inloggen

Alle inzendingen van Chris

126 resultaten.

Sorteren op:

o die wijze koeien

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 34
Tragedies hoeft geen mens te vrezen. Komedies komen met het leven mee, net als de golven komen met de zee, net als de boeken met het lezen. Ons script wordt gaandeweg geschreven. Geen heeft de pen in eigen hand. En als we weer eens zijn gestrand is huilen, lachen om het even. Eens leer ik me niet te verzetten, ontvang ik met een open hand…

Maria

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 25
Haar hoofd hangt enigszins gebogen, haar kindje houdt ze in haar armen vast. 't Is aardedonker rond haar, ter contrast. Geen God heeft daar ooit bewogen. Wel in haar, als omhoog gezogen levenssappen vlak voorbij de bast van een plataan, die naar de hemel tast. De vogels zijn alvast gevlogen. Maria met haar kind, uitgebeeld in steen. Haar…

Kleuter

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 70
Dit beeld. Een houten kleuterschool verscholen in een oude wijk. De straat telt amper auto's, eik- enbomen des te meer. De ko- lenkachels worden opgestookt. December is het, snijdend koud. De juf lijkt boos. We zijn vast stout. Ik moet iets hebben uitgespookt. Mijn oren suizen, mond is droog, mijn benen zijn zo zwaar als lood. Het schemert…

Dalmatiner onweer

gedicht
3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 9.536
Het blaffen is begonnen de bastaards spuwen vuur, licht rent, in plassen spat het hoog om duizend poten. Mijn hond, de kop omlaag hij bibbert in zijn stippen, draalt om de tafelpoot. ---------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

Geschenk

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 32
Er zit een vogel op mijn hand van bloed en zon en blauwe veren. Hij zingt en dwingt mij in te keren, hij doet mij denken aan het strand, een wezen uit een ander land afkomstig en uit hoger sferen. Ik moet hem dieper kennen leren, zijn stem is aan de zee verwant. Zacht trillen in mij mee de snaren en ruisend komt opnieuw tot leven het doodgewaande…

Verstilling

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 30
Juli legt z'n lippen langs de sloot. Libellen vliegen langs de leliebladen. Een reiger staat te spieden op één poot. Een visser slaat verstild zijn dobber gade en wacht. Zijn strooien hoed is breedgerand. Zacht wiegend ligt zijn roeiboot in het water. De hengel houdt hij losjes in zijn hand. Een vis duikt happend op en vormt een krater.…

KUST

gedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.355
Zand leeft van waaien De bomen tonen van binnen de aarde het groen Aan zee drinkt land los schuim, een witte egel, hunkerend, stekelig.…

Duif in het nauw

gedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 3.945
Een duif die tussen bomen een kleine plek uitkiest tolt dralend om zijn as en komt spiralend neer. De charme van zijn dalen stijgt als hij gebrek aan ruimte heeft.…

geen titel

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 57
Dit woord heeft zijn gezicht verloren, de ruggengraat is weggehaald, het lijf gevild, met onbetaald verlof het hart, de adersporen zijn droge bedding geworden van een verlaten maanlandschap. Wie hier gaat vissen voor de grap vangt bot en beenderen, verdorde. Het is de geest, de inspiratie, die mist, spieren en weefsels trekt over de letters…

geen titel

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 48
Vertrouw alleen het woord dat spreken gaat pas als het schemert, de avond valt, de bomen uit hun huizen komen, de takken omgevouwen tot gebed. Vertrouw alleen het woord dat in zijn schild weerloosheid voert en vijanden verliefd omhelst. Alleen het woord dat jou verandert in een vraag en ons stomverwonderd laat. Vertrouw alleen het…

Op een klapmuts

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 96
Op Vlieland bij het stille strand. Was laatst een klapmuts aangeland Zij gaf het eerste levenslicht Aan de pup uit dit gedicht Vervolgens na een dag of twee Post-partum ging zij weer naar zee Wat nu te doen zo dacht de pup Een pintje in de klapmuts pub?…
Chris2 april 2023Lees meer…

