Alle inzendingen over Reuma

Je bent blij om het te horen het zit niet tussen je oren de diagnose is gesteld en het is je verteld je werd zo moe van je eigen lijf botten kraken ze waren stijf schilfers op je huid je voelde je rot en zag er niet uit nu krijg je een medicijn het klinkt krom, maar hoe dankbaar kan je met een diagnose zijn.…

Geest wat verlang ik terug naar mijn gezonde tijd Ik ben mijn eigen lichaam kwijt Ook al blijf ik positief Maar de reuma is actief Psoriasis het ziet er niet uit Gelukkig ben ik geen ijdeltuit Ach, en dan breek je zomaar een bot Bot ontkalking dat is je lot Sorry, dat ik loop te klagen Maar je hebt zo van die dagen Gelukkig heb ik…

Van rug naar Nek en de knokkels in de handen verstijft Reuma een leven van pijnlijke verbanden. Het lichaam scharniert minder soepel En pijn mergelt het leven uit het Verstijvende been. Het proces van Aftakeling is onzichtbaar voor de Wereld om je heen. Met pijn vermoeit reuma zich door De dag.…

Het is balen ik moet weer een hulpmiddel halen de reuma legt mijn handen stil het is iets wat ik echt niet wil bij alles hulp vragen de pijn die doet mij klagen zo zit ik eigenlijk niet in elkaar maar ik heb het nu even zwaar ik blijf wel positief maar mijn lichaam is nu gewoon niet lief een dagje zonder pijn dat zal toch heerlijk zijn…

Het lichaam stribbelt tegen Ik wou dat ik nooit reuma had gekregen Mijn energie verdwijnt uit mijn lijf Vingers ze worden weer stijf Ach, wat zit ik nu te zeuren Ik moet mijzelf weer even opbeuren En dan denk ik aan mijn gezin Die ik met heel mijn hart bemin.…

'een beetje kruipolie zou me goed doen' zei m'n vader dikwijls wanneer de reuma hem weer eens parten speelde nu na jaren dato begrijp ik hem zoveel beter want als ik 's morgens uit mijn bed stap denk ik vaak 'een beetje kruipolie zou me goed doen'…

Ben ik onbeleefd omdat ik mensen geen hand geef niet altijd is er wat aan te zien maar toen ik opstond scoorde ik al een tien het is zoals ik het beschrijf reuma beheerst op dit moment mijn lijf.…

wensen en toekomstmuziek huisje, boompje, beestje of een spannend bestaan jij wilde ervoor gaan als de brandweer met licht en geluid en dan slaat reuma alles aan diggelen suikerziek ben je er van je woont in je bed je komt er niet meer uit dan gaat toch de knop om en zie ik jouw glimlach die deuren opent…

Er was een pad die reuma had en last van eksterogen en door dit euvel had zij al een tijd haast niet bewogen. Maar zo een pad wil ook eens wat en heeft ook zo haar driften dus ging zij driest en onverwijld op 't paddenpad staan liften. Zij stak haar paddenteen omhoog ondanks haar pijnlijk eksteroog en op haar pad ging zij op pad.…

Opzij, opzij Men wil mij voorbij Maar ik kan niet weg Luister nu wat ik zeg Mijn benen doen niet wat ik wil En staan gewoon even stil Maar er is geen begrip Omdat mijn lichaam plotseling vast zit Gevangen in mijn eigen lijf De reuma maakt mij eventjes stijf Ik kom ook wel weer opgang Maar soms maakt het mij wel bang Want er is…

vermoeide handen zijn slecht op hun gemak reuma laat sporen achter van pijn bij het werken ik protesteer het achtervolgd mij op de borst waarheid is een gouden draad op de zichtbare kant moet ik zeggen, voor mij bij het ochtendgloren van de dag toch is hoop alles om de pijn te bestrijden door middel van rust onder de zon van het noorden…

De incrowd van toen, gekrompen in de was en stokoud, kreeg ondanks reuma en waterloop nog steeds een kick van een lekkere lick, snijdende sax of gouwe ouwe van Wally Tax.…

ik, de bij gebrek aan beter dan maar mezelf zijnde: een soort De Slegte voor tweedehandse onverkochte emoties, ik kwam mezelf tegen, je was zo lief voor mijn melancholie, dat soort reuma van het gevoelsleven, maar als ik het warmhield, bijvoorbeeld in jouw armen, viel het best te harden.…

In het heden laten reuma en artrose zich voelen en is de huid rimpelig geplooid. Toch geniet ik, net als gisteren en weleer, van elke zachte aai door mijn haar. Het magische eindigt als ze eens, voorgoed gevouwen, jou als geliefd persoon laat voortleven.…

Ik liet mijn gedachten gaan wat mijn handen hebben gedaan in het leven: jurkjes genaaid en truitjes gebreid, engeltjes gehaakt en beelden gekleid landschappen en bloemen gepenseeld korte verhalen en gedichten geschreven, vier bundels uitgegeven, kon er emoties in kwijt ze zijn nu krom gegroeid en moe door al dat gedoe door reuma en…

Haar schouders dragen eenzaamheid stap voor stap naar buiten handen zoeken in gestikte zakken ooit gevuld met haar hand in de mijne vinden gekromde vingers een tamme kastanje geraapt tijdens die laatste boswandeling goed tegen reuma zei je nog terwijl kleine deukjes in de schil haar glans juist versterkten een schuchtere lach…

zachtheid Hard is het bestaan Ze zullen breken Fijn heeft de knuffel voorgoed In de prullenbak gesmeten Door die bullebak geef ik natuurlijk geen hand meer Sociaal ontheven Mijn ziekte verbreekt de ongedwongenheid Gedwongen door het pijnlijke feit Natuurlijk als spontaan gegeven: A.U.B Zacht voortaan Mijn hand wil ook leven Reuma…

Begint hij je te pesten (bril, kaal, reuma, tiaatje), laat hem zijn gang maar gaan, bind vooral de strijd niet aan. Krijgt hij genoeg van je, heb je dat ook weer gehad. ---------------------------------------------------------- uit: 'Het leven deugt. Althans op onderdelen', 2017.…

Langzaam, met door reuma aangestaste passen, loopt ze de gang door, kamer 210. Haar man. haar steun, haar rots in de branding. Ze komt de kamer binnen, went aan de muffe verdorde geur. Daar zit hij dan, haar man, haar steun, haar rots in de branding, Nu niet meer dan een plant, een herinnering die hij zelf vergeten is...…

Ondanks de reuma in hun hout worden ze heel erg langzaam oud en halen 't jaar 3000 wel als 't goed blijft gaan met Stadsherstel.…

Ik denk: 'Hij komt voor astma aan de deur of reuma, kanker, pleuris, ga maar door' en pak m'n beurs: ik stel niet graag teleur. Daar gaat m'n goeie geld, ik kan wel janken en vraag de collectant: 'Waar is het voor?' Z'n antwoord luidt: 'Voor arme, zieke banken.'…

Collecteren, dames, heren stimuleert vrijgevigheid Tegen kanker, tegen reuma wil een ieder wel iets kwijt Collecteren doet begeren dat jij, door je goeie daad, met het schenken van wat euro’s niet vervroegd de pijp uit gaat En de collectant krijgt inzicht in de mensen om zich heen Die chique vent met al z’n euro’s geeft van z’n rijkdom…

Ik loop steeds meer schoorvoetend Mijn stem is ook niet meer wat ie was Mijn zang heeft zijn zwanen gevonden Mijn gehoor laat te wensen over Mijn ogen gaan (h)echt achteruit Op- en audicien zijn gegoogled Heb reuma in mijn handen Veel warm afwassen zegt ‘Oma weet het beter’ Nou dat doe ik dan maar en ‘t helpt Mijn sensualiteit sterft…