Netgedichten

netgedicht (nr. 82.365):

o die wijze koeien

Tragedies hoeft geen mens te vrezen.
Komedies komen met het leven mee,
net als de golven komen met de zee,
net als de boeken met het lezen.

Ons script wordt gaandeweg geschreven.
Geen heeft de pen in eigen hand.
En als we weer eens zijn gestrand
is huilen, lachen om het even.

Eens leer ik me niet te verzetten,
ontvang ik met een open hand
wat me terloops gegeven wordt.

Net als de koeien in het land
stil grazen voor het gras verdort.
Ik hoef alleen maar op te letten.

Uit: poëziebundel “O, die wijze koeien”,
Chris de Valk
Uitgeverij Abraxas/Zuider-Amstel, Amsterdam