Op een kalkoen

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 63
In Parijs woont een kalkoen Met diepe kennis van pensioen Hij wist als men te laat zou gaan Dat la police erop zou slaan Daarop bepaalde hij ook vlot Het Frans gepensioneerden lot Parbleu zo sprak de vogel blij Wel jullie Roi Maar du soleil…
Chris1 april 2023Lees meer…

Wat elke vrouw moet kunnen

gedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 3.187
Luisteren luisteren luisteren Begrijpen Slikken Verwerken Slikken Begrijpen Glimlachen Mooi zijn Jong zijn Verstandig zijn Handig zijn Elegant zijn Weten hoe een man is Weten hoe een vrouw is Blij zijn, dat een man een man is Luisteren Glimlachen Begrijpen Slikken Mooi blijven Jong blijven Opgewekt blijven Glimlachen. ----…

Op een paard

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 78
Een paard sprak laatst in Amsterdam Zodra ik hier mijn manen kam Dan denk ik En dat is het zotte Dat doe ik liever aan de Rotte…
Chris31 maart 2023Lees meer…

Op een walrus (naar Kees Stip)

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 66
Een walrus kwam in Rotterdam Per vrachtschip uit Archangel aan De loods aan boord bleek een mevrouw Dat zag het dier betrekkelijk gauw De ster, het anker op de kraag De echte loods dat was de vraag En daarom sprak hij beste zus Daar is de wal ik ben de Rus…
chris29 maart 2023Lees meer…

De begroeiden

gedicht
2.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 9.373
Hardnekkig trekken zij, beklemd, het klimop over hun dood blad omhoog dat groen en ongestorven in ranken naar beneden hangt. Zij zijn de onverwachten die de wind niet kan ontbloten, die zich niet ontdoen en snakken leeg te ruisen, kaal, niet eeuwig groen. --------------------------------------------- uit: 'Vluchtige verhuizing', 1976.…

geen titel

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 101
Ik vond dit kind per ongeluk op zoek naar transcendente sporen. Het speelde in zichzelf verloren; een diepte zo afgrondelijk dat het niet keek zelfs toen ik riep daar hoog uit mijn ivoren toren. Ik moet omlaag, wil hij me horen, de trappen af, weg uit de bieb, de boeken, ja weg uit het woord waar uit elk vuurwerk is verdreven. Te zijn…

geen titel

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 57
En als dan danst het licht, en als dan afgelegd het wachten is, en als dan tonen hun gezicht de bloemen, spreken zacht en hun gemis al evenzeer het goud laat stromen, en als dan toch de wolken komen, de schaduw en de duisternis, en als, als dan dieper dan mijn stoutste dromen jij huist in zijn zowel als in het niet-zijn blijkt te wonen, en…

geen

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 83
Vertik het om te doen alsof Vertik het om te zwijgen jouw schoonheid is jou eigen en van je voeten schud het stof Vertik het om voor schut te staan Vertik het om te draaien je hoeft niets te verfraaien je ook niet op de borst te slaan het is al goed en goed genoeg de honger meer te worden doet prematuur verdorren de struik die anders…

Lente

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 54
De treurwilg wordt als eerste groen. Het zijn mijn vroegste kinderjaren. Ik weet geen woorden nog, ervaren dat deed ik onbewust nog toen. Ik lag maar simpel in mijn wieg, naar boven, naar de lucht te staren. Er kwamen wolken langs gevaren en dichterbij zoemde een vlieg. Mijn ik had zich nog niet gevormd. Wat het betekent om te leven was…

Tuin op komst

gedicht
2.0 met 32 stemmen aantal keer bekeken 10.200
De bomen laten op hun naakte vingers kijken, ze zijn gemaakt van stof waar honger uit ontstond, de takken zijn verhuld beknopte fraaie blijken van dorst die zich vertakt, zich hecht onder de grond. --------------------------------- uit: 'Enkele gedichten', 1973…

