder ik rood geroezemoes bij wie ik hoor in één lijn met jou naast elkaar wiek ik liefdeswoorden door zuchten gestreeld tussen ‘t naakte bewogen heel dicht bij jou die gedijen verborgen in diepe klanken bij elke voetstap voor je ogen als je lang kijkt naar…

een liefdeswoord valt op zijn rug en breekt.…

Het strand, de horizon bij nacht lonkte ons met het geluid van de branding we hadden wel vaker gevreeën op het zand maar nu was er voltooiing van de zwijgtaal geen brieven meer bij volle maan of liefdeswoorden dwaas door waan geen kusjes op blozende wangen melancholie hield ons verlangen gevangen een trui, die jij ooit droeg op…

misschien dat wij ons nooit echt leren kennen omdat het lot het zo voor ons bedoelt of dat ik aan het fluisteren van je adem nog moet wennen zodat mijn liefde voor jou nooit bekoelt wat morgen brengt daar wil ik niet naar vragen ‘t zou kunnen dat de wind mij verder drijft of dat jouw golven mij steeds blijven dragen zolang mijn hart jou liefdeswoorden…

In dromen zou ik je nog voort beminnen of in mijn verzen hoog bezingen daar stelde je afwezigheid geen vragen mijn hart kon enkel je liefdeswoorden dragen. Alleen een steen die je gedachtenis eert de rest bleef in mijn hart… onverteerd.…

De zon gaat onder over onze liefde Elke lichtstraal dooft langzaam uit Nu sluieren er schaduwen van verdriet Mijn hart schreeuwt zonder geluid Het moment van verlatenheid laat mij verteren door pijn Nog hoor ik onze liefdeswoorden dat we voor altijd samen zouden zijn Nu ligt de weg van eenzaamheid open Je sterke armen laten mij sterven…

(de traagheid van het onvermijdelijke) ze volgt de ogen van de wind wanneer het regent op zijn rug hij deelt verhalen als het meest nabije in hoeken van vreemde huizen ik hoor haar gaan en graaf de maan uit ze is de nacht, de schaduw waaruit het licht kinderen baart dichter bij de waarheid en liefdeswoorden die de stilte…

sluimerzacht de kern ontwaakt als de gesloten oester wordt gekraakt en een parel glanst in wonderlijke schijn Laat me weten hoe we zijn bedrogen door de passie waarin wij elkaar verloren pas nu besef ik wat jij tijdenlang al wist hoe erg je me al die keren hebt gemist omdat ik je dichtheid niet durfde te verstoren Laat me horen in broze liefdeswoorden…

Die woorden die niet uit een keel ontluiken Die woorden die het licht doen zweven Die streling Kus Die zachte noot Die woorden door geen pen geschreven Ik min jouw liefdesmelodie Geheime stille liturgie Maar woorden zijn toch woorden slechts Verkeerd gezegd, verkeerd gehoord, Een lier is niets, zonder muziekakkoord Al vraag ik je een liefdeswoord…