Alle inzendingen over Per vers

En ik zie nu al voor me hoe dat gaat, Louis komt binnenkort met een verklaring: “Vanwege mijn verleden met de pers Doe ik mijn nabeschouwing straks per vers.”…

Bleekjes sprak het licht: 'ik ben aangedaan' Erotische gedichten worden per vers geschreven. Beest is onzijdig behalve als je 'm uithangt. Ik vraag me af hoe de ouders heten van een oorlam.…

Haar open gezicht speelt met het laatste restje jeugd als zij dansend en argeloos nakende lente ontvangt wanneer hij zijn daden wast in verspeelde onschuld worden deuren té laat hermetisch gesloten…

Wanneer Ayaan wat vroeger was begonnen Te zeggen wat zij van Mohammed vindt, Was haar partij verguisd, maar ook bemind En had de VVD misschien gewonnen. Wel wordt zij nu als vogelvrij beschouwd, Ik hoop dat zij daar, net als Cor, van houdt.…

mijn vingers spelen met je huid en haar jouw tong draait rondjes om een lel mijn adem mengt zich met jouw geur je kreunt, ik hijg we wisselen lieve woordjes uit jouw hart bonst op de mijne…

De hoofdredacteur noemde 't - trots op het vers - een meesterlijk voorbeeld van 'vers van de pers'.…

"Muze" gedichten app: gratis te downloaden, vers van de pers Elke week stuurt het aan dichtkunstfanatici volautomatisch een prachtig nieuw vers…

De zon heeft dit jaar flink zijn best gedaan, Mijn perelaar zit barstensvol met peren. Waar ik die fruitsoort jaren moest ontberen, Kan ik die perenstroom nu amper aan. Mooi meegenomen bij die perenstroom: Ook peren vallen nooit ver van de boom.…

Zo in de loop der jaren stond ik vaak voor hete vuren En mijn illusies in die tijd kregen het zwaar te verduren Nu ben ik dan eindelijk oud en wijs en eet morellen en peren Overgoten met glaasjes brandewijn om de illusies te kunnen verteren…

van bloeiende bloesem tot prachtige peer hangend in de hete zomer ze is nu rijp en rood ongrijpbaar groot daar aan de hoogste tak rijp moet ze vallen want plukken zal niet lukken pienter die peer…

Ik pers de vrijheid van het nieuws niet meer uit mijn pen De dag dat ik dat blad heb omgekeerd kon ik zijn wie ik ben Ik schrapte in primeur geijkte woorden als naar verluidt En dronk - tussen de regels - mijn laatste uitroepteken uit Toen wist ik zeker dat ik me niet meer vergissen kon Naar verluidt geen nieuws en ik…

Denkend op zondagochtend aan mijn vader die toch zo gaarne peren at en aan mijn moeder die van al die schorseneren zwarte vingers had…

Als als ons niet meer is gegeven zullen we het denken gaan verleren zal de mensheid niets nieuws beleven uit creativiteit niets nieuws nog uit proberen Als het ooit zover komt Zegt men op z’n plat Bargoens: ’t is kut met peren…

Ik wilde eerst een schuine mop gaan tappen Maar ik bedacht me echter net op tijd Want voor je ´t weet krijg ik hier ook vast spijt Op vunzigheid gaat men mij niet betrappen Verbaal ga ik dus niet ejaculeren Want dan wordt dit gedicht echt kut met peren…

Ik weet niet wat ik denken moet. Ik weet niet wat ik missen moet. Ik weet niet wat ik voelen moet. Eén ding weet ik zeker dat leven zonder jou pijn doet.…

Liefde is wat ik voor je voel. Dichten met maar één doel. Schrijven wat mijn hart nu zegt. Ik mis je zo en mijn gemis is echt.…

Missen doe ik je de hele dag. Missen tot ik bijna ween. Missen vanaf de dag dat ik je zag. Missen en aan je denken, met zijn tweeën en toch alleen.…

vers in de hitte der strijd en in 't vuur van 't gevecht is het meest ombetaamlijke - het moet gezegd - op 't vleesboek verschenen van joutube en mij die verfoeilijke kijkbuis - vers van de pers…

