Netgedichten

netgedicht (nr. 77.144):

geen

Vertik het om te doen alsof
Vertik het om te zwijgen
jouw schoonheid is jou eigen
en van je voeten schud het stof

Vertik het om voor schut te staan
Vertik het om te draaien
je hoeft niets te verfraaien
je ook niet op de borst te slaan

het is al goed en goed genoeg
de honger meer te worden
doet prematuur verdorren
de struik die anders vruchten droeg

Vertik het aan de wal te staan
Vertik het te verstijven
wat echt is dat blijft drijven
en deed dat al van meet af aan

Uit: "O, die wijze koeien", Chris de Valk
uitgeverij Zuider-Amstel