Alle inzendingen over Oost-Groningen

Nu wil men in Oost Groningen gaan boren Naar nog zo ’n pareltje van Gronings goud, Naar het van smetten vrije Gronings zout, Waar ze zich in die streek nou wild aan storen. Alsof ze door de ratten zijn gebeten: “Wie hebbn het nog nooit zo zolt gevreetn”.…

In het Gronings volkslied worden de stad Groningen en het omliggende land bezongen als een pronkjuweel met gouden rand).…

"Er gaat niets boven Groningen" maar ook niets onder Groningen en ook niets meer in Groningen Stad en land zakken langzaam weg in de wezenlijke belangstelling die deze prachtige provincie verdient Maar aan Groningen wordt meer verdient buiten Groningen, dan in Groningen 'laat staan' boven Groningen!!!…

de weg is recht in Hebrecht het gehucht onder de hoge lucht de stilte is echt het waait lekker alleen een specht een landbouwtrekker boerderijen akkers, gras bomenrijen waterpas langs die ene weg ik verder rij Hebrecht is alweer voorbij…

Als kleine helden zijn ze hier ontvangen: Ammar en Sara zijn weer bij mama En mochten terug naar Oude Pekela, Al zou ik naar zo’n plaats nooit terugverlangen. Dus wat er straks gaat gebeuren laat zich raden: Ze krijgen heimwee naar de ambassade.…

‘n Rauwe, hedendaagse streekroman Rond zaken die bij woningbouwbuurt-buren Al vele jaren wringen, schrijnen, schuren Waarop dan steeds ‘n plan komt voor ‘n plan ‘n Docu vol oud zeer in arren moede Ik spreek de taal niet, maar ik voel de woede…

Van het noorden naar het zuiden of van oost naar west versta ik toch het gronings nog steeds het allerbest. Het fries dat overheerst hier op de voet gevolgt door het drents wij als groningers ertussen en hier en daar wat twents.…

Hij hield kippies Vertelde de man naast me in de trein Heel lucratief 2 a 3 ton per jaar Ik vroeg: da's veel geld voor kippen En je had er maar een paar Ja, zei hij, niet zoveel 3 in Groningen en 2 nog hier Een leuke hobby Gewoon voor me plezier Ik informeerde naar het ras Hij zei: Aziaat en Oost-Europees En bovendien haast naakt Ze dragen…

gelegaliseerde vernielzucht botgevierd op een historisch landschap waar harde werkers en nijvere middenstanders ooit beeldbepalend waren met karig inkomen wonen primaire levens- behoefte was soberheid gestaag opvallende verbeteringen schiep nu worden vierkante kilometers bevlekt met hogere prijsklasse aan te ondiep gekunsteld water autochtoon…

De zon overgiet het grootschalige gebied van de Blauwe Stad met klaterend goud. Glanzen doet het niet. De gekwetste bodem slaakt zacht een jammerklacht. Omfloerst, maar duidelijk hoorbaar voor hem of haar, met beide benen op de dierbare dalgrond, in bulten (te koop!) of lintvormig langgerekt als dijk aangelegd, reeds groen uitslaand. Het geboortehuis…

De Heleboel verstrooit dromend in stromende regen op de bodem van het gat dat vanaf 12 mei 2005 koninklijk verwaterd meer bekend staat als Blauwe Stad het blubberzand zo heerlijk nat verdonkeremaant historische grond van voederbiet en tarwe gerst zelfs rogge groeide hier en aardappels voor fijne patat gelaarsd trekkebeent het voetvolk…

Door jarenlang het Gronings gas te winnen Is dit nu wat in Groningen gebeurt: Het trilt, het beeft, het kraakt er en het scheurt, Van buiten kijk je door de muur naar binnen. Het onderzoek ernaar is ook nog knudde, De Groninger kan het voorlopig schudden.…

Word ik weer eens door weemoed overmand Dan luister ik naar mijn gezond verstand “Door huiswaarts via Groningen te rijden.” Om thuis vol overtuiging te verklaren Dat Groningen een voorstad is van Haren.…

Met voor Stefs kop een aantal dikke borden Is een belofte makkelijk gedaan: “De NAM sluit straks in Groningen de kraan, Er zal niet nog meer gas gewonnen worden.” De farizeeër van het kabinet Heeft Groningen nu voor het blok gezet.…

Wordt Groningen met Nepal vergeleken, Waar ‘Richter’ aan den lijve wordt gevoeld, Waar is de vrees alhier dan op gestoeld Als ginder alles breekt wat maar kan breken? Geloof maar dat in Nepal wordt verzucht: Was maar naar veilig Groningen gevlucht.…

