Alle inzendingen over bedjes

Witte bedjes van het gemis; opdat het leven nadien nooit meer hetzelfde is. Na een ingrijpende kinderherinnering, die ingreep omdat het met pijn niet meer ging.…

Maar een derderangshotel in september, waar alles zoop en naaide, in vochtige bedjes, nee.…

Maar jonge sla in september, net geplant, slap nog, in vochtige bedjes, nee.…

Er is opnieuw een dichter overleden Die ook als psychiater roem genoot Hij legde fijnbesnaard emoties bloot Waarbij metriek en rijm er niet toe deden Hij gaf ons heel pregnante beelden mee Maar jonge sla, nog slap, in bedjes, nee…

ze glijden weg van daken, de woorden als zemen vol milde regen de dichter kon niet vertalen de zon in verzen vol hoe ze aaide traag gloeide op zijn huid als een maagd in een koekoeksbuik hij verloor zijn onschuld en werd tuinier plant nu zijn rijmzaad in vochtige winter bedjes…

valse schaduwen tekenen deze tijd waarin sociale cohesie verandert in haat en nijd wij hebben hun bedjes gespreid maar zij dromen zich al sultan in het nieuw ottomaanse rijk er komen weer kristalnachten aan want vrijheid en naastenliefde mogen en kunnen niet bestaan staan wij nog voor onze normen en waarden of laten wij deze gesels…

Ik ben zo naakt en moet een bult verdragen Door evolutie mij ooit aangedaan Mijn waterlijf dat door het stof moet gaan En zich zo tergend traag op weg zal wagen Een meter nog naar koele bedjes sla Waar ik verholen op een bui kan wachten Dat wordt dan minstens toch een uurtje smachten Geen blauwvoer eten!…

Sla, jonge sla Kopland zou janken mocht hij -naast mij- kijken naar de lege bedjes in de moestuin van mijn pa sla, jonge sla uit de volkstuin van mijn pa werd een kropje kleiner gemaakt door de uitspraak van het Hof alleen Zaad met een Europees certificaat of een torenhoge boete wanneer u zelf aan ’t kweken slaat lust u nog peultjes…

Zijn wij in al die andere bedjes ziek?…

mariakaakjes staan op onze ribben onze zusjes spelen met barbiepoppen in de linkerkamer de rechterkamer is gesloten wegens restauratie ik gooi nog wat blokken in het hartvuur onze ingewanden rillen van de kou de postbode gooide brieven door de gleuf en de kat miauwde in zijn gespierde mand in de tussenkamer zijn onze bedjes…

jij had een blik waarin de wereld schik had een lach die altijd aan ging bij je eerste woord die de kuiltjes in je wangen dieper maakten dan de gespreide bedjes voor de vele kwinkslagen die aan je hingen want daar waar jij was vibreerde plezier groeide creatief in woord en beeld met een niet voor- gestructureerde performance…

I ik heb de eieren gevonden onder de aprilklokjes opgeslokt in het lentefrisse gras waar je nederig als een dauwbloem onze bedjes schikten ver van de plooien die de winter achterliet het verband mocht eraf en nu de huid schoon is kan het licht alleen maar raken II een vlinder heeft het gegeven het jawoord mocht er zijn een gekleurde…

De mensen dóen, maar weten niet waaróm Zij doen, en zitte' in hun eentjes te wegen, Hoe zij het meeste van het leven kregen, 't Leven dat langs hen gaat en ziet niet om, - Hopen en haken of er níet wat kom, Voelen hun hartjes van blijdschap bewegen, Stil in hun lekkere bedjes gelegen.....…

De mensen doen, maar weten niet waaróm Zij doen, en zitte' in hun eentjes te wegen, Hoe zij het meeste van het leven kregen, 't Leven dat langs hen gaat en ziet niet om, — Hopen en haken of er niet wat kom, Voelen hun hartjes van blijdschap bewegen, Stil in hun lekkere bedjes gelegen.. .…

-------------------------------------------------------- bewerking van het gedicht ‘jonge sla’ van Rutger Kopland alles kan ik verdragen het verdorren van bonen stervende bloemen in een hoekje aardappelen kan ik met droge ogen zien rooien, daar ben ik werkelijk hard in maar jonge sla in september net geplant, slap nog, in vochtige bedjes…

werken en de eindjes aan elkaar knopen' De Ouwe Hippies bouwen hun nest terwijl ze genieten van de natuur terwijl ze genieten van elkaar terwijl ze wachten op de seconde dat ze de auto al van kilometers ver aan horen komen op het asfalt terwijl ze in de open deur wachten op hun beider kinderen hun klein- en achterkleinkinderen voor wie de bedjes…

Trouwens op die rot dag streken vier visarenden op bedjes van koolsla neer, en ze verrasten daarbij acht baby- slakjes in hun slaap Nee! De oude houthakker dan, wie het moorden vrolijk maakte. Zijn geschater kliefde, als 'n bijlslag, het gezicht van de zager Nee!…

Hebben jullie allemaal bedjes? Maar waar staan ze dan, ik zie er geen… Waar? ‘k Hou ’t mijne nu altijd netjes. Twee, tien, twintig… altijd meer Komen ze aangelopen… In mijn ogen strooien ze prikkeltjes neer… Ik hou ze niet meer open!…