Alle inzendingen over Twee kanten

Al zijn er in ons land veel geestverwanten Wie vindt dat hij teveel wordt uitgeknepen Heeft de regering weer niet goed begrepen De kloof, vindt Hoogervorst, komt van twee kanten Maar wie graag wil dat de regering kapt Is meestal iemand die haar heel goed snapt…

de spoorlijn loopt dwars door het dal we reizen twee kanten op onherstelbare stappen in het landschap onderstrepen de stilte we vergaten hoe onze ledematen zich naar elkaar konden bewegen…

We reden onder luchten, bevoeren de golven raakten bedolven door wat werd voorgeschoteld en ingeschonken We werden niet moe, en maar niet dronken: we hebben vanmiddag -aan twee kanten van water- de zon gekust.…

Twee kanten van het leven We hebben oorlog we hebben vrede We hebben duisternis we hebben licht Er is geluk en er is wanhoop Er is pijn en er is verdriet We hebben rijkdom en armoede Er is liefde en liefdesverdriet Er is hoop wat we hebben gekregen Maar voor sommigen is dat er niet We hebben ziektes waar we mee kunnen leven En andere ziektes…

Vlijmscherp weer, deze stunt van Albert Heijn De messenset om mee te kokkerellen Zorgt dat je al je vingers na moet tellen Dus blijkt er nu een grote vraag te zijn Naar pleisters en verband voor deze klanten Zo snijdt het mes bij Appie aan twee kanten.…

De stroom van vluchtelingen werd gestuit Dankzij de schimmige Turkijedeal Het mes snijdt aan twee kanten (door mijn ziel), zoals het eufemistisch wordt geduid We hadden van ’t verleden kunnen leren dat Turken steengoed zijn in ‘t deporteren.…

Mijn kaars brandt aan twee kanten het vuur vlamt verteerd door gedachten Verlicht en verloren verwacht toch verdwaald verdoofd en verspeeld vlinders vermoord Een vlucht naar het einde gezwommen verzopen vechtend tegen de stroom in vermoeid verbroken ...…

Laat ze maar lullen Dat is zoals ik het voel Ze zullen altijd wel blijven praten Wat moeten ze anders Dat is wat ik bedoel Je krijgt er niet veel voor terug Maar het gebeurt altijd achter de rug Een verhaal heeft altijd twee kanten Maar de meeste mensen deugen van geen kanten Alles wat gebeurt is is echt Waarom is het leven dan zo…

Opnieuw haalt Hirsi Ali alle kranten Niet langer mag een jongen nog besneden Iets wat door jood en moslim wordt beleden Zo snijdt het mes dus lekker aan twee kanten De Heer heeft, godzijdank, uit medeleven Gelovigen een dikke huid gegeven…

Opnieuw weet Peter R. de Vries van wanten Hij stelt juridisch falen aan de kaak En zorgt op televisie voor vermaak Zo snijdt het mes dus wel mooi aan twee kanten En altijd als justitie zit te dutten Heeft Peter R. weer iets om uit te putten…

Als oppassers wat zij bewaken eten, Dan is het opgelet voor bajesklanten, Dan snijdt het mes zo handig aan twee kanten: De doodstraf is terug voordat we ’t weten. Kijk, drie maal daags een goed gevulde dis, Zorgt dat er nooit tekort aan cellen is.…

Ze weten qua onthoofden wel van wanten Het mes snijdt daardoor lekker aan twee kanten: Wij lol en Al-Jazeera staat aan kop Zo´n rij vermomden, ik ga uit mijn bol En denk de hele tijd: wie is de mol?…

ondervond ik pijn bij mezelf of medemensen, lering te trekken, terug te keren bij het ‘zelf’, overschreed ik beider grenzen, de twee kanten van het leven, aan het einde bestaat er niets, is het om het even wat kan ik verliezen, in de nivellering van het duister en het morgenlicht, ontstaat er evenwicht, valt niets meer…

behoedzaam als de muis die het hol uitsluipt gelokt door nieuwe en opwindende geuren warm verrast wiegt na uren zware arbeid en pijn de verse moeder de vrucht van haar werk voorzichtig herken ik de blik in je ogen koester me in warme opwinding en bedenk hoe onverwacht het leven loopt de maan twee kanten heeft…

ik heb gekrijt de lichtste lagen boven omdat olie vooral in donker bijt op maagdelijk doek mijn mes snijdt aan twee kanten streelt zacht het licht weerkaatst in dieper kerven de pijn van ons gewond gelaat kan het doek niet meer fixeren pas in drogen komen littekens weer boven weet dat ik je nooit verlaat…

