Alle inzendingen over Omringd door bomen

Een huis omringd door bomen... Van dat huis lig ik soms stilletjes te dromen... In dat huis zou ik met jou samen willen wonen... Maar dat huis zal dat er ooit komen... Of blijft het alleen bij dromen... Van dat huis omringd door bomen...…

De Vader- en de Moederwonden Door velen van ons opgelopen Zij laten zoeken, zwerven, hopen Op kussen die gemis afronden Dan, in de verte - een oase Omringd door bomen in de wind Wij vinden er ons eigen kind Doorlopen elke levensfase Weer in het heden aangeland Wacht daar het weten van de schade Al generaties aangericht Het snakken…

druppels vallen zomaar uit het niets ze glijden over m'n arm omlaag strelen mijn gezicht liefkozen mijn huid en vermengen zich met de stroom van tranen hier in het diepe groene bos dans ik op een open plek omringd door bomen en hoog boven me een groot groen bladerdak waardoor de zachte druppels naar beneden komen zweven als tinkelende…

In de meest intieme binnenwereld van mijn door liefde kloppende hart heb jij in het geheim een kasteel gebouwd omringd met bomen die wortelen in het woud hoor ik de echo van zovele dromen het is jouw stem die zingt over de zomer zwaluwen die scheren tussen dansende wolken het geluid van een koekoek in avondrood een stem die laat fluisteren…

Van hem liever vandaag dan morgen Pijn maakt leven tot een hel Meegesleept in wat ging komen Vet geleefd door iedereen Bij zijn graf omringd door bomen Begraven met een blanco steen Straks krijgt hij zijn eigen tegel Ben ik van het feit bewust Gekerfde naam in gouden regel Geeft het graf ook mij wat rust Onbegrip had mij gevangen Ongeloof…

In alles wat ons omringd, zit gevangen in een eigen setting, verworden in werelds stof wat aantoonbaar voelbaar verder zingt, soms onwaarneembaar vaag en naar onbaat toegerust vanuit alle windstreken, het rijpte al in de as van de geschiedenis door de zielen opnieuw gedolven, geselecteerd in kracht of onvermogen, het is het lot wat…

Alleen liefde waar ik ben, Familie, vrienden, iedereen wenst me goed Ze houden van mij en ik van hen Ik besta in liefdesgloed Een traan die breekt mijn wang en op kijk ik, verschrikt De zon, mijn ogen, de pijn en het gezang De wind fluistert in de kuil, verstikt Het fluistert voorspoed, afscheid in een flard heimwee, verleden, een afgebroken…

Dat komt door al die omgevallen bomen, Want reken maar dat dat behoorlijk scheelt…. De wijziging, die ik bij haar bespeur: Een flinke bos met hout nu voor de deur.…

Eenzaamheid was het die mij omringde het werd donker,zag niet meer het licht van de maan toen ik alleen verder moest gaan. De tijd heeft wonden geheeld ik ging weer warmte voelen zag de sterren, zon en maan ging opnieuw van het leven houden.…

omringd door leven geeft een gouden hartje geur elke lente straalt…

Ik wandel langzaam door het bos, waar ik ben omringd door hoge bomen. Wortels diep verankerd in de grond die bedekt zijn door het groene mos. Hun stammen omsloten met de schors ik hoor ook het ruisen van de wind. Zouden ze mij wat willen vertellen? Ik kan er alleen maar naar gissen.…

Als je denkt: "ik ben verslagen", is de nederlaag een feit. Als je denkt:ik zal niet versagen", win je op den duur de strijd. Als je denkt: "ik kan het niet halen", is de tegenslag op til, want het overslaan der schalen, hangt voornamelijk af van wil. Moedelozen gaan ten onder, door hun twijfel, door hun vrees. Vechters winnen, door…

naamloos lig je in dit vers gedolven graf omringd door buren die ook niet meer de jongste waren danst een verscheidenheid aan bomen gestadig op de rusteloze wind knikken geurende coniferen je lieflijk toe vogels zingen de toekomst tegemoet…

Uitgedoofd Wacht mij de kale berg Door bomen verlaten Brandt ginds de barre maan Tachtig maal malen pedalen Twee keer meer mijn hart Omringd door tijdgenoten Vlucht ik de toekomst in Verwonderd dat met zovelen Het eenzaamheid is die verbindt…

kijk, hoe daar je spullen staan uitgestald dingen die aangewaaid zijn in je huiselijk landschap en gebleven gestapeld in een dode hoek jazeker, ik heb geleefd hoe ik heb gegeven, geleden en vergeven brood en boter op de tafel (je vaste lasten stijgen jaar na jaar) start de opname en actie! een scene met een kind en vrouw: take one ik herinner…

lucht als dak door groen omringd lawaai naar de achtergrond kringloop universum luchtig plafond onverwachte groene omhelzing door plotselinge stilte verrast bezinning hemel wolken drijven groene bomen omarmen houten brug over water zelfbespiegeling…

