lief in het nu, vandaag
en in mijn armen lig je warm breekbaar
je lijf een voor mij onbekend en heel vreemd land
beweegt zich zacht als golven die onmeetbaar
heel teder stromend glijden door de palm mijn hand
misschien dat wij ons nooit echt leren kennen
omdat het lot het zo voor ons bedoelt
of dat ik aan het fluisteren van je adem nog moet wennen
zodat mijn liefde voor jou nooit bekoelt
wat morgen brengt daar wil ik niet naar vragen
‘t zou kunnen dat de wind mij verder drijft
of dat jouw golven mij steeds blijven dragen
zolang mijn hart jou liefdeswoorden schrijft.
Zie ook: http://sunset.deds.nl
Schrijver: sunset, 8 augustus 2008
Geplaatst in de categorie: liefde