Alle inzendingen over afdracht premies pen

Paus Henk kan wonderen doen met onbetaalde premies van pensioen!…

“Mijnheer, daar kunnen wij niet aan beginnen, Wij zijn de hele dag de premies aan het innen.”…

‘t virus heeft dusdanig huisgehouden dat premies stijgen met een gang die zijn weerga niet kent en dus ben ik bang, voor enorme verhoging Neen, koorts heb ik niet, corona evenmin hoop ‘t niet te krijgen ook, maar: het miserabele beestje zorgt er wel voor dat premies wederom stijgen komend jaar.…

De Tourvedetten gaan nu om de beurt Criteriums en kermiskoersen winnen En wie de hoogste premies mogen innen Wordt eveneens vooraf reeds ingekleurd Zo wordt het volk geënsceneerd verrast Al staat de uitslag achteraf nooit vast…

Nu laten weer hun boevenbazen In hun hermetisch afgesloten blokken De premies stijgen waar wij voor gaan dokken Plafonds zijn breekbaar, doch nimmer die glazen... Hun vetpot is een permanent mysterie Ziehier de kopzorg van het ministerie!…

De grote pensioensfondsen hebben veel geld verloren en vrezen  het verhogen van de premies en het korten op de uitkeringen.…

'k Zag een blauwe vlinder op een grasberm rode klaver akkerkool 't vlasbekje dove netel smalle en ruige weegbree 'k zag er wilde peen…

het woord reikt verder dan de blauwe pen waarmee ik door dorre geest en wereld ren om te stuiten op een dromend lied dat men aan de oever van het leven ziet…

Zielenpijn die alles overheerst En een uitweg zoekt uit hersens Die te zwaar beladen zijn, Geen APK die hier nog iets aan kan doen, Maar de pen brengt redding!…

sleutel tot het gestelde doel uit ambitie of een nog verborgen ideologie vervat in de bolster van intrinsieke waarheden, wie het weet, toch weer anders te definiëren, talent van schoonheid uit de wetenschap of schone kunsten, door elk individu weer anders gemodelleerd, die beide in een heerlijke vracht hun vruchten dragen, afdracht…

Zal jij mijn kruiswoordraadsel zijn Geen doorloper, woordzoeker of cryptogram Daarvoor ben ik te tam En het zit vol venijn Ik wil het enigma verklaren Woorden die zich openbaren Puzzelen tot het past Desnoods op de tast Drie letters, twee horizontaal Klaarheid in opgelegde wartaal Angstvallig zoekt mijn pen Met elk woord dat ik ken Moeilijkheidsgraad…

De dood is geen boodschap van begrijpen maar een woord dat machtig klinkt voor wie alleen nog maar in angst gelooft en voortdurend twijfelt of hij er zelf een einde aan zal maken met een pen of een geweer.…

pen Schrijf mijn beste vriend Schrijf over mijn liefdes die ik heb beschreven en hoe ze mij de grond in hebben gekregen en hoe ik mezelf weer naar boven heb gevlogen Schrijf over mijn leven en over mijn verleden en alles wat ik heb geleden Schrijf, schrijf mijn pen Schrijf mijn beste vriend Schrijf over mijn land en zijn verdriet Schrijf…

verborgen in een vage droom gekleurd in tinten blauw en paars laat ik mijn gedachten binnen en gehuld in de vormen van mijn gedachten laat ik een nieuw leven beginnen... ik schrijf alles van me weg, jou van me af zonder de geruststellende vormen van jouw arm om me heen verlies ik mezelf in een simpel woord want samen met jou is beter dan…

Ik beweeg mijn pen. Mijn gedachten zijn als het water van de rivier ongrijpbaar vluchtig als een waterval zo luidruchtig in mijn hoofd. Ik ben mijn pen.…

De pen op tafel dwingt mij om te schrijven. 't Verlangen van mijn hart doet gevoelens bovendrijven. Hoe heerlijk is het, als ik woorden vind. Het vult mijn dag, blij als een kind. Het zijn zo vaak die kleine vreugden in mijn leven, die het leven aangenaam doen zijn. Verdriet en pijn worden verdreven.…

