Pasen
Als alles in mij is verstard
tot steen, tot muur, tot een spelonk
mijn zelf verworden is, waarvoor
een rotsblok ligt, wees jij dan vonk
in mij, wees vuur, verlicht mijn hart.
Ontgrendel jij dan mijn bestaan
dat mank aan wonder nergens daagt.
Maak stromend mij weer, warm en zacht,
jij die mijn oorsprong heilig acht.
Dan hoor ik op – een nieuwe naam –
en lach verstild. Jij noemt mij kind
van Lazarus dat windsels draagt.
Geen dode meer, die niemand mint
en nergens gaat. De zon breekt door.
Uit: ‘Dichter op de huid’, Christian de Valk
Uitgeverij Elikser, Leeuwarden
hotmail.comGeplaatst in de categorie: welzijn
Pasen 4.0 met 1 stemmen 
13
13
Geef je reactie op deze inzending: