Alle inzendingen over Museon stelt vondste

er zijn glimmers gegapt uit het museon alle beveiliging faalde, oh zo vaag dan rijst bij mij meteen de logische vraag hoe diefmans langs alle lasers lopen kon detectie, camera, bewakers faalde terwijl hun handlangers de buit weghaalde in het museon zijn velen diamanten geroofd, maar door wie is nog een raadsel (officieel dan)…

stippen ik had ze kunnen tippen hield vingers op mijn lippen nu is er het duin doorwoeld ze vonden urnen twee graven van Merovingers het vreemde is alleen ze tekenden een vergane krijger op een haags matje als een ADO-hooligan Henkie Bres in de archeologische les ------------------------------------------- Toelichting: In het Haagse Museon…

Ze werden kunst, massa ontstegen Japanse vondst van lang geleden Wanneer serviezen barsten kregen Een metafoor in huidig heden Hoe platina mijn kronkelwegen Op die manier aaneengeregen Met goudaders wist te bekleden Japanse vondst van lang geleden Wanneer serviezen barsten kregen…

ik vond je leuk ik vond je hart ik denk dat jij mijn vondst bent!…

Wanneer een verse baby zorgen baart, Dan helpt geen wiegeliedje, borst of kruik, Nee, gooi de kleine lekker door het luik, En speel de kinderlozen in de kaart. Die halen, zonder strenge kinderrechter, Gewoon een baby onder uit de trechter.…

Gezeten in zacht gras tussen twee schaduwstruiken mijmert de verlamde man over lang vervlogen jaren waarin lang wandelingen zijn ware lust waren de verte steeds wenkte veel nieuws en verrassingen liet ontdekken onderdrukt gezoem een plotselinge prik de boze hommel wekt hem uit die gedachtenwaas uren kijkt hij om zich heen slaat…

Schrijver en tekenaar treffen elkaar in een zaal vol schone werken: hun levens en kunst waaien samen over de wereld.…

Ik hoef niet zwervend door andermans vuil te gaan; mijn geluk ligt thuis.…

Zorgvuldig jouw woordenschat Mooi. Net als jij is vandaag het weer, de dag, wij samen Jij, wij en ik wie weet, echt vanaf nu dan…

Herkennen van de nieuwe haartjes in je huid, verlangend naar het licht Het straalt uit jou en is altijd onderweg om weer thuis te komen Als woorden tranen zijn of regen je veegt hen uit je ogen om droog scherper verder te kunnen kijken gelijkertijd jezelf te blijven Dan alleen op dat moment ben jij me liever dan al die anderen op zoek…

niet de taal uitvinden maar naar woorden zoeken die als een puzzel passen op de juiste plek zoals zoeken het bewust kijken is naar een mogelijke vondst zo zal het altijd zijn de dichter maakt zich ondergeschikt aan de taal de taal staat het verwoorden toe van een gevoel...…

Net als toen bij die spot voor Diamant Gebruikten hongerige binnendringers Met gulzigheid hun hebberige vingers En ging de vette buit van hand tot hand Maar was het toen slechts woensdagmiddag open Nu kun je elke dág naar binnen lopen…

almanak gevonden op Koninginnedag op straat gouden vondst heerlijk reageer je even hoe jij de 10 Geboden vindt?…

Vogelaars, snelt naar De vondst van de eeuw! Lazer toch op met die Ornithologenkliek. Ik ben een huismus Of hoogstens een spreeuw.…

nooit kuste de zon zo innig de aarde nooit deed de wind zo'n verrukkelijke vondst- blijk van liefde droom die uitkwam kind weergaloos kind…

Het deftige huis naast het wijde moeras kent allang geen bewoner meer heeft één scheve wandkast van molm ribbelig hout vol grijs pluizig stof gemoedelijk nodend tot behaag'lijk luieren de ingezakte trappen en vloeren met gaten bergen lome mistroostigheid 's avonds kringelt kille poeldamp door kapotte ramen binnen voert heerschappij over…

Met opgevoerde Zündapp reed hij snel Naar Friese terpen of gerooide aarde Misschien vond hij vandaag een keertje wel Die mantelspeld of munt van grote waarde Hij zocht met zijn detector op het land Een piepje, goud? Hij kreeg het warm en koud En schepte in het zand, een ring van goud! Maar aan die ring daar hing een dode hand Na grote schrik…

Er is een nieuwe wespensoort gevonden In alle kleuren van de regenboog Misschien hield de ontdekker het niet droog Om deze vondst op Nederlandse gronden Voor deze bontgekleurde nestenrover Is in ons land beslist 'n plekje over…

En wie zich niet met vondsten wil vermoeien, gebruikt de nieuwste leus: Zie je me boeien?…

verwondering is de vondst van het onverwachte met 't gedicht als ultiem geschreven bewijs…

ik heb het ik wil het niet ik ben bijna dood hoe kan ik dit verhelpen mijn leven staat op stelten…

Er woont een zachte zuster in mijn huid een vrijbuiter die in mijn lichaam bijt en soms haar handen op mijn zijde legt, ‘s nachts stelten loopt, of danst of rust. Dan dringt zij ook haar dromen aan mij op en ik leg mij huiverend naast haar: een dode, een schamel geraamte, knikkend en stamelend.…

De natuur stelt nooit teleur. De natuur belooft geen onmogelijke dingen. We weten dat als de mei vogels weer gaan zingen nieuwe lente kleuren zich vermengen met een gekruide aromatische geur. De natuur stelt nooit teleur. De natuur schenkt beelden in waarheid.…

Ik kan nauwelijks nog dichten omdat de allermooiste woorden die ik tover uit mijn dichterspet bij voorbaat door dat wat jouw liefde mij ingeeft in de schaduw worden gezet Jouw liefde valt niet te verwoorden het is geen vondst van verliefde woorden van vier regels die twee keer rijmen maar een vondst van diepe gevoelens het delen van elkaars…

wellicht kan de dichter dan tevreden zijn met de vondst van het gedicht…

We turen naar de sterren en planeten Of ergens in de ruimte leven is Wie weet naar onze eigen beeltenis Want buitenaards, we zijn ervan bezeten En na die vondst verzinnen we technieken Om daar de boel dan ook weer te verzieken.…

Er zit een mus op de grafsteen bij het oude graf van mijn vader met verwelkte bloemen en verhalen over de vondsten langs de rivier. Ik wil de mus wel leren kennen om haar te vertellen over mijn vader maar ze luistert niet vliegt weg met mijn verdriet.…

Het was het leukste Paasweekend in jaren We hebben honderd eieren beschilderd En daarna in de tuin die was verwilderd Gezocht naar goed verstopte exemplaren Helaas bleek ook dit snelsonnet een eitje En duurde de vereiste vondst een tijdje…

Rutte pardon rotte vis roept hij hakkelend terwijl ik er van baal en toe ben aan iets wilders dan stiekem gepraat achter die klink dus heb ik pech told you before zegt John en Emile roem er hem om zet de boel samen met Ivo op stelten!…

Het stormt in de Jordaan, wrakhout spoelt aan in stegen. Op straat versplintert een bovenraam, iedereen stopt met bewegen. Zijn loeren was geen vluchtig gluren, maar een peilloos drillen in de ziel, hij gaf niks om zijn of mijn buren, toen hij mij binnenstormend overviel. Ik onderwierp mij als een slavin, niet aan zijn lustige fantasie…