Alle inzendingen over Tao van Pooh

ick nehme nieht deel aan ‘t rennen der Ratten om dat stumpfe Idee dat man erst moet lij’en voor man leben mag (of alles op magst geben) voor iets of iemand kommt om man te bevrij’en eten en drinken en schlapen moet al ‘t andere ist Kultuur, zo onnodig Gedoe (iets met IJdelheid en de Jacht van Winnetou of dat was de winderige Tao van Pooh)…

Tao tao.…

't Is voorbij je leven het had je zoveel goeds kunnen geven Je wilde het niet meer dat deed ons zo'n zeer We zullen altijd aan je denken we hebben je veel liefde kunnen schenken Je blijft eeuwig in onze gedachte hoe lief je naar ons lachte Bij deze dag zullen we stil staan maar wij moeten echter doorgaan helaas... zonder jou…

Elke keer weer die vraag en die horen we niet graag Waar blijven de kinderen wat kan jullie nu hinderen Nou het gaat gewoon niet dat doet ons veel verdriet We zijn al 2 jaar bezig niet een beetje, maar hevig Ziekenhuis in, ziekenhuis uit maar het helpt geen fluit Wij zijn beide in goede staat maar waarom het dan niet goed gaat is onze grote…

De vreugde van de zwangerschap is voorbij wij waren o zo blij Maar twee en een halve week te laat zolang alles goed gaat is dat geen probleem Maar helaas, die weken te laat waren het zeker niet waard Je was zo'n lieve kleine meis echt een prachtige mooie prijs Je hebt maar 31 minuten bij ons mogen blijven we konden niet van je afblijven…

Samen lopend op de kermis er is totaal geen ergernis We hadden het erg naar ons zin hup... de volgende attractie in Samen veel lol beleven maar helaas was dat voor even Ineens stonden daar een paar gasten ons gezellig op te wachten Er was totaal geen aanleiding toe we houden namelijk niet van dat gedoe Ze begonnen ons te slaan en wij maar…

Een secundair reagerend persoon Ben ik wel dat zal ik grif toegeven In plaats van berokkenend te leven Spreid ik een onbetrokkenheid ten toon Als een geboren Tao-stoïcijn En leg een bedachtzaamheid aan de dag En handel bij voorkeur niet en glimlach Tevree met mijn opportuun bewustzijn In erkentelijkheid aan de kant Ambigue in mijn denkraam…

---------------------------------------------------- Mitri Karamasoff - de sensitieve broer Karamasoff Iwan - de denker, rationalist bij uitstek Logos - het Westerse denken Tao - het Oosterse bewustzijn…

men beperke zich tot de gebaande weg der oude tao-chinezen men schuwe innovatie alsmede eigen inzicht men sloffe door het stof van de reguliere orde tot bijzetting naast Marx en Kouwenberg…

Ten laatste raakte ik verstrikt in aderen van zuiver bloed, een belevingsstuwing diep in het hart, soms te groot, de geest te nauw, of verkrampt en vergrijsd in eigen taal, mijn plaats verkrampt in scharlaken rood met alleen de tijd als onderkomen, het doen te laten als opwaartse druk van zwaartekracht als ik de teugels in een laatste…

Een secundair reagerend persoon Ben ik wel dat zal ik grif toegeven In plaats van berokkenend te leven Spreid ik een onbetrokkenheid ten toon Als een edel geboren Stoïcijn En leg een bedachtzaamheid aan de dag En handel bij voorkeur niet en glimlach Tevree met mijn opportuun bewustzijn En in erkentelijkheid aan de kant Ambigue in mijn…

nooit lang Maar dit moment dit duurt een eeuwigheid En ik tel ze op al die keren Tot ik niet meer spreken kan van tijd En ik de liefde niet meer hoef te leren Niets minder dan een kosmische dans doe ik met jou Jij bent het dal waarin mijn water valt Het blad waarop mijn druppel parelt Het yang in mijn yin, het yin in mijn yang Iets van Tao…

Het geluid dat het licht in de hoek maakte Overschreeuwde mijn avondgemoed Reeds bevind ik mij in het iets donkerder Als aan een muziekversterker draai ik aan de knoppen Om mij af te stemmen op de Weg Draaien, regelen, tot je samenvalt Verstrooiing is een gehavende vijand Die je een arm om de schouder slaat Om er een mee te worden Vrede…

Ik snap niet wat de dames van mij willen Ja, heel wat onzin voor zover ik weet Mijn zaadpaleis wordt ook bewoond door leed Mijn driften heb ik niet weten te drillen Ik tracht hen Hemel zeven in te tillen Waarbij ik hun behoeften vaak vergeet Ik snap niet wat de dames van mij willen Ja, heel wat onzin voor zover ik weet Er zijn…

Er zindert vreugde in de lucht ik hoor je weer vandaag -misschien?- dan zwijgen rammelende bekkens en rinkelende cimbalen heel even trillen yin en yang in harmonie de Weg ligt voor ons open waarheen hij kronkelt in de verte blijft verborgen in de mist...…

Het gaat des anderendaags gelijk voorheen maar vormt zich anders in metamorfosen gedachten die ik zelf niet heb gekozen wat eerst echt leek is toch niet wat het scheen En vraag je wat het is dan is het weg nog voor het zich aan mij laat openbaren in meditatie noch in navelstaren een vlindervleugelvlucht achter de heg Onzichtbaar…

Door alle hedendaagse onrust, temidden van wanen van de dag, stroomt de eeuwigheid van Tao. Hoog boven alle strijd, temidden van de sterren, heerst de stilte van Zen. Leven ontstaat uit sterrenstof. Stof waaruit mensen bestaan. Geest waaruit ik geboren ben.…

E-tse, zei Lao-tse bij z'n soep met foe jong haj en slierten vermicelli 't Is goed voor een lang leven van mijn belly en wat ik naderhand er weer uit floep aan tao, oude wijsheid, fraaie spreuken die ik gebruik in mijn Chinese keuken…

Tao vinden de weg verliezen in jezelf terugvinden waar je bent geweest Tegen de dorst twee steentjes onder de tong één zou maar eenzaam zijn een dichter spreekt graag met volle mond zonder stotteren over Grietje Klein Duimpje in haar hand in deze versie is Hans opgegeten en herdacht Zij volgt het spoor dat een Chinese nachtegaal…

Wanneer ik U meen te zien, zie ik wolken kleuren, in het breken van Uw licht. Wanneer ik meen U te horen. hoor ik het jagen van de wind. Wanneer ik in diepe stilte bid, voel ik het kloppen van mijn hart. Wanneer mensen U menen te kennen, kennen ze zichzelf niet.…

Bij dat ongrijpbare Tao. Bij de Liefde en bij God.…

op de schouders valt nu laat en schuin de schaduw des Iwan Om het lijden dankbaar worden en schijnbaar blijde het scherpe vechten van spin en bij verbeiden Soms reeds is schoon mijn hand gesloten alsof er geen verlangen over mijn vingers lag Het is een verre weg naar de passieloze berg van het blote schouwen Logos Tao…

Zaaien en oogsten is in Tao één.…

De Tao van Darwin. De weg van het zandpad.…

voor alles ben ik er ik ben er voor alles mijn lege hoofd is vol vol leegte, en leegte ik doe alles ontknoop, verlicht, vermeng mijn leegte wordt niet gevuld geen bodem, niets bodemloze oerliefde…

voor iedereen ben ik er ik ben voor iedereen voor ieder een bodemloze liefde liefde vol uit leegte leeg van binnen vol naar buiten vol voor iedereen ik ben er voor een ieder niet alleen met woorden…

het begin begon diep, diep van binnen als een mysterieuze vrouw eindeloos om te beminnen bodemloze liefde eindeloze kracht diep, diep van binnen is het begonnen schijnbaar zonder kracht altijd in de eeuwigheid…

de levensles voor het leven is simpelweg het geven het leven draait duurzaam door geef door, geef door geef voor de ander zonder te nemen ik sta achter en geef en word naar voren geschoven wat is mijn belang om te geven het geven zelf is het leven…

water, zo vloeibaar aan allen altijd dienstbaar water, zo voorspelbaar vloeit naar laagste laag water als bron van leven zo flexibel, eerlijk en transparant de weg van het water als soepele hoogste goed geen strijd gaat het water aan het volgt de natuurlijke baan…

op tijd stoppen is een groot goed streven naar meer brengt veel minder de gespannen boog knapt het scherpe zwaard verslapt wie bewaakt de sieraden wie bewaakt de weldaden goed is goed genoeg stop liever te vroeg…