Mijn pen is net wat het potlood in mijn hoofd belooft dan weer lont van een kaars, een die zelden dooft.…

De natuur ruimt vetzakken op Ik kan er niet mee zitten Ze deden toch al niks dan vreten, zuipen, pitten en van de zorgtoeslag een baaltje shag per dag Verlost van deze plaag kunnen de premies omlaag Het nettoloon omhoog Er komen flatjes vrij We krijgen een fitte maatschappij Nu niet huichelachtig doen met ja-maartjes of fatsoen Vetzakken…

De Apeldoornse apenschool, dat is geen plaats voor apekool. Daar worden apen onderwezen in zang en apennoten lezen en wat zoal te bieden is aan apenkunstgeschiedenis. Op donderdag tot kwart voor zes, dan is er aaprijkskundeles en leert men elke aap het fijne van Alpen en van Apennijnen. Soms lopen ze te hard van stapel en wordt het weer…

een tafel timmeren - wat een getimmer een huis bouwen - wat een gebouw de klok luiden - wat een geluid zich goed weren - met een geweer niet blind varen - gevaar!…

ons schip lag in west-west-terschelling niet ver van een vrij stijle helling in prachtige steil ging ik onder zeil maar ik struikelde over de spelling…

(1) bladerentapijt een late merel zoekt daar zijn kostje tussen (2) de iris bloeit weer mijn hart is de tuin die haar voor altijd koestert (3) roodkoperen haar ogen die lachen zeggen kijk pappa kijk dan (4) voel jij hoeveel troost oneindig veel pijn en troost jouw snuitwerk mij geeft…

(1) winterwarme stal snuiven, gezoem van vliegen de volmaakte rust (2) eruit! staart omhoog schonkige lijven rennen lente in de bol (3) kauwen herkauwen loom in het zomerse gras ogen op dromen (4) striemende herfstbui dicht bijeen, kont naar de wind en de kop omlaag…

pas toen de hoem papaver stilde en haar groot papaver trok, is het vuur van de papaver onder haar verdriet gedoofd…

Ze zeggen: de recessie is op zijn retour Ze zeggen: de knip kan weer open Ze zeggen: alles komt weer goed Ze zeggen: we moeten bezuinigen Ze zeggen: de premies gaan omhoog Ze zeggen: we moeten de prijs betalen Ze zeggen: ze zeggen zoveel, dat ze niet meer weten wat Ze zeggen: en daarom snapt geen mens nog iets van wat ze zeggen…

schrijven is al denkend spreken met je pen spreken is de inkt in je pen die bijna op is…

Haar lippen zwijgen letters van nooit gesproken zinnen fluisterend ademt zij namen in de onbeschreven lucht Haar pen, zo ongeduldig schrijft het pad naar het einde traag loopt de gitzwarte inkt op haar allerlaatste benen Het sierlijke handschrift verandert heel langzaam in letters van druk woorden van wanhoop en weemoed vullen de laatste…

Mijn pen is boos, niet weinig ook, voor ik het weet, gaat hij op in rook, want wéér heeft een idioot een prachtig mens met een eigen mening in koelen bloede vermoord.... En dus vloekt mijn pen.....…

als ik mijn pen beweeg op het papier is alles wat ik schrijf een lege huls ik wacht op meer, een krachtige impuls de regels blijven leeg, het stopt bij vier maar dan zie ik een deur die op een kier staat, licht werpt op m'n blad en mij iets guls aanreikt, het ziet eruit als uittreksels van muzen van de maan; tweede kwartier en halverwege…

geen drempels wil het walhalla van tienermoeders en ontblootte vrouwen want men zoekt vertier van oorlog en de woeker met menig dier en van het kind een maand vermist… Het mes snijdt dieper dan de pijn overdekt met schone schijn en dikke vinger men roept meer en meer om minder En U dichter, U wacht hier een schone taak Slijpt Uw pen…