Alle inzendingen over Zwerver Rotterdam

In mij.. leeft een zwerver, Ik weet alleen niet waar hij zit, In mij..leeft een zwerver En ik weet alleen maar dit: Hij roept juist dan Op momenten dat ik hem niet gebruiken kan… In mij leeft een zwerver, Die tijdens een vergadering zich meldt Dan roept die zwerver in mij, “Lekker interessant, dat geld..’’…

Vandaag alleen heb ik wat nodig Morgen vraag ik echt niet meer Ik beloof u echt heel plechtig Nee, ik lieg niet hoor Meneer Geef wat centen of wat eten Ik zal u echt dankbaar zijn Wat ik vraag is niets bijzonders Het is geen kaviaar of wijn Geeft u wat? Ik heb echt honger Ik heb nog geen hap gehad Ook geen drinken, niet eens water Zeg Mevrouw…

Nooit meer Rotterdam. Mijn veilige haven is het niet gebleken. Nooit meer Rotterdam, met zijn zwaaiende platen zijn potlood en zijn zwaan. Nooit meer Rotterdam Ik laat me vrijwillig terugzakken in zee. Nooit meer Rotterdam De portal tot Europa is voor anderen.…

het tegenlicht Rotterdam is geen illusie door de camera gewekt Rotterdam is niet te filmen Rotterdam is vééls te ècht ------------------------------------------ uit: 'Vrijwel alle gedichten', 2004.…

NEDERLAND April, mei 2011 heel veel zon heel erg droog af en toe 'n druppeltje regen ROTTERDAM Geel gekleurd gras op d' Maasboulevard uitgedroogde boompjes op 't Willemsplein "De Groene Kamer" nu een bruine schuur Rotterdam aan de rivier Rotterdams vlaktes aan zee Rotterdam waterstad?…

Rotterdam was vandaag de plaats, om te herdenken, Rotterdam was vandaag de plaats van minuten stilte Rotterdam was vandaag The place to be Rotterdam was vandaag 75 jaar na het bombardement Volop in beeld, de oude rotterdammers kregen het nog te kwaad, bij het zien van de beelden, het horen van de verhalen, was Rotterdam vandaag…

En toch: Feyenoord hoort bij Rotterdam En Rotterdam bij Feyenoord, dus eigenlijk is deze hele affaire domweg ongehoord…

Er is maar één stad Waar ik mezelf Echt in thuis voel Dat is de stad Rotterdam De stad waar ik ter wereld kwam Waar ik ook ga of waar ik ook ben Mijn Rotterdamse bloed zal ook Buiten Rotterdam door Mijn aderen blijven stromen Rotterdam is en blijft voor mij De enige stad, de mooiste stad Waar ik graag thuis wil komen.…

Deze week overleed de Rotterdamse dichter Jules Deelder. Van hem is de uitspraak: “Wat nergens op lijkt, is echt” en het volgende gedicht: rotterdam is geen illusie, door de camera gewekt, rotterdam is niet te filmen, rotterdam is veel te ech.…

Rotterdam was nog nooit zo mooi in beeld op TV te mooi voor woorden! Waartoe lijden kan leiden: Rotterdam is mooi een plaatje van een stad!! EO-RKK TV-verslag Passion Rotterdam, 5 april 2012…

Weinig moeite kosste de roof veel geld zal het kosten maar de Kunsthal van Rotterdam staat nu op de wereldkaart! De kunstwereld gaat nu Rotterdam ontdekken. "ROTTERDAM, DAAR KOM JE DE WERELD TEGEN" dat is geen nachtmerrie dat is "een natte droom" voor iedere directeur van een museum.…

rivier en brug van mijn Rotterdam port en city van groot Rotterdam dat geeft mij positieve energie dat streelt mijn uitdagende geest door vandaag weer bij te dragen laat Rotterdam mij groeien door havens, fabrieken, kantoren, huizen, straten, pleinen, daken te laten bloeien ook al is de dag nog zo groen als gras Rotterdam heeft goud in…

--------------------------------- Opgedragen aan het geweldige team van 'Schmidt Zeevis' Rotterdam, dat op termijn het Vasteland gaat inruilen voor de Rotterdamse Spaansepolder.…

Gelukkig voel ik mij vandaag Nu ik zwerver onder zwervers ben Mijn vrienden zonder dak, zonder thuis, En ik die een vreemde in mijn gedachten ben: Dolend heb ik mijzelf in mijn spinsels verloren Wetend dat ik net als zij door Hem ben uitverkoren, Klamp me vast aan die arm over mijn schouder Van hem die letterlijk niets meer heeft, Behalve…

Het is grijs en grauw de daken schreeuwen het uit het is een zwerver die fluit voor hem is de lucht blauw ik voel de regen ik word koud ik voel de regen ik ben gerimpeld en oud het is de zwerver die fluit achter de wolken ziet hij natuurlijk de zon ik wou dat ik dat kon.…

