Als in de bastonen
de kerkklokken heel in de verte klinken
blijft mijn hoofd daarbij hangen
en dwalen gedachten ver af
Maar als ik in de rechterhand
de melodie volg
dan zit ik
zonder geliefde in de avondzon
Wegdromen en vasthouden
Oude en nieuwe beelden
Soms moeilijk te combineren
Schubert wist hoe het moest…
hoe de zinsdelen
klinkend ijsschotsen
in mijn hoofd
een klankschaal
het rumoer van 't stad
dat daalt naar het asfalt
het snedige klievend stukvalt
op het beton het lidwoord
het luchtgevecht de metafoor
die altijd op de buik landt
zich wentelt en rolt
en galmt in de maag
het trekt er aan
de oude bloedlijn
de krokodil en
haar lage bastoon…
vervolgens vouw ik vlijtig
duizend geduldige kraanvogels
groet de groene ende rode
beuk en de boerenlandvogels
zoek ik zwartje de poes die
zo graag zingt op haar tokkel
blaas een zachte houten
bastoon in de sluierwolken
rondom de afgelegen
kleine koperen sokkel
leg ik waterlelies in
de wielen en de kolken
maak een lange avond-…
Rokerige ruimte, glasgerinkel aan de bar
donkere hoekjes, gelach, mompelend gepraat
het kleine podium, ‘n geelrood verlichte vlek
de zachte tonen van een aangeslagen gitaar
zwellen aan, een slow blues wordt ingezet
ingehouden tikken vanaf een drumstel,
bastonen vallen in, zachte dreunen in je borst
plotseling de smartelijke kreten van de zanger…
Een donkere discotheek
Gevoelige muziek
Een emotierijke pianodeun,
Een trage bastoon,
Een gevoelsvolle akoestiek
Blauwe neon-stralen
Snellen over de mensenmassa
Eén keer per seconde
Vallen ze op de jonge vrouw
De in zwart geklede blonde
In tijdsvertraging dansend
Haar hoofd in haar nek
Zachtjes heen en weer gaand
Op één plek
Stilstaand…