Uit duizenden Zo op het oog Ontelbare achterlichtjes Hier naamloos verzameld Op Groningen Centraal Ken ik zelfs mijn Eigen niet, toch is het Mijn toekomst die hier Voor me ligt, maar, Weet je, door de waas Van anonimiteit zie Ik haar niet Groningen, Centraal Station, september 1978.…

De kleine maan werd door de nacht verslonden. De sterren gingen onder in de wolken. Alleen, laag aan de aarde, tracht te branden Mijn gele lamp. In ’t donker schuilen dorpen, Achter gesloten blinden slapen allen, Ik waak alleen. Waarom, als allen slapen? Waarom ik, die zal sterven met de andren? Ik teken de karakters zonder eerbied. Verteren…

Witte ijsvogels wiegen Zich op zee en twijgen dichtbij. Zij wijst ze en roept ze met helle Bekoringsstem: "Zij voorspellen Geluk!" Maar ik zie verder: van het bergenjuk Komt een donkere stip neersnellen, Een zwarte vogel voegt zich er bij.…

Hoofddeksel met dubbele bodem: Een kalot in een doorzichtige punthoed, De tussenruimte vormt een kleine vliegenkast. Uit het wit gewaad rijst een ingevallen gelaat Waaruit, boven een spichtige baard, Een dunne pijp die tabak voor drie trekken bevat Op de borst hangt. De blik is verwonderd en berustend, van een Waardig onderdrukt ras.…

vermoeid van treinen, werken en beulen kom ik aan op een vertrouwde plaats… mijn huisje de achterdeur draait open… een oase van stilte en rust begroeten mij uitbundig, een warme gloed omhelst innig mijn gezicht, een stille wind fluistert in mijn oren, ik kan nog net haar woordjes horen… vriend, wees welkom thuis!…

Slechts bepakt met een saxofoon en wat gedichtenbundels vertrok ik naar het oosten voor onbepaalde tijd. Vierduizend zonsopgangen later, herinner ik mij die dag als de gelukigste van mijn leven. Het gevoel van absolute vrijheid dat ik ervoer op het moment dat de Boeing 747 opsteeg heeft mij nooit meer verlaten.…

in het oosten onverstoorbaar vol en rond de maanmeloen…

De gaswinning gaat tot het einde door, Al scheurt uw woning ook compleet aan flarden, De Staat verdient aan Gronings gas miljarden, En staatsbelang gaat immers altijd voor. Eén woordje schetst, zoals het is het best: Provincie Groningen, een wingewest.…

Vlammenzee In Groningen vliegt alles, naar ik hoorde, spontaan in brand als je er niet op let, een ijssalon, bedrijven of een flat, er blijft niets over in het hoge noorden. Dat zoutmeer wordt waarschijnlijk wel een flop, maar gaat tenminste nooit in vlammen op.…

De winning van het gas gaat stadig door, Wel doet minister Kamp nu uit de doeken: "De NAM gaat de gevaren onderzoeken, In Groningen slaapt men maar lekker door". In Groningen heerst nu terechte vrees, De slager keurt hier weer zijn eigen vlees.…

Helaas, we moeten Russisch gas ontberen De excessieve prijs van gas benauwt Dus voelt het goed om veilig en vertrouwd Naar Gronings gas terug te kunnen keren Ja, gas uit Groningen, een goed idee Eemshaven levert immers lng…

Ik schrijf jouw naam in Jade, zie vage contouren van leven, een verlaten huis, jouw laatste woorden en de liefde die we deelden. De moesson lijkt datgene uit te wissen dat wat ons zo verbond. De zachte en lome overgave aan elkaar en de tijd. Een laatste sonate klinkt uit de achterkamer als herinnering aan wat eens was. Je laatste…

Voor Groningen weer prettige geluiden: Het was al zo'n aantrekkelijke stad en nu ook nog zo 'Italiaans' als wat! Je waant je er waarachtig in het zuiden.…

Ab Klink wordt met Kamervragen bestookt In Groningen is een kroegbaas zeer gehaaid En heeft simpelweg de ruimtes omgedraaid Zo wordt er nu dus weer legaal gerookt Klink wil pas medewerking verlenen Als de rook om zijn hoofd is verdwenen …De vlag kan uit bij café De Balk in Groningen. Hun list om het rookverbod te omzeilen mág!...…

Stad, langs uw blinkend water liep ik voort, ik zag uw markten in het morgenlicht, ik heb van u gedronken en gedicht en 't stromen in uw aderen gehoord. De toren met het trillend vergezicht, een schrale trambel, die de morgen stoort,- ik daal en wandel langs het water voort het ruime land in, dat rondom u ligt. En zijn die u bewonen nors…