Alle inzendingen over Voor eeuwig wat mij betreft

Afgezet tegen alle, is slechts miniem Daarom streven wij naar 't maximale Daar tijd te allen tijde ongrijpbaar is Daarom negeer ik de kleine uren Denkend aan en zeker schrijvend over jou Het verleden heeft ons sterker gemaakt Ons als mensen, mij als man en jou als vrouw d' Afgelopen kwarteeuw bleef 'k maar strijden Daarom wil 'k óns voor eeuwig…

Nu weet ik wie ik ben Nu weet ik zeker wie ik ben Ik ben een oer, oer, oer een oer Europeaan Natuurlijk voel ik me ook Nederlander, Rotterdammer Amsterdammer En gecombineerd Een Ramsterdammer Een beetje Jordanees Want daar woon ik nu Maar ik heb op vele plaatsen vertoeft En ook veel in de buitenlanden verbleven Waar de deelstaten…

blijf toch maar dicht bij mij, dan ben ik blij je nodig als water en lucht, je bent mijn eigenste ziel stem zo fluweelzacht wiegt me veilig in slaap, hemels mijn omfloerste ogen kussen je rein gezicht we zijn onze adem en scheppen de kosmos de weidse natuur danst op de kadans onzer harten het universum glundert om al dat moois al is het broos…

De dichtkunst is geen prozalied Al staan de regels vol Van hem of haar die mij verliet Van kwaad tot erger ongerief Staan alle kranten bol Als Blondie schreeuwt, maar zelden ziet Vergeet de wolf en schapen niet Al speelt het hier geen rol In Randstad en het Ruhrgebied Gedichten.nl of niet Je hart slaat nooit op hol Bij 't lezen van…

Ik zit weer in een kouwe kerk de Dominicuskerk te Amsterdam op zaterdag 15 december 2018 Ik neem plaats op een keiharde bank net als vroeger, passietijd 1959 ik ben dan zeven jaar oud in de KoninginnenKerk te Rotterdam voor het sterven van Christus middels Bach’s “Mathheus Passion” nu wacht mij het Galakoor met de geboorte van Christus…

Inkeer en inzicht in een mooi bed van stilte cadeau van winter Vanuit een droge lucht beginnen natte sneeuwvlokken langzaam gestaag neer te dwarrelen tot wanneer haar witte vacht vol glans, volume en zachtheid zich uitspreidt op de begane grond over het glooiend landschap waar ongeklede kronen en kruinen voortaan een witte hoed dragen.…

Wat mij betreft mag dit wel eeuwen duren. Dit mag altijd blijven bestaan. Wat mij betreft hoeft hier geen einde aan te komen. Dit mag altijd verder gaan.…

Van alle dingen die ze ons daar leerden – hoe rechtop te staan bij tegenwind, een pak te kopen, das te knopen, geld te sparen, hoe je stem te vormen tot een schoon geweten, weg te lopen, vast te houden, af te wachten, te praten met vrouwen, netjes eten – er bleef weinig achter. We waren onverbeterlijk gebouwd voor roof en braak, met handen als…

was het weer bar en boos hing er gedonder in de lucht grimassen liepen samen met buien van mijn buurvrouw die ineens weer opvrolijkt neem nou voorbijdrijvende wolken een lust voor het oog van het ene moment op het ander ineens weer lieflijk verbonden en opgaan in een kus…

Hij pakte haar hand ze wilde iets zeggen maar woorden kwamen niet wist ze nog, kon ze nog? ze hoefde niets uit te leggen Ze voelden, en dat was genoeg ze pakte zijn hand zielsverbonden keek ze hem aan weet je nog, kun je nog? Is wat ze vroeg ze wisten twee zielen in volle betekenis van lijfelijke eindigheid door warme handen verstrengeld…

Je moet het kunnen leren van een leermeester te houden voor een héél leven, een heel leven, ja God als ik iets mag en wilde in mijn leven is het waarlijk mededogen te voelen bij iedere verschijning van je, zonder ooit, enige verdwijning!…

We gaan de energiedoelen niet halen En ons kleine landje loopt zo graag voorop Zo krijgen we de kous weer op de kop Wat zullen Jette en consorten balen En geen mens neemt ze inmiddels serieus Waren ze maar wat minder ambitieus…

