Alle inzendingen over Zonnestralen

Ziet gij hem op de mesthoop staan De fiere haan? Zijn staart, - hij schittert als een vlam; En rood als bloed, - zo is zijn kam. De lange sporen Zijn scherper dan een doren; Zijne ogen branden in de kop, Hij zet een krop, Als wou hij zeggen: "Pas hier op, Of: klop!"…

Stilstaan in het nu, Herbeleving van het Moment, dat is waar Mijn geest naar verlangt Noem het rust voor Het overwegen van een Gebeurtenis die anders Ongemerkt vervliegen zal In de oneindigheid van De tijd - in het nu Wil ik leven, altijd in Het nu, ook als ik zeker Weet dat die rust me Niet gegund wordt, want Zoals alle…

Als regendruppels de zonnestralen kussen, krommen de kleuren.…

Zonnestraal van liefde lichtelijk geraakt Het hart ontgrendeld weer toegankelijk gemaakt Hittegolf van gevoelens fel opzwepend temperament Bouquet van heerlijke geuren en prikkelende zinnen Verdoofd haar tijdelijke gedachten rest alleen nog het vurig beminnen…

Een zonnestraal, het begin van een glimp licht. Een heldere gloed, straalt over het land, over de zee. Een afbuigend licht, weerkaatst op het water. Terug naar de hemel, waar de zonnestraal begon.…

Eerste blaadjes, van een bedeesde krokus komen piepen, in de schuchtere zonnestralen. Een paas lelie doet haar best, om ook haar plekje te veroveren, maar het gaat moeizaam, ze is nog te langzaam. Het onkruid zoekt schaamteloos, zijn weg, als ongedierte.…

Het meer is koel En bijna dichtgevroren Een krakend oppervlak Rijp op een tak Een veer verloren Het bos is stil De hemel kil Een ree kijkt schuchter om Een kraai krast opgetogen Vanuit een boom die krom gebogen In de verte tuurt Vanuit de hemel stuur Ik zonnestralen Die koude op de aarde Doet vertalen In knoppen aan de bomen…

Het meer is koel En bijna dichtgevroren Een krakend oppervlak Rijp op een tak Een veer verloren Het bos is stil De hemel kil Een ree kijkt schuchter om Een kraai krast opgetogen Vanuit een boom die krom gebogen In de verte tuurt Vanuit de hemel stuur Ik zonnestralen Die koude op de aarde doet vertalen In knoppen aan de bomen Die…

Even een straaltje zon doorheen de grijze wolken en ze vertolken hoe mooi de herfst ook nog kan zijn; even een praatje heel gewoon met buren of met vrienden en je weet het weer: de mensen zijn vol goede wil en alles valt even stil.…

als regendruppels de zonnestralen kussen krommen de kleuren…

Zonnestralen verlichten het bos gefascineerd laat ik mijn gedachten gaan het is een mooi gezicht zoals de bladeren door de zon worden verlicht Takken het lijken wel twee handen gestrengeld zitten ze door elkaar heen het is een wonderlijk fenomeen de dennenappels liggen verspreid het ruikt heerlijk die geur wil je niet kwijt.…

Ik zie je figuur Omringd door zonnestralen Daar zo lichtjes op de muur Op het moment dat ik ga dwalen. Zie ik je schim In schaduwen verschenen, Zoekend kijk ik in het rond Voor dat je bent verdwenen.…

ik laat je voor gaan ook al kwam je van links zo verkeerd is dat niet jij zit in je voiture achter een stuur en lacht zonnestralen want ik liet je voor gaan…

nog sprankelt licht over zee een rimpeling danst met nevel de wind al koel omhelst het water een trage golf spoelt over strand waar een eenzame voetstap verloren gaat meeuwen schreeuwen hartverscheurend, klapwieken breed over het water, waar de glinstering verstilt een laatste zonnestraal wordt schaduw de maan trekt een baan…

Bij wat klopt kan niet worden vermeden dat zonnestralen samenvoegen een eens apart. De zonnekracht doet overleven. De zon overwint altijd. Zonder zon is er geen leven. Een geven zonder gevoel van spijt.…

