Alle inzendingen over Sara

kwaak weg van de maja varen in sara…

Een zandloper in de Sahara, Chirurgisch verbouwd tot een Sara, Loopt nu, sterk verbrand, Als zandloopster zand, En zoekt nu dus naar haar mascara.…

De ochtend is nog stil en donker Ik ben nog heel even alleen Dat duurt niet lang want ik ben jarig Heb straks veel reuring om mij heen Vijftig word ik, best bijzonder Heb mijn leven al veel geleefd Kinderen, kleinkind, en ik ben nieuwsgierig wat men nog voor mij in petto heeft Ik wil feesten, dansen, drinken genieten van zorgeloos en blij…

ging ik vroeger met gemak vol overgave uit mijn dak in hartje binnenstad altijd was het ultra bijna lustrum ben ik nu dan dat gevoel kwijt niets is er aan verloren en heb ik geen spijt maar die tijd is nu verleden bijna nu al drie jaar bereikte ik onomstreden de mooie leeftijd van onze saar wil dat niet zeggen het is voorbij…

ze kleurde al dat somber was troostte, verwarmde, maakte blij liep samen met mij ‘uit de pas’ vertrouwde blind en hield van mij en het was zeker wederzijds ‘k hield van die lieve oude schat loop nu de eenzaamheid voorbij voortaan alleen ‘ons dagelijks pad’ opgedragen aan Sara de hond juli 2009 © JS…

Sara van der Sluis was in 7 stappen verwant aan oma de Liefde en een groot gevaar daarom werd zij samen met andere kinderen via Vught weggevoerd en op 9 juli 1943 vernichtet in Sobibor ze was 2 jaar oud…

Dag Sara met je zonnebril, doe Abraham de groeten…

gisteren nog maar lijkt het leerde je van harte zingen hoedje van hoedje van hoedje van papier gisteren nog maar lijkt het leerden jou schade en verdriet hoed je voor zelfingenomenheid hoed je voor de basserool gisteren nog maar lijkt het leerde je dat niet het hoedje maar eerlijk en oprecht zijn je overal brengen kan en zal gisteren…

Als kleine helden zijn ze hier ontvangen: Ammar en Sara zijn weer bij mama En mochten terug naar Oude Pekela, Al zou ik naar zo’n plaats nooit terugverlangen. Dus wat er straks gaat gebeuren laat zich raden: Ze krijgen heimwee naar de ambassade.…

Ze trok zijn aandacht, maar liet die vallen, en toen -- raapte ze scherven.…

Een vraag, die plotseling naar boven kwam: Ziet Sarah Sara, Sam of Abraham?…

Lach Ik lach met je mee Huil En ik stop met lachen Doe Ik doe met je mee Ga Ik verlaat je niet Kijk En ik zie wat jij ziet Voel Ik probeer te voelen Praat Ik luister…

Dromen zijn over magie is uitgewerkt Alles ooit op zijn eigen tijd Kan niet beginnen te denken aan herinneringen uit het verleden Wil niet stoppen te leven Andere tijd, nieuwe plaats Voelde me goed ver weg te zijn Kan niet terugkeren Blijf wie en waar ik was niemand gaat met me mee zal je missen... goede kant van mij…

Het pad van leven kruist de weg des doods Leven is ontnomen Geluk even verdwenen Tranen zijn gekomen Het hart is leeg gevuld met niets Herinneringen geven even leven Maar is een ogenblik is het besef toch weer daar De wegen zijn gekruisd gebleven...…

jij wou niet wat ik wou ik deed niet wat jij doen zou alsof leven liefde een andere betekenis heeft voor jou andere eisen andere wensen andere doelen andere gedachten ik kon er niet meer blind voor zijn ik wilde niet langer blijven wachten het heeft genoeg tranen gekost al doet dit einde nog meer pijn…

papa, ik voel me rot, omdat jij ons leven verliet hopelijk zie ik je nog eens in het verschiet ik dacht niet dat het jou kon gebeuren dat die verraderlijke ziekte je zo kon verscheuren help me, nu je mij hier alleen achter liet ik weet dat je me daarboven nog altijd ziet ik blijf je kleine meid en niet tot de dood ons scheidt papa, ik voel…

De gehoorde stilte uit mijn mond zegt alles wat er nog te zeggen valt Geen woorden voor dit gemis Geen uitdrukkingen voor deze onnoemlijke pijn Geen vindersloon voor dit zeer grote verlies Niemand kan dit goedmaken behalve wij Door te leven als familie met in ons aller hart jou er altijd bij…

verdomme! wat bracht je me veel zoveel kriebels bijna te veel! en vriendschap nog het meest…

die zin nog vers in mijn hoofd alsof mijn ziel plots werd vermoord "ik leef niet meer voor jou" de zoveelste ontgoocheling uit jouw mond maar ook de laatste wat je ook zegt, er is geen woord meer dat dit nog goed kan maken…

Nog nooit heb ik me zo vol, zo volledig gevoeld. Zo volledig dat zelfs de intensie van de leegte erna niet te evenaren is.…

Lange zwarte dagen Mijn masker wordt zwakker Mijn pijn sterker Pijn dat het doet Als alles gewoon doorgaat Pijn dat het doet Als ik ze hoor Als ik ze hoor lachen Lachen alsof er niks aan de hand is Ze missen niks Ze zien niks Met de dag worden ze blinder Blinder voor die lange zwarte dagen…

een maand lang zonder in huis wordt dat genieten of mis ik het genot van genoten…

Hoor mensen praten en lachen in mijn kamer Zie mensen praten en lachen vanaf mijn bank Mensen, mensen zin in een hapje en drankje uit de keuken Hoor mensen praten en lachen Zie mensen praten en lachen mensen, mensen Ik kijk en ik lach mee Eén glaasje, één handje voor de TV…

ver sta ik van mij niet luisteren naar de oplossing zo dichtbij steeds minder ver antwoord…

je moet dichtbij je ware ik blijven met wijze woorden wijs je naar anderen hoe ver wil je gaan? je bent niet fair je bent niet wijs maar weg van jezelf…

ik haal zwaar adem en hem in lichtvoetig over de baan ren ik haast op kop de lopers druppelen binnen in no time over de finish…

de zee die wilde lichter zijn, 't liefst lijken op de lucht. Gewoon een and're kant op gaan, meer zijn dan een gerucht. Omhoog de zeven hem'len in, de wereld zien van boven. En zwierend, zwaaiend, zwevend, haar vrijheid kunnen loven. De zee, zij wilde lichter zijn, om simpel weg te zien. Niet aards duivels diepe dalen, maar haar…

Ze kwam voorbij aan Sara`s tent, misschien was Abram impotent. Er was geen kind noch kraai te zien en Sara huilde wel voor tien. Daar kwam ze ook langs Davids troon, zijn bladzij was beslist niet schoon. De tranen vloeiden zonder end, vol van berouw was deze vent.…

brengt de tussenstand Het leven Kleur gegeven Maar ook een schaduwkant Sara brengt de tussenstand Met leven Ik verdreven In de schaduw van de ziel gestrand…

Sara... Mijn naam is sara... Ik ben nog maar drie Mijn ogen zijn opgezwollen Ik kan niet zien Ik zal wel dom zijn Ik zal wel slecht zijn Wat anders Zou mijn papa zo boos hebben gemaakt?…