Ze werken zo hard Ze werken keihard Het zijn keien Van mannen en vrouwen, mensen Die ambtenaren Zo tegen het miljoen aan Ze zijn verwerkt in de 2e Kamer Als achtergrond Maar als je goed kijkt Dan zie je dat ze van klei zijn En nat, dat ze ook nat gaan En verpulveren in je handen Losse aarde, klei, zand: drijfzand En dat in een waterland…

Als het geboortefeest Achter ons ligt maken we Ons op voor het leven dat Langzaam lijden wordt Van Hosanna en Halleluja Naar Kruisigt hem in Een kleine veertig dagen Zo snel verwaait je roem Van gevierde redder tot Bespotte koning van de joden Het kaarslicht dat ik in Kerstnacht bij de voordeur Heb gezet blijft gedurig Branden…

De avond verfde rood de zee en zwart de wijde hemel, een late vogel scherend glee langs 't koperrood gewemel. Een vreemde stem gromde van ver en neurde zwarte klachten, en uit der wolken zwarte vachten glansde een bleke verre ster. Je adem zoemde in mijn oor en zong er wijzen, zacht, de zee weedroef neurde erdoor,- ...heel donker kwam…

Jij blijft mij bij ook al zie ik je niet. Want in mij klinkt nog steeds jouw lied.…

Ik zou je nog eenmaal willen beminnen, omarmen, je laten gaan Ik zou je nog veelmalen willen liefhebben, schuldloos naïef mijn eeuwig lief…

De langste vijf momenten van mijn leven waren die waarin jij geheel niets meer zei Mogelijk duurde het voor jou slechts even ik wist echter ‘t eind van onze liefde nabij Vijf minuten niets dan je ijselijk zwijgen de koude oorlog scheen dit wel in ‘t klein In je zwijgende woorden klonk ’t dreigen en uit je blikken droop een tankauto azijn…

Mensen roepen vaak "Met jou heb ik nog een appeltje te schillen" Maar je ziet toch teveel, te vaak Dat die appel Op de fruitmand blijft liggen Ik zou zeggen: doorbijten!…

Het volk maakt zich zorgen geen vijand is voor het oog van de leiders verborgen maar de mens in nood wachtend op bevrijding van de dood blijft onvindbaar zelfs na een jaar…

jong en fris reizen met tijd maken plaats voor oud en wijs niet getreurd want ieder op beurt maakt wel kennis met verdwenen jeugd herinneringen lachen en zullen niet sterven want het levensverhaal wordt fris en jeugdig...wel verder verteld!…

Ik verlang geen rozentuin niemand hoeft me dat te beloven maar ik wil ook geen bed vol violen waarop ik moet knielen Weet u, ik ben al snel tevreden met grassprietjes tussen de stenen met soms een klein verrassend bloementje wordt mijn leven verrijkt!!…

Als je wezenlijk iets of wat voor iemand wil betekenen moet je meer laten dan doen maar vooral loslaten!…

Vale adieu, partir c’est mourir un peu voelt een afscheid van geliefden zo zullen zij zich geborgen weten Wordt jouw naam een vergeten woord? Een vertrekkende strijder sterft een beetje hoeveel dorst hoeveel tranen hoeveel tijd wie blijven achter als vogels in een lege kooi Verdrinken liefde en laatste woorden in een graf van spijt? We…

De hoop op eeuwig leven. Die belofte maakt me blij.…

Dieper dan welk verlangen in mij, is mijn ethiek. De moraal die ik zal uitdragen, is een diep ethisch verlangen om antwoorden op allerlei levensvragen, waar ik mee kamp, mee worstel mijn gevecht lever... een mens als ik.…

Bisschop Nicolaas van Myro Leefde in de vierde eeuw na Christus zero Kerkgangers met een warm hart en veel poen Gooiden het geld in de kinderen hun schoen Alles werd verdeeld onder de armen In het huis met het kruis van erbarmen Zo reisde Sint Nicolaas de wereld rond Tot hij dodelijk vermoeid een hulpje vond Verkleed als grappige clown lenig…

De kans om bij examens nog te zwijnen Neemt steeds meer af, als dit aan Dekker ligt Straks timmert hij dat raamwerk lekker dicht Waarmee de laatste rekenaars verdwijnen Mijn generatie van scholieren hoort Bij leven tot een uitgestorven soort…

, soms temper ik Maar elke nieuwe schim Ondergaat eenzelfde lot Tenzij u mij uw hart aanbiedt Dan ben ik genegen te verlengen Niet voor eeuwig!…

door mag gaan In ieder geval Wat mij betreft!…