Alle inzendingen over Tandheelkunde Spiegelen Speuren Boren Rusten

Gereinigd: korte rust mag behagen, terwijl de boor raast met eerzuchtige pit. Weldra zal volgende plicht opdagen.…

Hun stemmen zijn gesmoord Geef het nog niet op Boor, hak, speur en sla Die stenen... Ze liggen daar nog En zijn doodop...…

M'n Hond heeft mij verlaten, hij was altijd om me heen. Ik heb hem in de steek gelaten, nu ben ik gruwelijk alleen. Hij was mijn liefste vriend, om hem ben ik in tranen. M'n kaken zijn verkrampt, hij komt me nooit meer halen. Je mand is weg, niets laat meer zien dat dit jouw vaste plekje was. Ik droom je nog, je bent er weer, mijn hart breekt…

De zwijnenstal van mijn voorouders wíl en zal ik in tachtig jaar persoonlijke levensgeschiedenis (gaan) transformeren in de hemel... een prachtige hemel van een aarde. Ruim tweeduizend jaren sinds Jezus Christus gooi ik de beuk erin! Om maar niet van een platte aarde af te vallen, zoals men vroeger dacht maar haar te laten blijven doen draaien…

De boor baant zich Met geschulpte randen Schuin naar beneden Een weg door de Steenharde rotswand - Ik weet dat ik Die boor ben, En gestaag verder Naar beneden draai - Als iets meer dan De helft van de boor In de rots verdwenen is Besef ik dat ik terug wil, Maar het point of no return Ligt al ruimschoots achter me, De…

uit maar geen nood, ik fiks het even strak en slank dat is mijn streven dus weg met die vette modderschuit u bent beledigd en vindt mij grof wat had u dan van mij verwacht u wilt als mondhygiëniste een baan dan is dit consult voor niets gedaan tandheelkunde is op nummer acht…

Een stem van peutertijd tot puberjaren: Bor, Smirre, Grote Smurf en Rataplan Er restte in je hoofd een echo van Al blijf je de herinnering bewaren Als Bor de Wolf het kon, dan klonk er nu Een diep, doorleefd en melancholisch húúúúú...…

als cyclonen zij boren onophoudelijk gaten in ons hart onze dromen zijn orkanen een deur klappert heen en weer waarom praten we de pijn niet uit…

Dwalend speur ik naar iets wat ver lijkt te liggen, echter om mij heen verslingert zit. Graven doe ik, door ademrijke lucht. Mijn ogen als een hand, om vast te grijpen wat zich in de verte ophoudt. Speuren doe ik! Naar dat wat zich daar heimelijk verstopt.…

Alleen in het donker Wandel ik door het verlaten dorp Langs het Spiegelende zwarte water De koelte De rust Kalm ga ik zitten Beroer de zwarte spiegel Met de toppen van mijn vingers Het duister duwt me zachtjes in mijn rug Ik laat me vallen Glijd in het ijskoude zwarte water In de rust Een laatste schok Stopt mijn hart Of vult de leegte…

Hawtelijk bedankt Ik pwaat nof wat onhandif Maaw doet niet eenf pijn…

Dentiste Els Boor houdt in Drenthe praktijk met wel vijf assistenten. Die maken muziek. Hierdoor trekt ze publiek en ook kiezen van vele patiënten. Bij elke behandeling horen ze klanken die kunnen bekoren. Perfect is de drummer. - En Els kiest als nummer een priemgetal, als ze gaat boren.…

De drinkschaal verbeeldt wat in den hoge gebeurt en heel misschien de vlucht van vale gieren die naar kadavers speuren.…

Het valt me zwaar mijn tijd goed te verdelen, Voor ik het weet is weer een dag verknald. Ik wou dus wel eens zien hoe het bevalt Mij nou maar eens een dagje te vervelen Nou, reken maar dat dat verrekt veel scheelt: Die dag heb ik me kostelijk verveeld.…

vaak ben ik aan je kust gestrand op je zand heb ik mijn huid verbrand ik zie de glooiing van je duinrug weer doch de geur van mijn gazelle speur ik niet meer.…

Vergenoegd speuren langs hoge maïsvelden en dichte struiken... Almaar gestreeld door die geur van onzichtbare geiten...…

Achter geheime heelalnevels waar de lens van de machtigste sterrenkijker zich vragend _ onwetend naar richt ziet Gods oog genoeglijk rond in de kleine vertrouwde ruimte Zijn handen verzorgen met nauwkeurige liefde de mateloze nietigheid onder het beste vergrootglas Hij die 't oneindige bestiert eert het leven binnen kruimels.…

De man, die zoekt naar gaven en speurt uit alle macht, bezoekt een aanleghaven op zijn talentenjacht.…

kan warmen, koesteren zoals het bekoorlijke zonlicht dat zo mooi rond een fluwelen roos rust de zachte aanrakingen van een voorjaarsvlinder als zij het slapende bloemhartje wakker kust…

de geur van appelen speur ik in je haar de boomgaard van verlangen in je gebaar de wolligheid van schapen het welig dauwen van het gras alsof je een landschap van de zomer was.…

Het lange leven geeft steeds opnieuw dat vraagstuk: moedig speuren naar wat nietig is in 't grootse en geweldig in 't kleine.…

Ze willen alles kunnen achterhalen We krijgen na de sleepwet nu ijskoud Een zwarte doos door onze strot gedouwd Hoeveel moet ik straks voor dat ding betalen Wel honderd euro vroeg me laatst zo’n doos Niet meer dan vijftig zei ik quasi boos…

het is lang geleden dat ik paden betrad waarvan ik dacht, die kan ik betreden ik heb de stoffige straten die ik belopen had in speuren naar kracht, amechtig achter mij gelaten…

Lang voor ’t verdorrende seizoen beginnen moet, speuren haar scherpe ogen naar de onderhuid. De bloemen van haar bloed schreeuwen haar kleuren uit. Ze gaat uitdagender dan ooit van hoofd tot voet. Er is een leven dat zij in den spiegel voedt.…

Soms tuur ik in spiegels en ogen en speur naar dat klein kwartje Pruis. Of, heeft men mij altijd belogen en zorgt de Kasjoeb voor de ruis?…

Onze worm Bor, liet haar door en Mor, het vrouwtje begreep zij had een streepje voor. De and’ren wachtten op een hoop... Nadat zij beiden waren voldaan kroop hij stil achter haar aan en toen ze eindelijk ging rusten was het tijd voor lusten. Hij dicht bij haar en zij aan zijn zij hoe warm en zacht, hoe samen blij.…

(filosofiemaand) zoals psychologen speuren naar andermans ziel zo zoekt de dichter naar juiste woorden om zijn gevoelens te vertolken... de filosoof echter peinst en denkt er het zijne van…

de meeste dichters zijn altijd op zoek naar nieuwe woorden en die schudt je nu eenmaal niet zomaar uit de mouw zelf speur ik naar duidelijke taal waarmee ik simpel kan verwoorden hoeveel ik van je hou…

Een tandarts in Geleen Trok met zijn rechterbeen De patiënten wilden horen: Kunt u er ook mee boren? Het antwoord was echter: neen…

een tandarts in stadje Stavoren die wist niet van stoppen met boren dan peuterde hij de zenuwen vrij `t gegil was tot in Baarn te horen…