van twee kanten komen ze aangedreven grijs en grauw, als twee enorme kwallen ze kunnen elkaar blijkbaar niet passeren noch elkaar vreedzaam ontwijken en botsen na enkele minuten op elkaar krijg nooit genoeg van ’t kijken naar dit dampige hemelse spektakel dat wringen en dringen van vochtige luchten het uiteindelijke samensmelten tot een nieuwe…

wij hebben gewandeld gelopen en gesprongen later het praten toen gezongen samen met alles om ons heen lachend en met plezier op een wonderbaarlijke manier van twee kanten komend aard en hemels heerlijk dromend waar zij kleuren bloeiden zongen wij hun melodie vloeide muziek uit de charismatisch charmante lenteweelde van de…

Ik zocht geluk, als ik het vond, als wat anders vermomd, viel het van z’n voetstuk, ondervond ik pijn bij mezelf of medemensen, lering te trekken, terug te keren bij het ‘zelf ’, overschreed ik beider grenzen, de twee kanten van het leven, aan het einde bestaat er niets, is het om het even wat kan ik verliezen, in de…

net als haar lach niet te traceren was schaduwden haar handen twee kanten in constant bezig zijn zij spraken het scala van ontmoeten en uitgebreid bedanken in de openheid van transparante harten toch dirigeerden zij gaven richting aan in de common sense van emoties om met elkaar het pad te gaan haar warmte en lach reikten…

Van karton ben ik, bespat aan twee kanten, met druppels die kleurstof achterlaten. Ik kan nat worden, en zachtjes gaan liggen. -------------------------------------------- uit: 'Het geschenk//De Maker', 1996.…

Verrassingen zijn medailles met twee kanten. Zij vragen ons te kiezen tussen de twee extremen van een menselijk bestaan. De ene zijde zal ons veel voorspoed kunnen geven. De andere zijde is de consequentie van een weelde die nimmer oprecht kon bestaan.…

pionnetje bespeelbaar als troefkaart uitgebuit spionnetje heel deelbaar twee kanten kneedt het uit. geduwd en uitgetrokken gevierendeeld tot slot nu naar de straat vertrokken nou niemand hem meer mot.…

ik proef gaten in gebakken lucht mensen praten niet maar kwaken elkaar de decibellen terug het onverstaanbaar koor schuift door naar waar leeghoofdigheid de magen rap vult aan de tap van ongeduld verhitte koppen dichter bij elkaar in alcoholische gezelligheid vuisten op tafel als het mes niet van twee kanten snijdt de kroeg is…

kanten van een machinatie Zonder een scheidslijnsinterpretatie…

Want iedereen roept telkens weer, ik bel of mail je de volgende keer, maar erop wachten, doe ik niet meer, dus zeg ik niet, tot volgende keer, Tot men erachter komt, dat contact maken toch van twee kanten komt? Of niet soms?…

Liefde heeft twee kanten; één van licht en één van duisternis. Liefde kan ons maken maar het kan ons ook breken, maar de liefde is het waard om het risico te nemen. De mooiste dingen in het leven die kunnen we niet kopen, het leven draait niet om materialistische dingen.…

Het is tijd om te gaan praten, over dit innerlijk gevecht, er bestaan geen twee kanten, Het is niet goed of slecht.. Een kwestie van accepteren, dat is waar het nu om gaat, De tijd moet het je leren, het is een grote daad.. Langzaam begin je te begrijpen: er is hier helemaal niets mis, Eén ding waar het maar om draait..…

ik wil dat alles blijft zoals het is in de verandering zoek ik constanten de bomen buiten, binnen kamerplanten een vogel is een vogel, vis blijft vis in vrijheid ligt vaak een gevangenis besloten, een medaille heeft twee kanten ik waag me niet aan spel van speculanten en wil niets hebben dat ik nu niet mis ik vind geen troost meer in de…

vooruit gezet veredeld tot een grotere beslissing dan geloof je denken laat het gaat niet over jou of mij of wat we vinden in ‘t totaal de wereld draait door en het verhaal beschrijft twee kanten alle kranten staan nu vol van dit vertrek en van een man wiens nek zich wit wast in de haren van een valse god ‘tot dan’ zeg ik, ‘tot…

daar zag ik duizend zwaluwen in hun gebed naar de Hemel gedragen en gevoed hun nietige gestaltes afgetekend tegen blauw, als ons verlengstuk opgetild boven het grauw van alledaagse dingen in hun onschuld schuilt het hart van zoveel kwetsbaar leed het mes dat aan twee kanten sneed toen hoop dat hart verlaten had daar zag ik duizenden…