Alle inzendingen over afscheid / galgenmaal /oktober

nog éénmaal een gedicht geschreven over het bulderen van een laatste lach het galgenmaal tot het dessert verslonden zo nam ik een voorschot op het afscheid kwam er in de schemering van oktober de berusting in het ongewenst vertrek…

toch nog éénmaal een gedicht geschreven over het bulderen van een laatste lach het galgenmaal tot het dessert verslonden zo namen wij een voorschot op het afscheid en kwam er in de schemering van oktober de berusting in het ongewenst vertrek…

toch nog éénmaal een gedicht geschreven over het bulderen van een laatste lach het galgenmaal tot het dessert verslonden zo nam ik een voorschot op het naderend afscheid en kwam er in de schemering van een laat seizoen de berusting over het ongewenst vertrek…

Oktober stemt mij niet verdrietig om een afscheid. Met haar verder te moeten leven is mij niet de eer te na. De oktobermaand zal de kiemen erven en het leven bewaren voor erna. In oktober is er ruimte voor een laatste groet. Met haar prachtige kleuren waar ik tussen sta, is het berusten tussen wat tijdelijk rusten moet.…

Oktober stemt mij niet verdrietig om een afscheid. Met haar verder te moeten leven is mij niet de eer te na. De oktobermaand zal de kiemen erven en het leven bewaren voor erna. In oktober is er ruimte voor een laatste groet. Met haar prachtige kleuren waar ik tussen sta, is het berusten tussen wat tijdelijk rusten moet.…

september oktober november december mooie maanden voor de poëzie maar gewichtig weet u... de zwaartekracht van een seizoen verenigd in een aflopend jaar het blijkt een aanslag op mijn gemoed een vreemd soort verdriet als bij het afscheid van een heel goede vriend…

Wil je het leven nemen van een mens, vergeet dan niet, da's nuttig om te weten, om na de moord de dode op te eten en zeg daarna: dat was zijn levenswens. De kannibaal staat wederom terecht en vraagt zich af: wat wordt m'n nagerecht? -------------------------------------- ...de Duitser die in 2001 een Berlijner doodde en gedeeltelijk opat…

Gebonden wildsoep Uienringen met klapstuk Limoenenketting…

Kiest massaal een galgenmaal gevoerd door het utopisch kennen en kunnen menigmaal gezegd meester loyaal aan knecht kennen en kunnen maar weten meesters worden generaal kiezers geknecht.…

Dit is de tijd van afscheid nemen. Nog even blijven, of in de waan. Wat woorden en wat zinnen schrijven. Straks weer langs al de graven gaan.…

Dit is de tijd van afscheid nemen, nog even blijven of in de waan. Wat woorden en wat zinnen schrijven. Straks weer langs oude graven gaan.…

Dit is de tijd van afscheid nemen, nog even blijven of in de waan. Wat woorden en wat zinnen schrijven. Straks weer langs oude graven gaan.…

Er schijnt ons een milieuramp te bedreigen Omdat de zee straks uitgestorven is En wij de laatste daar gevangen vis Als galgenmaal thuis op ons bordje krijgen. Toch eten wij op voorstel van de bisschop Niet enkel vlees, maar ook die laatste vis op.…

vier oktober... oktober 4…

Voor de zoveelste maal is het weer oktober Verliezen vogels hun stem stoppen tijdelijk met zingen Valt het blad als goud uit de wijde jas van de berk in m´n achtertuin Doet de zon heimelijk en heeft regen plotse invallen Voor de zoveelste maal spreekt herfst ´n taal waarin afscheid, weemoed en herinneringen.…

Dus uitgeprocedeerde... gij zult weten Dat ge tot slot ons galgenmaal zult vreten! (...hulpverleners ontraden asielzoekers ten zeerste het middel van hongerstaking...)…

oktober is de ommekeer van mijn gemoed en zoveel meer er drupt een traantje in mijn thee ik sta onthand en kijk gedwee naar dwarrelend blad het valt niet mee oktober is een harde noot en nauwelijks te kraken doch barstensvol melancholie dat neerdaalt op de daken oktober is de ommekeer van mijn gemoed en dat doet zeer…

morgen roept oktober rond de ochtend kleuren nachten valer eenzaam, gestorven in dat loze uur van wachten vanuit het oosten raast de herfst al eender met een open dag de blik door het raam verraadt herkenning en gespitste oren vangen reeds de oude roep uit vroeggeboren nevels overal waar afscheid blaast leg ik rode bladeren neer…

oktober dampt zich in de eerste kille ochtenden als voorlopers naar winterse donkerte af en toe schijnt er een waterige zon oktober spiegelt zich in goudgebladerte en grijze wolken die zachtjes uitvallen in humusrijke aarde volgende lente weer zinnig groen oktober verdonkert zich in bewolkte nachten en benevelde aarde terwijl de maan aan…

in de luwte van Oktobers' dagen schaduwt zij een onbeminde vreemdeling vlak hellend grijs boven de stad een tal van achterlichten blikt op al wat vergeten is of verlaten, grijze kragen, sleetse dagen Berlijn volop onbekend is onbemind in het kielzog van reclame en de wind? de wind waait voorop...…

Oktoberregen vermengd met vallende bruinerende bladeren der bomen hartzeer en gruwel vreugde en verblinding buiten of binnen aan jou de keus vlucht weg…

sabine toen en nog steeds ga jij door me koppie zeker meer opties maar wat is het advies jou altijd vanaf die steeg zo leeg dan ben jij degeen de nummer 1.…

ooit fluisterde het in mij heel even als het trillen van een blad bewogen door de wind zo zacht het voelde als de lente maar nu schreeuwt het diep in mij het schudt en straft zoals de wind nog voor de winter waait ik weet: oktober zal ik nooit vergeten noch mijn kind dat met de storm vertrokken is in stilte…

Oktoberlicht Tuin gedompeld in oktoberlicht Als koraal in het rif Fris, schoon en kwetsbaar in het zicht Werden de dingen neergelegd Door de donzig strijkende stralen Van de middagzon De bomen, de struiken en het gras Oh, ik kon Ik kon hun wezen zien Alsof ik hen ook zelf was…

O dagen, dat weer d'aarde is uitgeweend, nu goude' oktober klaarde, ik ril en peins, o dagen, dat 'k met Haar werd vereend: wat schreit er toch in u? wat schreit er toch in u?…

De Duitse kannibaal die zijn verlang- en werkelijk ten uitvoer had gebracht en 'op verzoek' een man heeft afgeslacht, krijgt alles op z'n bordje: levenslang. Maar desgevraagd liet hij 't gerechtshof weten: "Zo zout heb ik het echt nog nooit gegeten!" ------------------------------ Armin Meiwes die zijn slachtoffer doodde en op at, is in…

Stoelen omgewaaid Oktober al op zijn kwaadst in haar schoonst gewaad…

oktober eindigt door een boterzachte herfst wordt bladgoud gestrooid…

Een zonovergoten zondag, met wind die het licht doet dansen door de ramen; weemoed wordt geboren want morgen is het al oktober: de bladeren gaan vallen en heel de herfst kondigt zich aan, met regen en stil verdriet, met afscheid en woorden die niet meer gezegd zullen worden, te laat om alles nog in te halen, goed te maken.…

Geel en bruin en rood: de kleuren van oktober kleuren naar de dood…