In linnen gebonden

tussen mijn handen voel ik moeders gezicht
waar de dood pas nog op heeft geschreven
zijn signatuur is op de huid achtergebleven
waarna hij zich verschool in gedempt licht

haar lichaam wordt nu in linnen gedragen
met namen erop van hen die haar mogen
in haar leven had ze maar zelden gelogen
alleen op de antwoorden van wat vragen

in haar besluiten was ze vrij kort van stof
want het lichaam verdiende een mooi land
en niet waar ze op het einde had gewacht

de dramatiek op de chesterfield oogt dof
en mist de lang geleden verworven band
de laatste zinnen las ze met halve kracht

artistiek lezen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 69