Alle inzendingen over avondbries

woordhut luierden letters in het mulle zand overmoed en fierheid, hielden ze in stand omarmd door het woord dat de meester had benut het teken in ziel en vaandel gegrift zachte avondwind blies het verweerd signaal uiteen erf geëffend met wat sprokkelhout zonder grafsteen vergeelde foto in een album van schoolschrift wie was de meester van de avondbries…

Badend in het zachte nachtlicht voel ik de avondbries langs stromen ik zie alles met mijn ogen dicht langzaam drijf ik door mijn dromen Door de duisternis ben ik omgeven ik lig hier machteloos en zonder wil weg van de zorgen in het echte leven hier vind ik rust hier is het stil Niet gevangen in het besef van tijd voel ik me alleen…

Wanneer de stilte verbroken wordt Door de leegte er om heen En de koelte van een avondbries Als hete adem mijn gezicht beroert Weet ik de toekomst voorbij te zijn En terug te keren naar weleer Doch denkend aan die voorbije tijd Richt ik de smeekbede niet nog een keer Want als ik omzie naar de geleden tijd Al dat leed van miljoenen stervelingen…

fluorescerend kleuren aromatische geuren op vleugjes warme wind van een spelende avondbries het is de balans die het rood van de ondergaande zon hangt tussen twee werelden in minutieus evenwicht waarbij tijd lijkt uit te dijen zonder in verglijden op te gaan seconden stil blijven staan in een totaal ervaren van geluk waar grenzen…

Ik hoor de fluisterzachte woorden nog van toen die als een avondbries van je fluwelen lippen gleden en mij gevangen hielden hier op deze plek voor dit raam, op deze stoel, met mijn gebeden.…

In de nasleep van jouw bekoring sta ik op herschrijf de avondbries die jou omademd heeft schep een monument voor de juweel van je mond die elk woord verzilvert, iedere kus verguldt. -------------------------------------------------------------------- uit: 'Wij zijn de laatste geliefden in de wereld', 2009.…

Hydrangea’s, dun als vliegerpapier ritselen zacht in de avondbries. Langs de vijver wegkwijnende Hosta’s, Door bleek maanlicht beschenen een enkele Rudbeckia Fulgida en een wilde Aquilegia Vulgaris. Zelfs de Delphinium Grandiflora kleurt nog eenmaal op. Ik kijk naar mijn adem die wolkjes vormt langs vervagende borders.…

Een avondbries geeft aan de lucht levendige frisse stromen. Bij zo veel goed gevoel ontvouwt een vlinder zijn vleugels, want morgen zal aan zijn dromen een einde komen.…

Weegbree die van d’oevers kraagt wuift zacht in de avondbries waarrond een hommel talmend kiest en de kwikstaart muggen jaagt. Een eekhoorn schiet weg in een schicht en verliest zijn dennenappel wanneer uit ’t bos, bij hoefgetrappel, schimmels aandraven in ’t licht.…

De avondbries geeft koelte aan de vermoeide geest bij het rusteloos ruizen van de branding in het luie landschap van pieren en dijk en scheepswrak.…

de jonge blade- ren van de rode ende groene beuk dansen lichtvoetig op de avond- bries een perk met hoog- gesteelde zachtwitte en zachtblauwe bloemen wiegt heel zachtjes met ze mee…

O noordenwind, die grijze regenluchten brengt en koud, de luidruchtige ganzen zuidwaarts drijft, het staartje zomer achterna, herinner mij dan aan warme zonnedagen en zwoele avondbries. Spoedig berijpt door kille winterhand het teer skelet van ’t herfstblad, als je even adempauze neemt en het te ruste legt, breekbaar als glas.…

Een grijze reiger water kabbelt aan zijn poot in de avondbries O blauwe reiger langs de oever hoe je statige aanwezigheid in het water toont waar stromende grassen wiegen in zachte bries en rimpelingen glinsteren in de voorjaarszon; ongetemd en vrij volg je de weg van de natuur.…