Ze voelen zich thuis bij jou, mijn gedichten, met hun voeten op tafel, open en blootsvoets vertellen ze, geen woord vooraf, elk vers vers voor jou, zappend van liefde naar liefde, blad per blad.…

Bij het uitdelen van de gewetens stond ik per ongeluk te ver vooraan En dat heb ik geweten O wat knaagt en knabbelt zij Een konijn kan nog veel van haar leren Had ik ’t maar geweten Dan had ik me nog bedeesder opgesteld want echt ik heb het niet zo op konijnen…

Ze hebben me vaak niet begrepen en dat begrijp ik maar al te goed want ik ben een ‘rotte appel’ niet letterlijk maar figuurlijk een appel op weg naar totale vergankelijkheid een rode van oorsprong, een roodgloeiende hoogstens nu nog wachtend in de compostbak om als mest nieuw leven te laten ontstaan want voor je iemand of wat wilt kunnen…

Wachten, op de treinbus De trein, een technicus Kiosk koeken, lauwe koffie, dure prijzen, euro's lichter Zonder te reizen Twintig kilometer per trein, iedere dag weer Een kilometervreter de trein, vertraging Vijf, per maand ongeveer `t is weer zover; gestrand, tot dusver, niet ver Lichte treinen, zware lasten…

Omsloten door de dorheid van verloren lente Tot stilte gesust door de dood De peer De val De vrucht…

De rozen zijn uitgebloeid, het is geen zomer meer Ik ben alleen en heb een peer De avond valt ook steeds vroeger, wat ik ook probeer Ik schil de peer en snij de peer In weemoedige, herfstige sfeer Peuzel ik mijn stukje peer De koude sluipt nader en de regen druizelt neer Ik ben alleen en zonder peer ----------------------------------…

Ik waag mijn vingers te grabbelen en bid – met duizend toverstokjes – tot ik er hoofdpijn van krijg. Vervolgens hap ik in een boomgaard, droom zo hard ik kan want je weet maar nooit je zal maar verdwalen met je mond vol. Ik tel tot vier en prijs me gelukkig de wereld is niet ontploft mijn zelf, onaangedaan dus genoegzaam lik ik…

In de boomgaard hangt een peer met veel élégance; op elk zuchtje wind beweegt hij aan zijn dunne steeltje heen en weer, dansend en lonkend naar uw keurende blikken lijkt hij te zeggen: “je moet het kunnen, om mij op een schaaltje nog even weg te leggen, straks uitgerijpt en op uw bordje grijp ik nieuwe kansen, en ben ik toch zo sappig…

Ze moesten thuis nog even prakkeseren Maar zijn er in het verre China uit De Nederlandse groenten en ons fruit Die gaan we ondanks Poetin exporteren Zo is maar weer eens klip en klaar bewezen; Ontzettend toffe peren, die Chinezen!…

Zo druiven, in malkaâr geklist, bij grote en dikke krabben is ‘t, dat top en takken, scheefgelaân, bezwijkend, van de peren staan. Hoe schone, als ‘t lieve zonnelicht daarop zijn mooie stralen zicht; en, geluw-, groen- en grauwgeveld, fijn goud op al die peren smelt!…

Het staren is begonnen naar de veranderingen in het levendige gezelschap van de cijfers van de klok Hoe laat is het nu op koud Antarctica wat is de exacte tijd bij de Kaaimannen op hun eilanden Hoeveel hartenkloppen per verspringende minuut hoe ver nog de ochtend hoe lang nog de nacht…

Als je je laat (ver)leiden door klassieke muziek heb je per saldo dragelijk verdriet wat de basis is van wezenlijk geluk want dat krijg je bovenmatig van klassieke muziek Opgedragen aan Gaby L. medewerkster Beurs van Berlage Amsterdam.…