Alle inzendingen over artistiek

Het voelde aan als ingehouden adem. Zacht als vallende sneeuw daalde het neer. En terwijl hij met de klanken van zijn gedachten de stilte hoorde dwarrelen, gleden tranen als begeleiding langs zijn ziel weg in het oneindige. Om plaats te maken voor zijn meest diep gewortelde emotie, passie en levensdoel. De internationale cultuurdrager…

tussen mijn handen voel ik moeders gezicht waar de dood pas nog op heeft geschreven zijn signatuur is op de huid achtergebleven waarna hij zich verschool in gedempt licht haar lichaam wordt nu in linnen gedragen met namen erop van hen die haar mogen in haar leven had ze maar zelden gelogen alleen op de antwoorden van wat vragen in haar besluiten…

Allerambachtelijkst Amusementsaanbod Altijd aanminnig Allicht artistiek Alleszins achtbare Alliteratieact Adembenemende Acrobatiek…

Op artistieke En geleerde wijze gaven zij aan de verlichte Nieuwe mens een vrijbrief.…

vaak gezien Een droom zit in ieder mens Bekijk alles door een groothoeklens Vermakelijk wil ik door het leven Artistiek zijn wil ik beleven Sterk genoeg om te geven Om nergens meer aan vast te kleven…

Ontroering brengt meer stilte dan zwijgen kan vertalen lichaamstaal blijft onveranderlijk in intieme artistieke streken eenzaam in liefdesverdriet gestreeld.…

De artistieke kneep Is een extra lettergreep Ten opzichte van het mannelijke rijm. Vrouwelijk rijm tweecomponentenlijm.…

ja, het zijn allemaal uitingen van jouw heerlijke artistieke schoonheid.…

Een kunstenaar die mensen echt wat gunt laat rechtstreeks met het Opperwezen bellen en Hem hun ziel en zaligheid vertellen bij wijze van een artistieke stunt. Veel bellers die dat echt niet laten konden zijn door dit kunstje nu bekeerd verbonden.…

De artistieke verdeling in het vlak Bepaalt grotendeels de magie De fotograaf legde het beeld vast met een eigentijdse iconologie.…

Succesvol, artistiek en commercieel, Helaas blijkt deze zaal een luchtkasteel…

jij scheen licht dat om je heen geen schaduw gaf wel zachte kleuren van de regenboog had zonder spetters nat fluctuerend vielen de stromen zo door je heen met een harmonieuze cadans die je paste als natuurlijke dans in artistiek ontladen gaf jij ons alles wat je had aan liefde en genade…

pracht Je luistert overdreven naar mijn gezemel Vergeven van emotie en romantiek Op je gezicht staat niet te lezen Deze man is vreselijk oubollig ziek Je groene ogen bevriezen der vissen bloed Denken gebeurt bij jou in onroerend goed En kitscherige meubels in staal en glas Ik koester mijn antieke blik in geurende boenwas Ik ben het artistieke…

zij brak het glas dat als cocon rond vorm en inhoud zat hij had nooit uitgeblonken leek transparant maar wie goed keek zag andere sculpturen in het geslepen voorkomen waarmee hij zich omgaf zij heeft hem de artistieke vrijheid terug gegeven zijn bloed bleef aan haar vingers kleven…

Zijn wij allen Charlie Hebdo? Spotprent maar ook gedichten boeken en films het vrije woord Waar- om zo opgefokt driftig terwijl jullie weten dat tegendeel waar is? Terreur veroorzaakt geloofsleed....…

Probeer het ook eens, man het voelt zo goed wat artistieke vrijheid met me doet.…

handen zijn open vingers smal toelopend in hun lengte artistiek het haar is uitgeplozen haar nonchalance flirt met stukjes dramatiek tragisch is haar oogopslag als zij de wereld vat in een ultieme kus met armgebaar het glaasje port waardoor zij na een uur of twee haar hart uitstort staat na de lunch al klaar het leven is toneel…

Vaak streeft hij artistiek een hoog niveau na En soms gaat hij met prijzen aan de haal Maar voetbalarchitect Louis van Gaal Wordt niet echt gewaardeerd in Barcelona Hun godenzoon heet Antoni Gaudí En bij Van Gaal zegt iedereen Lou-wie?…

de snoeshaan laakt het artistieke fruit en vele makers van penselenvruchten kan deze dwaze peer niet zien of luchten de noten op het linnen kraakt ie luid hij haat de vruchtenschilders met hun luimen citroen en appel kan de druif niet pruimen…

Onthutst door zoveel artistiek venijn verdween het land weer achter een gordijn.…

jij plukt bloemen lacht hun kleur wiegt samen vrijheid op het land zet de wind naar je artistieke hand met adembenemende gebaren jij daagt uit in een snaaks toegeven verschalkt ondeugend de buit iedere trede op jouw trap van geluk is een blijde weg naar de hemel nog steeds zien wij in de zon van elkaars blik het warme licht van…

ik zie je slanke handen op het zwartwit klavier artistieke vingers dansen met intens plezier je volgt met een dromerige blik wisselend zachte golven waarin de melodie zich schikt door openslaande deuren dwarrelen tonen naar de tuin die zich mengen met de geuren van het lentefestijn een paradijselijke plaats om heel lang te vertoeven…

een glazen bol kaarsen flakkerden door koude tocht een slanke hand met artistieke vingers verstrooide licht uit tal van ringen haar donkere stem legde mijn leven feilloos bloot hoewel ik weerstand bood zij slechtte de muren rond mijn hart het gelag dat ik betaalde in mijn bestaan duidde de plaats waar ik ontspoorde wissels die…

jij hebt iets teers en breekbaars in verschijnen toch sta je als een rots in woeste zee je oogopslag laat alle weerstand met een lach verdwijnen jij voert de hoogste golven uit de stroming mee je artistieke vingers spelen schubert in een eindeloos duet zij bezweren ook het water tot een kabbelend sereen gebed…

hij schuifelde zonder houvast geruisloos want de stoep was nat zijn armen onbeweeglijk in een lange regenjas handen in de zak zijn haar grijs artistiek en op de schouders zo kruiste ik zijn pad een trotse kop met felle blauwe ogen een scherpe neus mediteraan gebogen hij lachtte zon en jeugdigheid de regen maakte in zijn…

De omgekeerde bladzijde tracht de stilte voor te blijven nu niemand, zelfs jij niet mijn gedachten kan verstoren ontroering brengt meer kalmte dan zwijgen eenzaam kan vertalen lichaamstaal blijft onveranderlijk door intieme artistieke streken gelaten in liefdesverdriet gestreeld breng ik mijn ziel terug naar zee en kijk ik naar de schepen…

Ik troost me met de gedachte, dat we artistieke deeltjes zijn, die mysterieus verbonden blijven, met al wat sterft en leeft.…

handen zijn open vingers smal toelopend in hun lengte artistiek het haar is uitgeplozen gespeelde nonchalance flirt met stukjes dramatiek tragisch is haar oogopslag als zij de wereld vat in een ultieme kus met armgebaar het glaasje port waardoor zij na een uur of twee haar hart uitstort staat na de lunch al klaar het leven is…

hij was de straat ontstegen maar in zijn taal kwam je haar tegen hij vocht en zocht zijn eigen wegen klampte aan aan grote kunst hongerde naar aandacht en erkenning wist het onbegrepen zijn als eindbestemming maar in een semi-artistieke bui kan hij de straattaal niet vergeten spuugt gal op allen die niet weten…

Het zegt meer over artistieke crea associaties in mijn rechter frontale neocortex hemisfeer…