Alle inzendingen over Van 't Reve

zij draagt Van ’t Reve in haar armen op de roltrap op naar boven ze struikelt je vindt hem overal die mooie slechterik als u mij begrijpt ligt hij steeds beter in de markt daarom vindt je hem ook hier…

ik ben een dame fijnbesnaard ruim denkend ik ken mijn Vondel en van ‘t Reve alsmede Debussy en Davis het gedachtengoed van ene Marx is mij ook niet vreemd voorts heb ik een hond geheten Bull waarmee ik met behulp van stok en speciale schoenen beschermd miskend mijn lieve leven leef…

(vrij naar G.K. van het Reve) is er nog nieuws? ja, heel goed nieuws! ik durf te spreken van een openbaring Gerard Reve kuste Zijn Lieve Heer en die smaakte naar zure haring…

Kort na het nieuws omtrent de dood van Reve Volgt nieuws omtrent het werk van Lucebert: 't Is aan het Rijk geschonken om nog ver In vele vormen voort te blijven leven De dood is als natuurkracht zeker groot Maar oeuvres zijn als leven na de dood…

zonder eenzaamheid op zijn tijd zou ik niet kunnen leven hoe kan ik anders in de storm van al dat lawaai de eigen melodie reven…

Dat Gerard reve riepen de brouwers Jeroen toen Willem Frederik Hermans palmen overnam maar de eerste schots van de winter Leon overboord sloeg waarop de zeilen van Roy en Heleen scheurden en hoewel sinds Bern lef tonend Maarten ’t hart voelde overslaan…

Hij was al jaren dood, de echte Reve Maar hij is opgestaan, en ziet: hij leve!…

De dood is noch mijn vriend noch mijn vijand Als wij elkaar treffen gaan we een ongelijke strijd aan maar ik zal vechten Als ik tijdelijk win is dat mooi meegenomen Als ik verlies is er "geen 'mens' overboord" We weten toch allemaal dat we uiteindelijk allemaal zullen verdrinken!!…

Die van het Reve was zo gek nog niet God is een ezel zei hij en public Natuurlijk Hij droeg zijn kostbare vrucht Waar of geloof Het boeit mij niet Mijn handen zijn vrij.…

de gelauwerde vaderlandse schrijver ziet geen brood in het afscheid van Reve hij is maar hoogmoedig thuisgebleven en denkt: ik ben de ware achterblijver Claus, een groot dichter uit het Vlaamse land toonde echte klasse in de kerkbank…

bepalen achtergrond en kleed 't goddelijke lijf, en maakt het huis als code haar verblijf? maakt herkenning voor haar staat wel iets uit? is LAIS deugd als doel van elk bedrijf? is lust voor haar een lot dat zich ontsluit? (2017 - rev. 2020 - CCb)…

't Zijn is verworden tot ik ben of ik was 't Verdriet is verworden tot slikken en 'n traan 't Accepteren is verworden tot 'n leegte niet te vullen Toekomst is verworden tot verwachting en hopen ...…

Je lijkt te spreken in twee talen Ik wens hier maar één van te verstaan Hieraan ontleen ik mijn bestaan Tot je woorden mij zullen vermalen Ik kan nog altijd vrijuit ademhalen Voorlopig schaak je simultaan Maar ooit zal ik de prijs betalen En hieraan ten onder gaan Ik proef je lach nog op mijn lippen Je hoofd tegen mijn schouder aan Het…

Toch strooit Reve overvloedig zout in de wond van mijn geweten, want of God van aftrekken houdt, valt nergens aan af te meten.…

Op 't bergvlak peinsde ik bij de diepe bron, Ik mijmerde over 't beeld van 't eigen leven, En tuurde in 't grondloos diep naar 't wondre beven, Waar ik me een schemerlach van God verzon.…

Mijn liefste Rev Ik tast je af Teder streel ik buik, bol en haren? Mijn handen in mijn schoot Koesteren het droombeeld Zachtjes wiegend, terwijl ik ’t ledikant En commode al ’n plek in het huis plan Namen vliegend in gedachten Tot mijn strenge stem maant tot wachten Tijden lang verwacht ik… Hoe kan ik niets loslaten ?…

