Alle inzendingen over afvragen

nu 't 'volwassen'zijn gestaag nadert daar de datum weldra in zicht komt staan de haren nog sneller rechtop heb ik 't bijvoorbaat bij 't verkeerde eind ligt de wereld aan zijn voeten nee, beter nog is hij de wereld vraag ik me af of ik 'm zal vangen als hij valt…

verbaas mij over vloed van treurnis in poëzie alsof levensvreugde is vergaan kan het soms niet rijmen of is poëzie daaruit ontstaan? alhoewel mijn leven zich gekerfd heeft in de huid behoor ik soms tot de minderheid die zich met humor omarmen uit pure zelfbehoud?…

toen zag ik het droeve door uw dagen het zware slepen van uw voetstappen op het spoor het broze levenspad het benarde worstelen eindeloze tobben ik zag, luisterde wat kon u nog vragen… wat bleef er van uw bewondering over de vrije natuur de zonbeschenen bomen van dauwdruppels op het ontwakende veld spiegelend water een…

Er zijn momenten dat ik me afvraag Waarom alles is zoals het is Waarom er geen einde lijkt te komen, Er is altijd zo veel mis… Er zijn momenten dat ik me afvraag Waarom alles gaat zoals het gaat Waarom iedereen zich blijft haasten ‘Anders is het weer te laat’… Er zijn momenten dat ik me afvraag Waarom alles moet zoals het moet Waarom sommige…

Gek en Geniaal lopen hand in hand zich allebei afvragend wie nou wie is.…

ik vraag me soms af waarom ik me van alles afvraag het is vaak zo zinloos en wat is het waard achteraf is het toch zoals het nu eenmaal is en dan vraag je je weer af wat nu nog echt zorgen baart maar eigenlijk is het je afvragen toch best wel heel leuk een bezigheid die nu eenmaal ligt in de mens z’n aard en dan soms nog eens een…

heel soms vraag je je weleens af houdt zij net zoveel van mij als ik van haar komen we wat dat betreft op die weg halverwege wel bij elkaar of is zij dichter bij mij dan ik bij haar moet ik iets harder lopen en er maar het beste van hopen ach die paar meter steekt toch ook niet zo nauw we lopen immers op dezelfde weg en zolang zij…

Iedere keer wanneer ik me afvraag zou het mooi weer worden vandaag kijk ik naar buiten slaat de regen al weer keihard tegen de ruiten.…

Als u in uw nadagen eindelijk eens gaat afvragen, Hoe autoritair was mijn gezag. Het is pas als alles is verstomd, Dat dan het inzicht komt.…

wat ik me afvraag, is er geen hulpstuk der aanvaarding?…

Mag ik van je houden zoals ik je heb gekend mag ik me afvragen of je nog aan me denkt Mag ik nog wel hopen dat liefde onuitwisbaar is mag ik je dromend kussen en fluisteren…...dat ik je mis…

dagen die zich afvragen waar gisteren is gebleven nachten die afwachten is morgen nog in leven een week geleden zeven dagen pijn de klok tikt alles weg het moet zo zijn…

Waar mensen vallen Over hun gedachten En struik'lend Verdergaan met Hun uiteenlopende Gevoel van Ik Zich afvragend Wie is Wie In dit ene mensenkind Vertelt de De dennenappel in de tuin Mij van het welkom van de psychiatrie.…

alsof ik met mijn ogen de héle wereld aankijk en me hierbij afvraag: "Wat dóen we eigenlijk, met elkaar?"…

Opgesloten tussen metershoge muren Bang voor wat daarbuiten is Eindeloos piekeren en zich afvragen wat ze op de aardbol doet Verder bouwen aan die muren Steen na steen tot ze naar adem snakken moet…