Je geeft een regendag zonnestralen Je betovert alles met je lach Ik ben verslingerd aan je ogen terwijl ik weet dat het niet mag In je gedachten leven wel vlinders maar ze zijn er niet voor mij Terwijl ik ieder woord van jou onthou ben jij al vergeten wat ik gisteren zei Je geeft een regendag zonnestralen Jij bent de reden waarom sterren…

ik liet los keer op keer het kwam terug net als de lente die de koude winter opvolgt en je verwarmt met haar eerste zonnestralen…

Een zonnestraal vol licht schiet schuin doorheen de grillig kale staken, ze toont een kleine flits van het ontwaken en geeft de kaalheid een mooi gezicht. Revitalis…

Uit de diepste diepte probeer ik zachtjes omhoog te kruipen. Probeer ik onzeker mijn handen uit te steken om zo liefde te ontvangen. Kijk in mijn ogen en ontmoet de liefdevolle ziel. Je hebt beminnelijk mijn hart bewogen, toch is er iets dat niet beviel. Graag wil ik beminnen, vanuit het diepste van mijn hart. Zeg me alsjeblieft, dat ik veilig…

Vandaag kronkelt het lachjes in het huis ze springen zonnig door het venster raam, al glinsterend vrolijk op mijn tafel thuis hun licht spiegelt zich dansend zacht tekent kleurige rondjes op het blad gemaakt van schitters in mijn glas Vandaag heeft de lach het leed verjaagd versnipperd al met kwinkse slagen die elke traan nu weg wil dragen…

De eerste zonnestraal die de wolken doet vervagen, leidt tot een glimlach op mijn gezicht. Na al deze donkere dagen, komen er nu weer dagen vol licht. Licht als een teken van hoop, dat na wát er in de donkere dagen ook kan gebeuren, Het besef dat er na verloop, altijd weer dingen gebeuren die het leven kleuren.…

Over zonnestralen en dromen, Waarin ook zij ooit zullen komen.…

In een zwarte woeste wereld waar wolken blijvend samenwoekeren de bodem zompig kluiten blubbert wacht ik op dat herlicht moment waar tussen duistere dagen een spleet van zon zal vallen zo schrijden doet de wereld tot glimp van nieuw begin. De regen blijft wel glanzen maar licht laat alles schijnen verlicht met warme blikken de leegte…

In de vroege ochtenddauw glinsteren de eerste zonnestralen zilverwit in het hangende dun draderige spinnenrag langzaam ontwaakt de natuur de wereld komt tot leven.…

een glimlach hotsebotselt door straten en stegen verandert door weerkaatsing van mens, plant en dier hij beroert de stervende bij zijn laatste zuchten een minnend paartje heeft slechts oog voor elkaar een boom ritselt even in zijn zacht voorbijgaan een kind pakt een krijtje tekent een grote zon…

zonnestralen die mij doen verwarmen alles laten groeien mensen dieren planten zonnestralen weerkaatsen de regen In een pallet van kleuren en vormen de regenboog in mooi gezicht een prachtig gegeven zonnestralen maar niet voor jou Ze hielden je binnen xp verbrandde jouw huid wij moesten toezien hoe je werd verteerd...…

Ach, gaarden, akkerland en weiden, Gij, voor een milder kus bereiden, Hoe lekt de felle augustusgloed De vochten van Uw wekkend bloed, En geeft de hemel U te lijden ! Dit is de tijd voor 't vorstlijk koren; Wat toevertrouwd werd aan de voren, De wolk van uitgeworpen zaad, De zomer heeft tot nieuwe…

Zonnestralen zwiepen naar beneden Tevreden maken zij de dagen licht Nooit zullen zij verzaken de dageraad aan te raken totdat de schemer is in zicht…

ik verdraag de dagen door de lichtbundels die mij brengen naar de dagen met jou ze stralen en dragen de pijn van jouw heengaan in het ochtendrood van toen ze zweven en komen samen in kernen waar ze mijn balans zullen eisen mij zullen wijzen op die laatste kus…

Eerste zonnestraal Na de koude wintersneeuw Warmte vanbinnen…