12 resultaten.
de doden komen altijd terug
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
370 baardje
het tanige bovenlijf
ontbloot
verwarde piekharen
steken onder de
verfomfaaide hoed
pretoogjes glinsteren
achter de ronde bril
slaapzak onder de arm geklemd
de waterzak in zijn hand
een zweetdoek bungelt
aan de riem van zijn kaki broek
no dead man walking
deze man praat
niet met engelen
van gouverneur
naar Robinson…
Eilandbewoner
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen
507 Ik lijk verdulleme wel Robinson Crusoe
en dan zonder die gast Vrijdag, terwijl
de oceaan mij tot de lippen staat en de
rooksignalen enkel door verbaasde en
verdwaalde walvissen worden aanschouwd.
Iedere dag loop ik maar te ijsberen en
waggel ik als een speelgoedpinguïn met
duurzame batterijen rond mijn eiland.…
HEERLIJK EENZAAM
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
361 Op het prachtige, verlaten eiland
schuilt Robinson Crusoe tussen struiken
van een heveltop. Meer dan ooit gebruiken
zijn neus en oren genot bij speels verstand.
Lucht- en zeeblauw vloeien naar de wereldrand:
kantwerk, dat voort wil zweven, wegduiken,
toch op zijn plaats blijft om te ontluiken
tot zonneweefsel, door vragengloed omrand.…
THEESALET
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
293 In de gezellige pronkkamer
praten deftige bedaagde dames
heftig bij hun warme genotsdrank
een kleine jongen luistert
vol ontzag naar de luide woorden
voelt zich vernederd
bij die wijze tantes
hij knikkebolt - verzinkt
ligt overleden in zijn graf
naast hem rust Robinson Crusoe
de vereerde held
uit zijn geliefde boek spreekt
eens op mijn…
Dagen van de week
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
327 Wie ben jij, jij ongrijpbare
zeemeermin in mijn verhaal
van verlangen en verveling?
Mijn verhaal, mijn verhaal
van schipbreuk en strand
strand, strand, keienstrand
Aangespoeld, dorstig
en rillend van uitputting
gewekt door de hete zon
Strand, strand, keienstrand
aangespoeld, ijlend
van de honger en alleen
helemaal alleen met jou…
Victoria Amazonica
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
354 De Robinson van Daniel Defoe
De reuzelelie Amazonica…
[ Mijn vriendin trouwde ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
399 Mijn vriendin trouwde,
we kennen elkaar niet meer –
elkaars geheimen.…
[ Hij glimlacht alsof ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
233 Hij glimlacht alsof
ik echt wel leuk ben in mijn –
belachelijkheid.…
Gaia's taiga
netgedicht
2.9 met 8 stemmen
349 Ooit in een ondenkbaar ver infinitum onder gaia's
taiga in galactica
dwarrelden microscopische nonspecies van darwin en crusoë
in de wereldzeeën
wortelden zich als outcast vast
in miljardenvoudige neuronen
in de spermatozoïdenrijke tussenwervelschijven der gigantomammo's, in het mineralenrijk der algen
in ongenaakbare toppen der…
[ Ver weg - de wereld ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
301 Ver weg - de wereld,
hoog - de muren om het erf --
vaal - het ochtendlicht.…
Mijn rug is recht en zal niet breken
gedicht
2.1 met 43 stemmen
14.972 mijn koude hersentjes werken traag een gletsjer die het verleden
langzaam en onverbiddelijk bedekt met tonnen ijs in dit paleis bewust
zonder trui kachel en jammerlijk jou waar leven een overlevingsslag
expeditie robinson in het pleistoceen is geworden het moet zijn want
misschien was het niet veel maar ik gaf je alles
wat ik bezat toen jij…
Laat ons tijdloos zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
332 Oorzaak en gevolg.
Gisteren moet tot morgen leiden.
Zo hebben economen ons geleerd.
We zijn gevangenen van de tijd.
Maar dat de dingen zijn
zoals ze zijn,
biedt ons een andere kijk
op ons eindeloos bestaan.
Die kijk leert ons aanvaarding.
Leert ons rustig onbegrijpen.
Leert ons mediteren en beleven.
Laat ons tijdloos zijn.…