Lege blikjes - zwervers zien er brood in.…

We, ze leren niets van het verleden het verleden leeft voort in ons/hun heden in Oost-Europa in het Midden-Oosten in Midden-Afrika en nu ook, op Rotterdam-Zuid Het is weer oorlog in de stad Rotterdam Rotterdam staat op scherp mijn hart bloedt mijn Rotterdamse hart kind van het puin man de wederopbouw De wereld is puin, puin, puin de…

ken je de zwerver die elke dag bedelt om een stuiver die dolend met een krampachtige blik zijn verlies en winst telt die een schaduw met zich meetorst ken je de zwerver die leeft in ballingschap zijn leven verborgen houdt die ik een naam gegeven heb om onmacht trots te dragen…

de zwever is er weer, te vies om aan te halen de zwerver is er weer in voddenbalen met ogen dof en lippen stuk zijn tanden verloren mompelt hij aalmoes aan eenieder die hem wil horen het losgeld in mijn zak verschaft een schoon geweten zo kan ik rustig verder gaan met patatjes eten de zwerver is er weer, met plastic tassen de zwerver…

je stem kleurde je de schaduw van mijn denken Met je lief-zijn en je openheid ontsloot je de boeien rond mijn enkels Je sliep in mijn woelen en de nacht leek amper duister Omdat je me met jezelf me door de kloven leidde En je zwijgen verslond het geratel van de soldaten die op me jaagden En hun paarden en hun honden leken net verdwaalde zwervers…

rook opsnuivend Van de bruine drab Onder hem Het rijk belegde broodje In zijn hand Steeds meer mensen Om zich heen Kijkend Neerbuigend kijkend Ontwijkend Ontziend Zijn bezorgde blik Maakt de duif Aan zijn voet Beangstigend Hij bukt zich Maar de vogel vlucht Nog een mens voorbijgaand Onnozel bekijkt hij Het nietszeggende Nog een zwerver…

Zeewind en zon weefden een warme deken stuifzand en helm zongen het requiem meeuwen schreeuwden de mis bij het getijdenorgel van de zee voor een verstilde oude man die zonder hulp gestorven door schoon en ziltig zeezand begraven is. Gekromd zijn handen in een onvertaalbaar teken.…

Met de rug naar gevel en portaal Raadt hij achter elke deur een holte. Langs maanden slingert zijn pad In een vale wolk van stilte Zoals het stof daalt na de sloophamer Een herinnering die je moeiteloos uitveegt In zijn hoofd schuiven velden over elkaar Vallen vluchtpunten samen Waardoor hij verder gaat Tot hij zich binnenstebuiten keert…

verlaat ontsnapt de dolende zwerver aan het straffe land van tegenwind gelijk elk die anders oogt vaak niet wordt bemind en verwordt teneinde tot zijn eigen delver hij gaat zijn weg onbekend met enige verte zijn blik raakt de grond immers die draagt zijn benen waarom verder zien of de toekomst lenen als slechts honger spreekt…

stroomopwaarts in een drukke straat zijn woorden hoorde hij alleen hij sprak ze uit in zacht geluid en vielen snel uiteen als letters op een witte steen gescheiden van hun zin en zwijgend ging hij verder en dan stroomafwaarts kwam hij terug vermoeid maar bij de witte steen sprak hij ze toe en reeg ze weer aaneen en sprak ze uit in mooie…

Smeagoll noemen Ze jou, aanloopkat Die hier naar Me zit te lonken - Zonder huis, Zonder haard, Bloot aan de Elementen dag Aan dag verlangend Naar thuis zijn In de geborgenheid Van mij die om Jou geeft, Die mijzelf ben Als jij bij Mij bent, zoals Jij bij mij Vol vertrouwen Jezelf kunt zijn - En met jouw kop Op…

Achtergelaten Door hen die Jou als een Van hun in huis Hadden genomen Geleidelijk aan de straat Verkozen boven het Stil leegstaande huis, Zit op het stoepje Voor het huis Ons op te wachten Ernaar verlangend Om ons in jouw Huis welkom te heten…

Jij loopt op straat en eet uit een vuilnisbak Slechts een portiek is je enige onderdak Soms zit je op een bank en staart wat voor je uit Je schoenen zijn versleten en in je zak geen duit Mensen kijken je minachtend aan en lopen met een boog ver om je heen En jij je weet niet waarheen Wat is het verhaal achter jouw bedroefde…

de dag is vaal en de steen van stuurloos water net zoals ik heeft hij nog veel te ontvangen maar net zoals ik leeft hij van oude gedachten ik kijk naar hem en naar de tegenspraak hij zwerft al een eeuwigheid het is een lang verhaal maar op een of andere manier kom ik tot rust flinterdun valt het zwarte zand in het ijle hij…

Eenzaamheid had een te diepe wonde in zijn ziel geslagen verlaten in zijn droefheid baande hij zich een weg in het nachtwoud waar hij fantaseerde over erotische dwergen kabouters hielpen hem met het opruimen van zijn verpauperde uitgewoonde woning de huurschuld werd betaald door een stinkrijke mecenas die begon te kwijlen bij de neurotische…