In Nederland, schreef hij, kon hij niet leven Men moet er, te benauwd, zijn lusten reven Hij zwierf als scheepsarts, lust- en rusteloos Naar China, Portugal, de Verre Oost Dat hij een eerlijk zeemansgraf bewaarde In schuim en asch verstrooid over de aarde…

Couperus, Hermans, Mulisch, Wolkers, Reve, Nabókov, Kafka, Hesse, Hölderlin, De Russen, Plato, Shakespeare en Celine, Ik heb wat afgelezen in m’n leven. Dat was wel fijn, maar nu betreur ik het; Ik las ze vóórdat ik werd vastgezet.…

Abdolah, Rosenboom, en het gezemel Van Voskuil, Hermans, Nescio en Reve En tussen wat die lui voor boeken schreven Staat eerste: De Ontdekking van de Hemel Dat is mij toch qua zotheid iets te foolish Ik wil heel die top tien! Hoogachtend, Mulisch.…

kom, zet je, en luister naar 't verhaal van Fram en Boos die vrolijk bliezen op hun neptrompetje mijn oren dul maar 'k gunde hen 't verzetje hoewel ik het mij anders had gedroomd: dat stille beeld uit oude prentenboeken waar kindertjes te zien zijn bij 't ontbijt met chocolademelk en boterkoeken...…

Omdat de vriend van schrijver Gerard Reve Een kleine Belg onzedig heeft betast Vindt koning Albert het hoogst ongepast Om aan de schrijver zelf een prijs te geven. Voor mij dus ook geen Prijs der Lage Landen. Mijn vrouw maakt mij soms immers ook te schande.…

Wanneer men kiest voor algehele kuisheid, zichzelf verbiedt een meid ‘n kus te geven, besluit om voor altijd z’n lust te reven (behalve soms wat manuele huisvlijt) leidt dat tot het verdwijnen van de soort, want dat is het lot van ál wat zich niet voortplant.…

Van 't pijnhout vlug ter zeil van alle kanten regenen, En met hun zilvren glans de zwarte dennen zegenen.…

De hoeksteen van ‘t gezin kwam weer eens boven drijven, en dampen van ‘t onderbuikgevoel vergiftigden het bestaan. En ik wou weg. Voor wie ik lief heb, kon ik niet blijven, verweggistan was ook niet wat, dus bleef alleen Thoreau nog over en ben ik in het bos gaan wonen.…

We trekken ons terug in Nieuwe schaduw Openen een fles wijn Van de moeder van Gerard Reve De Avond duurt nog lang.…

Zolang Barack Obama heeft gesproken Bracht elke tel weer 900 tweets Natuurlijk vond Mitt Romney dat maar niets Want zijn record werd daarmee ruim gebroken Ik mag dus stellen - in de geest van Reve: De speech is niet onopgemerkt gebleven…

"(citaat Bekentenis: Gerard Reve) Mij is de lente ontnomen wel kriebels, niet krabben en een stuk van de zomer maar in de herfst ging ik bloeien en de, mijn winter wordt bevredigender dan ooit!…

Bladerend in mijn oude dagboek kom ik je tegen. In kwetsbare woorden, als een gebed geschreven. Zo lees ik na jouw dood bewogen: “Eigenlijk geloof ik niets en twijfel ik aan alles, zelfs aan U. Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft. Dan denk ik, dat Gij liefde zijt en eenzaam, en dat in dezelfde wanhoop, Gij mij zoekt zoals…

Een in regen verholen Snakkepole, koers naar Blauwhuis, draagt zijn schim met hoge rug. Zijn zolen klinken als doffe hamerslagen terwijl hij zich voortsleept en hemelwater zegent. Met een kromme vinger wijst hij een jongen na. Het kruis op zijn rug is van goudpapier en wappert plagerig in haken. Twee ezels in weidenevel keren zich af van de…

roodkoper is de reling gepoetst door hem en haar ik schipper maar kombuis in warme knusheid die toch met koude stilte strijdt want ieder heeft een eigen zeil gehesen nog spinakel ik voorop maar voel gedonder bij het reven niemand heeft meer iets te geven heb ze afgemeerd aan lager wal het geflikflooi begon in het vooronder al…