Alle inzendingen over Zag ik jou niet lope

Zag ik jou niet eerder, kwam je me niet voorbij zo-even zag ik jou niet lopen net? Zag ik jou niet staan, keek je me niet in de ogen, of was ’t dan een ander die het net als jij deed? Zag ik jou dan voor een ander aan, is het daarom dat ik je niet zag staan?…

Het was zondag 3 juni 2012, ik weet het nog heel goed, zag ik jou voorbij lopen, weet nog steeds niet wat het met mij doet.…

Ik zag vlinders vliegen hoog in de lucht een van die vlinders is stiekem gevlucht Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik en heeft daar mijn lichaam stil in gebruik Soms dan kan ik hem voelen ik voel 'm dan fladderen mijn buik door krioelen Het vreemde is het beestje ontwaakt alleen als JIJ mij stiekem aanraakt…

Ik wil dat je hier bij me bent Met je lichaam tegen het mijne aan Ik wil je handen stevig vasthouden Om ze nooit meer te laten gaan Ik wil je zoete lippen proeven Op een manier die niet zou mogen Ik wil verdrinken in de glans Vocht van je schitterende ogen Ik wil je benen kunnen strelen En je mijn liefde laten voelen Ik gaf je 't vocht…

Ik zag je lopen Had mijn gedachten Zoals een ieder die dat zag Jouw stil verdriet Wie kon dat weten Toch steeds maar weer een nieuwe dag Een vlotte vraag Een simpel antwoord Het was een schreeuw recht uit het hart Een hart teleurgesteld en duister Jouw leven Boordevol met smart Je hebt mij zeker laten schrikken Met jouw keuze voor de dood…

'k Deed m'n ogen open, voelend dat je er was niet slechts een verschijnsel nee ik zag, je wazig als door glas. 'k Was blij je te zien was al eventjes gelee 'k zie je niet zo vaak meer, maar volgend keer ga 'k met je mee.…

Hier staat de rode beuk met het eindeloos grote geduld van een boom. Hier staat de rode beuk hij ziet en hij hoort ons en is ons vergeten. Hier staat de rode beuk voor hem is het altijd altijd en hier is het nergens…

Er is iets in de zang van een merel het is voorjaar, je wordt wakker je ligt te denken in de nacht het raam staat open - er is iets waarvan de vogel zingt en je denkt aan wat je moet opgeven er is iets in je dat leeg is en het stroomt vol met het zingen van die merel…

Ik was verliefd, verliefd op jou. Maar dat was toen, hoe is het nou? Ik zag je lopen, zag je gaan. Meteen die liefde weer, zo spontaan. Jij bent voor mij de vrouw, waar ik nog steeds van hou!…

Ik zit voor het raam en zie hoe de tuin niet is veranderd voor haar ben ik niet weggeweest de tuin kijkt mij recht in mijn gezicht het is vreemd te bedenken dat zij mij niet kent, zich mij niet herinnert na al die tijd dat ik hier niet was ik de tuin was vergeten, zij voor mij niet bestond, is zij nog helemaal als toen hoezeer ik ook…

Zagen zagen wiede wiede wagen, m'n vent ligt naast me in bed, een heel bos om te zagen, ik lig ernaast, ben wakker vanzelf, blijf maar liggen tellen 908, 909, 910, 911... Helpen doet 't niet, dus doe ik maar net als altijd, pak m'n kussen en verdwijn naar 't logeerbed!…

Ik zag een land van melk en honing met bomen rijk en groen. Ik zag een land met volle velden Zo was het schijnbaar toen. Ik zag een land vol vredestichters belaagd door storm en wind Ik zag een land met blije kinderen Al spelend, eensgezind. Ik zag een land met lammetjes en leeuwen heel vredig naast elkaar.…

niets beweegt voort in je gezicht, niet de kleur van mijn zakdoek of die van jouw mond je haar is grijs en vol met regen, uitverteld nog niet over de rand van herhaling en hoe je klein mijn woorden wegveegt, haastig en zonder omarming, tot as verschroeid met ogen, stil in tijd, woon ik nergens ook al hoor ik bij dit…

Kabaal verstoorde de morgenstond, zagen beukten erop los, de takken van die prachtige bomen, waren ineens de klos! Het enige wat restte is een kaal karkas wat nu al weken het pad ontsiert. Begrijpen doe 'k het niet, wat deden ze nou dan toch verkeerd?…

Het was de eerste keer in duizend jaar Jij verscheen in wolken omringd door licht Ik wist niet wat ik zag het trof me als de bliksem Jouw schoonheid was al snel voorbij ik zag het voor me gebeuren Ik voelde onzekerheid ik dacht dat je weg was Maar daar was je weer ik zag jou daar lopen Ik verzonk in jouw schoonheid het was al snel…

De vader loopt met het kind in zijn armen. Gewikkeld in een deken. “Mag ik even kijken,” zegt de verslaggeefster van mensen in nood. En ze slaat de deken opzij. Hij zegt alleen maar: “Hij is dood.” Waar gaat hij heen met het kind. Brengt hij het naar zijn moeder, of naar het graf zoals zovelen? Hoe draag je een verdriet zo groot. Gewikkeld…

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

Ik ben wie ik ben maar weinigen weten mij te doorgronden. Denk maar rare dingen over mij, want of je het nu echt denkt of niet, ik denk toch altijd dat jij het denkt. Zeggen wat ik denk, daar heb ik geen aanleg voor. Zeggen wat anderen denken, daar ben ik dan weer een talent in. Hoewel ik zoveel in mijn mars heb, en toch zelf kan denken…

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

De huid drukt door de naald als een afgespleten plint die toch weer tegen de muur vol gaten aan wordt getyft, losgeslagen met momenten en streken van kwasten en granaten. Het vallen is als een ballingschap, als een tegen bezetenheid verbrand lijk en als de druk die stijgt tot voldoening en verwerping op het vlot van de afgunst. De ziekte…

In de verte doemt het zwart met wat schuchter gedonder en een enkele flits Kletterend vormen de eerste druppels zich tot een stralend geheel dat mij hoop geeft Ik zag jou Zojuist was de aarde nog leeg Mensloos zonder leven Er klopte geen hart geen bloem stond geen vogel vloog geen kleuren of geuren Alleen de regen En ik zag jou…

heb altijd gedacht dat lijmen leven was tot ik jou zag jij die nergens meer zelfs geen klein beetje wordt tussen gepast niet in de format die ik moet hanteren om iets van anderen te leren hij is volstrekt onvoldoende om recht te doen aan jouw talent en kwaliteit met jou ben ik een wereld rijker die in paradijselijke staat ons…

Die eerste keer dat ik jou zag, jij brak iets in mij, je stal mijn hart, in mijn gedachten ben je nu overal, in mijn dromen mijn prins, en was je nu ook maar bij mij, zodat ik je kon zeggen wat ik in mijn dromen zei: ik hou van jou, jij ook van mij?…

Loop maar verder je neus is lang genoeg om niet te kunnen zien. Loop maar verder je arrogante blik reeds achter me verdwenen. Loop maar verder jouw tijd is al voorbij ik zie je al niet meer. Loop maar verder jouw mening telt niet meer kan beter zonder jou. Loop maar verder en kom ook niet meer terug verdwijn maar ongezien.…