't Kleine paradijs bleek jaren later omringd door stank en afvalwater verworden tot een betonnen kater. De vogels en de bomen zijn vervlogen net als mijn kleine kinderdromen..…

Of de wind 't doet of niet 't wordt steeds minder zoals je ziet. Bijna geen blaadje meer te bekennen ja, op de grond, daar: zie je ze rondrennen. Alsof ze een boodschap brengen willen, je hoort ze nog net niet gillen. Bijna kaal, roodbruin op de grond, wie vindt dat ze 't leuk vond: heeft 't mis, zeker weten Majestueus staan…

Kijkend naar buiten, in al haar pracht staan daar stil maar ook vol kracht witte bomen. De vorst en rijp, maken takken wonderschoon het is prachtig, heel gewoon kale bruine takken, prachtig wit. Wie de schoonheid van natuur een wonder vindt, snapt dat ik geniet als een klein kind van dat prachtige fenomeen.…

Een boompje dat werd geplant Ergens op deze planeet Het boompje staat nu vast in Nederland En vroeg zich af wat het daar deed Het voorziet de mens van zuurstof en kijkplezier Het wordt "gebruikt" voor hout De bladeren die als voedsel dienen voor het dier De boom nu volgroeid en houdt zich staande in het woud Het woud omringd door gevaar…

in de bast van een boom schrijf ik haar naam heilig het liefst een vrouw van de stam zonder troon geboren ongekroond voor het oog bewust in dit leven een aura als de regenboog omringd door woorden diep uit de kosmos geboren de essentie zoeken voor wonden wat duidt op een spiegelbeeld inspirerende gewaarwordingen in de lucht geschreeuwd…

Blauwe ogen omringd door grijs in je hoofd in je leven blijf kijken want ik weet in je leven in je hoofd omringd door blauw zijn alleen je ogen wijs…

als ik om me heen kijk zie ik goud in zonnestralen zilver blinkt in de schittering op het water brons gelegen in het oude bos en de bomen vol fruit geven ons robijnen iedereen wint zoals ons ooit beloofd ook al zullen we eens weer verdwijnen we zijn zo lang door de mooiste juwelen omringd bewaar ze in je hart en hoofd besef iedereen…

Geweest op plekken omringd door natuurschoonheid zonder toeschouwers.…

Ik zit in mijn tuin omringd door bloemen Fladderende vlinders en bijen die zoemen Ik zit onder een boom De bladeren wiegen Zie tussen de bladeren Zonnestralen vliegen Ik geniet van dit geluk Uren kan ik me vermaken Gewoon in mijn tuin Met kikkers die kwaken Vogels die fluiten Met katten die stoeien Hiervan geniet ik zó Hier kan…

De vogels zingen hun eerste melodie hoog gezeten in een kale boom omringd door ontwakende natuur. Bekleed met voorjaarszon die een einde maakt aan de winterdroom en steeds warmer wordt met het uur. Blad ontspringt uit de knop, wind buigt de takken in de top van het nieuw ontstane leven.…

Het beeld van kale bomen in de berm toont het kleurloze gevoel dat ik zie met emoties omringd op jouw lentedag dat je het sprookje draagt als een illusie. Al zijn wonderen nog niet de wereld uit om de tij te doen keren op een lentedag door het beeld te blijven bewonderen in mijn hoopvolle theater van de nacht.…

Moeders en bomen * verdienen monumenten natuurlijk geen beginnen aan - er zullen te veel van komen en daarom maakt iedereen voor zijn moeder een monument in zijn hoofd naar eigen wens dat staat niemand in de weg en blijft altijd staan bomen vallen om – als ze goed ziek zijn of slecht geworteld – door de wind leggen zich neer…

Ik debiteer mijn mening zonder schroom: Wind wordt gemaakt door blaadjes aan de boom.…

beelden dalen als trage bezinksels neer licht valt door de bomen de poort scheidt het heilige van het profane de schaduw van het haveloze boompje op de tuinmuur het zonlicht dat miljoenen kilometers aflegde om het zielige boompje binnen enkele minuten te bereiken verzink in de verstilde eenvoud de transparante schoonheid van…