Aan vrede, aan bevrijding, vrijheid Werk je ook met je vijand Je voormalig aartsvijand Nu je naaste buurland, buurvriend Duitsland Bondskanselier Angela Merkel Houdt traditionele 5 mei lezing Gestreamd Berlijn-Den Haag Met MP Marc Rutte van Nederland Samen gaan ze ook in gesprek Met studenten over vrijheid Laat vooral de jeugdige studenten…

blijf me nog steeds afvragen... waarom moesten jullie gaan...…

Ik ben je niet vergeten Ik had kunnen weten dat Die korte periode samen, zo fijn Voor mij niet genoeg zou zijn Ik blijf me afvragen Waar je bent, wat je doet Of jij ook nog wel eens aan mij Denken moet Hoe kan ik je vergeten Als ik nooit zal weten Hoe... Hoe alles met jou zal zijn Het doet pijn…

Mijn agenda Als door mij delen van de dagen bij vlagen over wordt geslagen En ik niet weet wat gaat gebeuren Dan komt er iemand die gaat zeuren Plagend met een vrolijke stem Zodat ik mezelf afvragend Ietwat stressvol check of ik mezelf nog ben…

Dat gelooft toch geen hond mijn hond geloofde het echter wel Wat geloofde hij dan wel zult u zich afvragen Hij geloofde er in Hij geloofde in iets, ik niet Hij weigerde oud als hij was te eten Hij werd zwakker, werd blind en stierf En gek hé Hij is er nog altijd Dat wel…

over het scheppen van de juiste afstand weggaan om te blijven, jezelf herkennen in wat is geweest en verlangen naar een beter onherkenbaar dubbelleven je met het andere gewone omringen getroffen worden door een détail mezelf en jou daarin tegenkomen me afvragen hoe wij zijn gegroeid…

De dagen en de frieten worden korter De zomer gaat al bijna van ons heen Precies als Laura, want ze mag alleen Dan ga je je toch afvragen: wat schort er Aan wat voor 14 jaar te groot kan zijn En wat juist groot móet zijn, is dan weer klein…

Ik zal dit lichaam, deze geest en deze ziel mijn gehele leven blijven dragen moeten verdragen ook al zijn er nog zoveel problemen en zorgen waarbij ik me zal afvragen of het goed of kwaad is wat ik doe of laat zal ik vechtend als een leeuw mijn liefde als gegeven blijven doordragen.…

in spiegelbeeld lijkt hij zo sprekend op mij dat ik me afvraag is ik niet hij? als ik hem vraag: ben ik niet jij? vraagt hij tegelijk hetzelfde aan mij maar als ik hem schrijf hem de letters laat zien nav skin re jih tpans ik snap het wel, dus hij is niet mij…

Het je afvragen waarom toeval bestaat, als het geen invloed heeft op het denken. Het weerleggen van de idee dat gedachten niet toevallig zijn, want. Het je erbij neerleggen dat dit niet per toeval is gedacht. Het in het midden laten hoe het zit en het toeval er buiten laten.…

Als ik me soms heel eenzaam voel en me afvraag: "waar leef ik voor?" Wat is het doel van mijn bestaan? Als ik buiten naar de lucht dan staar en ik zie de sterrenhemel probeer ik de sterren te tellen.…

Mijn vrienden zijn op afstand dezelfden gebleven, voor mij brengt terugblikken geen maren vanzelfsprekend ‘doodgewoon’ ontsluiten ogen werkelijkheden zonder ze te hoeven afvragen en waar onze gedachten aan blijvende vriendschappen onaangedaan zijn gebleven vind ook jij mijn vriend een gestreeld hart.…

Je stapt aarzelend naast me in je afvragend of je ik je nog wil. Ik sluit de veiligheidsbeugels en kus je lang en stil.....…

zo'n winderig spruitjes gevoel zo'n kleierig bloemkool idee zo'n zuurkool in het vat gedachte met of zonder jus geprakt en een toetje toe daar kom ik maar langzaam van los en moeders met ernstig gezicht het geblokte tafellaken uitslaan en zich afvragen, "wat is er toch met die jongen"…

Zo vaak wil ik met je praten om alle vragen die je liet en dat gevoel van niets en niemand zijn maar voorgoed ijzelt de pijn nu jij er niet meer bent terwijl ik mij vertwijfeld afvraag of ik je heb gekend er is geen weg terug en zelfs niet eens een brug naar daar waarheen jij reisde en voorgoed ijzelt de pijn van niets en niemand zijn…