Netgedichten

netgedicht (nr. 76.600):

HEERLIJK EENZAAM

Op het prachtige, verlaten eiland
schuilt Robinson Crusoe tussen struiken
van een heveltop. Meer dan ooit gebruiken
zijn neus en oren genot bij speels verstand.

Lucht- en zeeblauw vloeien naar de wereldrand:
kantwerk, dat voort wil zweven, wegduiken,
toch op zijn plaats blijft om te ontluiken
tot zonneweefsel, door vragengloed omrand.

De man aanschouwt het dal beneden hem;
diens reuk wordt door stijgende bloemengeur verblijd.
Over het diepe gras, varens en brem

ligt verkruimelde zilversmeedkunst verspreid.
Daar klinkt een lang verwachte dierenstem:
al het schoons verdwijnt. 't Geweer! Hij schiet een geit.

... De eerste jaren dat Robinson Crusoe op zijn onbewoond eiland verbleef, jaagde hij op geiten om aan voedsel te komen. Later lukte het hem om geiten levend te vangen en zo een kudde van geiten te krijgen. ...

Schrijver: Han Messie
12 maart 2022