Eikje

gedicht
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 3.616
De kou heeft hem verschroeid, maar hij, ontplooid, bleef aan de zomer trouw, open en strak, een eikje dat zijn blad behield, bruin en verdord, maar eetbaar bruin en leefbaar dor. --------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

Hoe ik ontroostbaar blijf

gedicht
2.0 met 92 stemmen aantal keer bekeken 23.064
Hoe ik ontroostbaar blijf in deze zomertijd met de violetblauwe vlekken aan de hemel aangetast door weemoed die me overvalt als een te grote afstand als mijn verbrande kindervoeten zeldzaam als je bovenlip met de bevroren mondhoek als een potloodtekening word je langzaam zichtbaar met de dubbele vleugels met de ivoren schouder jij…

Kleine boom in de mist

gedicht
2.0 met 52 stemmen aantal keer bekeken 9.480
De horizon die hem omvangt geeft hem te drinken, maakt hem lichter. De mist die om het boompje hangt is waar het blad het breedst is dichter. ----------------------------------------- uit: 'Verzamelde Gedichten', 1993.…

Kampioen

gedicht
3.0 met 68 stemmen aantal keer bekeken 23.181
Dit is de kampioen: zijn hand zwaait achteloos naar achteren, zijn schoen bijt in de sintelbaan. Ziehier: de nieuwe kampioen, hij sleept zich voort, zoals dat hoort, een hand drukt in de zij. Maar kijk dan toch hoe lang is nog de baan die hij moet ondergaan, wat goud terwille. Zijn wangen trillen als gelei, zijn botten branden in 't…

Lentekou

gedicht
3.0 met 55 stemmen aantal keer bekeken 23.156
Er is niets dan de wind. De tuinen zijn doorzichtig, men ziet hun achterkanten leven. Geen mist, geen regen, alleen de wind, een dunne strakke wind aanhoudend over door jong gras omhooggetilde, omvergegroeide dorre bladeren. De bomen zijn nog zonder glinstering, oud, zonder knop. Herinneringen weggestreken, een voorhoofd onder pas gewassen…

Een regenachtige dag

gedicht
2.0 met 84 stemmen aantal keer bekeken 16.786
De mensen schuiven stil op fietsen door de lanen, een enkele meeuw er boven. In dorre blaren rent een merel. Hij luistert, telkens, de blaren maken leven. De wind, een oude wind van toen de mensen die nu dood zijn leefden, spreidt breed, aanvaardt al wat hij aanraakt. Laag hangt de lucht, is overal grijs, de hemel woont bijna bij ons.…

Klimduin

gedicht
2.0 met 62 stemmen aantal keer bekeken 12.515
De dag breekt aan, kou uit een open ijskast: een lap los zand tussen dor hakhout ingeklemd onder de lucht die leger is van diepte nu het gezichtsveld vol met wit zand is doortrapt. Een trap, een voor de vorst te hoge duintrap in een onontgonnen en barbaars Versailles van geen enkele tree voorzien. ----------------------------------------…

Oktoberkauwen

gedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 2.421
Wanneer het mist en windstil is hoor je van kauwen in de bomen het drukke praten dingend on- nerveus, het zich verplaatsen zonder drukte, het huiselijke met verstand, en je bent thuis als het oktober is, dichtbij de nacht. --------------------------------- Uit: 'Onverzamelde gedichten', 2014.…

Mei

gedicht
3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 4.778
Prachtig en langzaam bloeit de tuin, in jong gras ligt de stilte, een handvol bloesem, een handschoen groen om takken van de winter. Het raam staat open, het gordijn beweegt, de wind gluurt binnen, zijn armen om de schaduw van de nacht die hem moet tillen. Zij slaapt, een zwaan, een vlinder door blad hoor ik zijn voeten gaan. -------…
Meer laden...