Netgedichten

netgedicht (nr. 76.989):

Lente

De treurwilg wordt als eerste groen.
Het zijn mijn vroegste kinderjaren.
Ik weet geen woorden nog, ervaren
dat deed ik onbewust nog toen.

Ik lag maar simpel in mijn wieg,
naar boven, naar de lucht te staren.
Er kwamen wolken langs gevaren
en dichterbij zoemde een vlieg.

Mijn ik had zich nog niet gevormd.
Wat het betekent om te leven
was nog geheim. O was het dat

ook maar gebleven; onbevat-
telijk geluk om niets gegeven
en door geen vraag nog ooit bestormd.