Alle inzendingen over Té zuinig

Zuinigheid met vlijt, bouwt huizen als kástelen, wie kent het spreekwoord niet en met mij, denk ik vélen. Té zuinig wordt men nu, gepákt worden de 'minder' bedeelden, afspraken worden gemaakt, om niét te hoeven nagevolgd? Hoe kunnen wij nu nog vertrouwen hebben, als 'gemaakte' afspraken ónder de táfel worden geveegd?…

Té snel, té veel, té vaak, té meer, ja hoor, we doen 't telkens weer. Zullen we de té maar weglaten en wat meer tévredenheid kweken, kan toch niet zo moeilijk zijn? We beginnen gewoon bij onszelf lijkt me een goed plan, want als er één schaap is over de dam...…

té veel... en dat altijd zal blijven doen…

hij heeft een belangrijke functie in Nederland behoort beslist niet bij de armenkant toch is zijn levenswijze zeer zuinigjes beetje lachwekkend wel een kroonjaar auto/mobiel nostalgische gaskachel zet 's morgens thee met een ouderwetse ketel/enorme fluit onze premier een echte guit…

Wees zuinig op haar.…

Met één voet op aarde de andere vooruit gaande voort in een tijdloos tempo om dan opeens met twéé voeten pas op de plaats als vastgenageld staan het is té veel té mooi, té groots overweldigend, hemels hoog dat alles te omvatten te kunnen bevatten dringt diep naar binnen maakt van jou, peregrino een ander mens nog mooier, voor Altijd…

op die treden je komt toch altijd wel beneden Een stap té ver, een stap té snel doseren, je leert het vanzelf wel Het woordje "té" onmiddellijk schrappen het leven nemen met gewone stappen Het eind komt snel genoeg in 't zicht en als je té snel op de grond ligt Gaat het opstaan niet zo vlug wil je eigenlijk een trede terug De blauwe…

Ik ben zuinig, want ik ben niet zomaar iemand, die gas laat ontsnappen...…

Jij maakt broodkruimels tot hele feestmalen weet water als wijn te laten smaken jij tovert mij een sterrenhemel je staat mij bij ook al moet ik steeds vaker op je leunen ik ben zuinig op jou.…

Weer springt een dreigend drama in het oog: De zorg voor ouderen wordt onbetaalbaar Zo is het wassen financieel niet haalbaar De wachtlijsten zijn kinderopvanghoog We maken met die kwestie korte metten Als de bejaarden op de kleintjes letten…

waarom hijsen zij zichzelf té vaak , liefst blijvend , op een schabel? waarom geven ze sommige mensen té weinig kansen? waarom wordt hun leven té vlug tot een hel? waarom blijven mensen steeds minder zoeken naar wat hen bindt dan naar wat hen scheidt?…

helling op over afmattende zwarte paden in onberekenbare wind door huiverende duinen terwijl het bedrog van té wit voorjaarszonlicht bang maakt dan helling af voorbij flitsend gapen langgerekte grauwe gaten opnieuw té hard in de remmen…

een verkeerde zwembroek een té strakke lendendoek een té groot lijf in een té kleine bikini maar alléz in 2011, wie nié... een life guard met een verkeerde zonnebril maar géén reactie bij een gil... een kouwe appeltaart een té jong geklede ouwe taart...…

een jonge kerel té deftig in stijf maatpak wordt scheef bekeken…

wat vooral oudere mensen té veel missen en té weinig krijgen: een hand op de schouder. een aanmoedigend klopje op het hoofd, een stevige handdruk, een omarming, een omhelzing, een knipoog. ze verlangen meer naar zachte lichaamstaal dan naar harde argumenten .…

Een zuinig halflicht voldoet voor wijze woorden -- want die stralen zelf.…

Liefde maakt niet blind het maakt vergevingsgezind ben er zuinig op…

De stadsmuur is té dik, té hoog. Snakkend naar ware informatie, die ze niet krijgen, zonder ervoor open te staan. De inwoners van Onwetendheid. Ooit beseffend, wij zijn ook een volk. Vanaf dat moment gaat de poort open. Welkom in Realiteit.…

vandaag een dag van zuinig zonlicht wolken en bomen omkaderd door een raamkozijn mijn hoofd wendt zich af van het gebaande pad het meandert buiten rechte denkramen om kleurige beelden van een imaginair landschap slingeren vertraagd voorbij herschapen land bij zuinig zonlicht in een gekoesterde dagdroom…

luiken zuinig blind de ketel neuriet een lied mens erger je niet…

Was jij maar hier, Hier bij mij, Ik mis je zo, Maar wil je toch even niet meer zien Te veel pijn, te veel tijd Diep in me hart wil ik bij je zijn, Maar iets zegt me 'Het doet té veel pijn..'…

. *********** té moeilijk meetbaar hartslag van mijn groot geheim voor hem die mij stuwt.…

God had het heelal mooi geschapen Hij was moe en wilde gaan slapen en het was té laat Hij had ze gemaakt die angstaanjagende mensapen!…

en ik zal er zuinig op zijn.…

De natuur is oogverblindend, zo mooi. De stilte overheerst en je raakt geëmotioneerd, door dieren die op fraaie manieren met elkaar om gaan. Soms ook niet, want in de natuur kan het er stevig aan toe gaan. Het geeft je te denken, dat de natuur bewonderenswaardig is en blijft. Foto Dick Voogd…

Verschrikkelijk, die energieproblemen! We moeten onze natie maar eens pushen om zuiniger en korter te gaan douchen, men kan aan mijn gedrag een voorbeeld nemen. Ik vul mijn bad gewoon nog met plezier, maar stap er alweer uit na een kwartier.…

soms kijken we té moedeloos en té passief toe in plaats van hoopvol te handelen. met je handen in de schoot te leggen, met je in de ongeluksrol te plaatsen, met te zuchten:voor mij hoeft het niet meer! brengen we noch aarde aan de dijk noch boter bij de vis.…

Té lang.…

Té lang…

Zo'n kwetterwebstek is echt wel té gek voor wie zijn snavel thuis moet houwen.…