Alle inzendingen over amalgaam

Imperialisme is geoorloofd Opdat niet iemand elders het gaat doen Is een sofisme dat volken heeft beroofd Werpt een smet op ons erfelijk blazoen Gekomen zijn we tot de ontdekking Dat de mens volwassen is geworden Dat dit de allerlaatste stuiptrekking Zij van een conflictueuze orde Één aarde, één toekomst, één familie Beklemtoont de altijdgroene…

traag en haperend spannen we het doek over een raamwerk het schelle licht van de werkelijkheid doet pijn aan onze ogen een amalgaam van van verwonding en verlies golven zijn te hoog soms springt op ons doek uit het niets een zacht schitterend licht dat de duisternis doorbreekt…

Jij, vlijmscherp uitgelijnd op giftig azuur, koppig en verstard vormenspel, amalgaam van molm, versteende stof en zilver, schenk mij van je vruchten de bitterste, opdat ik herinneren zou hoe de strijd gestreden werd, paarden waren er, weet ik nog, besmeurd met bloed en slijk.…

Verwikkeld in een sneeuwbui op het strand vind ik mij bevangen in de wachtkamer van de hel, verrast tot een amalgaam van afprijzing en verlangen, hoor hoe vreedzaam de zee rond mij hangt, alsof ze geen weet heeft van de monsters die haar doodbedaarde gebaren het licht bedillen. Kon ik maar grijnslachend gillen: één twee drie los!…

Ik wandel door de straten, een amalgaam van onderdelen. Ze zijn met velen, werken samen: mijn ene voet gaat voor de ander, ik zeg beleefd een ander dag. Zij geven op hun tijd de brui eraan, buiten mij om, gaan uiteen, en vinden elders onderdak. Ook in een leven ondergronds is altijd werk voorhanden.…

Zo niet de bron van Helicon de dichtkunst, ja, de Literatuur daarbij helpt het amalgaam van gammastudies niet…

Het amalgaam van heel je levenskracht werd door Zijn tederheid tot licht geweven tot er een einde kwam aan boze macht – je werd jezelf ten diepste weer gegeven.…

Het amalgaam van heel je levenskracht werd door Zijn tederheid tot licht geweven tot er een einde kwam aan boze macht – je werd jezelf ten diepste weer gegeven.…

weet toch iedereen en wie die ridder is zeg ik meteen die strooit met euro's uit de vrije hand Zo zijn er van die radicale dagen moments in love, waarin de nachtwind hangt die als we thuiskomen de geur verdrijven en niet per se om moeilijkheden vragen O achahbar enigma jodenrein wat schuift dat hotel california elfhonderd van een amalgaam…

de hemel loenst naar mij in het grauwe groen van midden juli half de avond bedrukt ze mijn gemoed met een amalgaam aan beloften zwoele nachten, frisse regens donderende onweders of de valsheid van de vlucht naar nog een dagje later in mijn houten stoel zit een man hij rookt en kijkt om zich heen of er wat te zien zou zijn terwijl binnen…