Alle inzendingen over beginnen

in het beginne ligt voor mij het hopen dat er iemand is die voor mij zingen zal een gebroken hart voor een te diep dal rest voor mij het laatste restje te slopen lees ik vandaag over gisteren in alle kranten de pijn en vreugde waarin men zich kleedde mijn stilte zal mijn diepste zin nu verbreden en verdiep me vandaag in mijn stervende tante…

Jij zoekt rust Rust zoek ik Jij alleen Alleen ik Wat zoek jij Ik zoek wat Kunnen wij Wij kunnen Wil jij dat Dat ik wil Wat jij wil Rustig aan met zijn tweeën beginnen…

alweer meld ik me aan bij het aardbeienplantenbevrijdingsfront en vecht tegen smeermoes en meerwortel ik duizel, het zweet breekt uit vette muggen vallen me aan en nijlpaarden grommen in de vensterbanken volgende week weer een stukje en anders opnieuw beginnen…

It's B-Day, Back to Splendid Isolation Bevrijd van Brussels juk en de EU Met Branie en Bravour kwam Boris' zege Het middernachtlijk uur is slechts Uur-U Westminster zwijgt nu net als de Big Ben Met stomheid is geslagen, zonder end…

ik hang mijn wensen aan de wilgen & m'n liefde voor jou mag in een boom 't oude zeer zal ik verstrooien voedsel voor scheuten van 'n nieuwe droom…

mijn vader zei me eens: “het donkere verbergt wat het licht niet verdragen kan” de volgende nacht kwam hij stomdronken thuis zijn maag lag overhoop en zijn darmen in de knoop het toilet was getuige van zijn onbezonnen daad toen zei ik: “nu weet ik wat je gisteren bedoelde met het donkere en het licht” hij veegde zijn mond af trok…

Je vroeg me, je niet te gaan haten omdat je me wilde verlaten, je wilde zoals je zei opnieuw beginnen, zonder mij. Ver weg van haard en huis, je voelde je hier niet meer thuis. Je wilde de wereld ontdekken en daarom ging je vertrekken. Nu, jaren later, ben ik blij dat je bent gegaan, ik heb mijn eigen dingen gedaan.…

hij weegt de woorden, maar ontbeert een norm hij zoekt naar regels, maar vindt willekeur hij vindt zijn beste spinsels in mineur dan stampt hij op de grond en kiest een vorm hij zucht, ook kwaliteit is relatief zijn eigen perspectief is exclusief…

Op de puinhopen van mijn leven heb ik opnieuw een huis gebouwd de fundering is nog niet zo stevig maar het is er veilig en vertrouwd Het biedt bescherming tegen rampen en geeft me houvast als ik val ik kan er rusten na het strijden ik vocht omhoog, uit het eenzame dal Nu schijnt de zon door mijn raam naar binnen ik schuif het gordijn voorzichtig…

De stilte is het wachtende licht waar ik zie dat ik langzaam beweeg en niemand mij zoekt als ik verdwijn en weet dat elk gesproken mij weer zal laten leven in verhalen die met een stilte beginnen…

Oud vuurwerk dat naar regen ruikt ligt verlaten met vergeten kleuren voor de deur die niet opent zonder woorden die de tijd wensen en de toekomst vragen of het leven zonder vuurwerk ook voorbijgaat of alleen maar na elke regenbui opnieuw begint.…

Opnieuw beginnen bewust van hoe het tijdelijke iedere keer weer in ons geheugen wordt bewaard. Bewust van het gevaar dat we te veel willen in de wetenschap dat ons verleden nog niet geheel kan worden verklaard. Onze ziel zoekt met visie, maar is nog steeds in revisie.…

Er waande wat door stegen In regen Op kinderkopjes glimmend In de nacht Alles word lichter naarmate De lantaarn nog schijnt Alles is anders Maar toch rijd De tijd tikt takt met gemak De jaren weg…

Leven,geven samen met elkaar alles overwinnen de moed,om opnieuw te beginnen. Voorbij,bedankt voor al dat wat jij me gaf al klinkt dat misschien wel maf. Verliefd, voorbij, gelukkig bedankt om dat alles te kunnen overwinnen moet ik aan 'n ander leven beginnen.…

In den beginne was het woord nog niet opgeschreven. De schrijver vond het ongehoord en bracht het woord ten leven.…

De stof van mijn gedachten kan ik niet bewaren omdat ze liever herinneringen willen zijn. En alleen sporen achterlaten in vertrouwde dromen over dagen die passen in een jaar dat niet meer wil groeien en nieuwe dromen laat slapen waar de stilte elke wijzer en schaduw laat wachten op een nieuw begin van woorden en ontmoetingen die niets…

het maakt je kapot het sloopt je van binnen als je het gebruikt voel je daarna rot weetje als ik jou was zou ik er niet aan beginnen…

De kracht van opnieuw beginnen ontstaat door je macht van stoppen!…

dromen realiseren is niet zo moeilijk: je hoeft slechts uit te kijken wat je droomt. en een levensbeschouwing hebben. en het leven niet meer beschouwen. en gelukkig zijn onder het motto: als je het leven wil goedvinden, begin met jezelf. en later misschien met een tweede - dat is genoeg. en dan sticht je een gezin ongeveer zoals je een…

zij is geliefd bij iedereen, als koningin word ze begroet, mensen lopen lachend om haar heen, dit doet haar zichtbaar heel goed, zomaar een zaterdagmorgen, voor het eerst openbaar, samen lopend zonder zorgen, hand in hand dat is ook waar, haar werk zo dichtbij, maar nu geen verstoppertje meer, het maakt haar oprecht blij, mijn schatje…

mijn gedachten zitten bij jou, al zijn wij kilometers uit elkaar, weet dat ik van je hou, je heel erg mis dat is waar, maar vandaag is alles zo koud, er staan muren tussen ons in, vandaag zeg ik niet dat ik van je houd, voor mij heeft dat geen enkele zin, zomaar woorden om niets, zomaar een hart vol smart, de gedachten waar jij voor kiest…

De wereld staat in Een afgekoeld bad de dag Moet nog beginnen…

Het geeft niet, goed om te beginnen. De rest vul ik dan zelf wel in. Eventjes een ogenblikje rust, om mij een beetje te bezinnen.…

De gloed aan de horizon De warmte van binnen Ik wou dat ik het weer zien kon En weer opnieuw kon beginnen Maar het gevoel is niet weg En mijn hart is niet gebroken Omdat ik weet dat het gevoel er nog steeds is En dat ik eigenlijk alleen mezelf mis Want dat heeft ze wel gedaan Ze gaf mijn gevoel en gedachten een naam Ze zag mij…

alles was verschoven Net als in den beginne, toen alles woest en ledig was. men nog moest verzinnen welk woord bij welke dingen past.…

laat het warm zijn schemerig en stil alles gezegd niets meer verwacht pleisters gelegd op alle wonden morgen pas na de nacht betreed het land van melk en honing schuif voor het binnengaan nog even het gordijn opzij maak met tedere vingers tranen op het raam en groet de maan en sterren die van de hemel zingen spring in zachte veren…

Je leerde kijken ogen mond gezicht Je leerde spelen doosje open dicht Je leerde lopen lampje knopje licht Je leerde lezen letter woord gedicht…

Geen dag kan zo beginnen, als deze dag begon: ik kwam mijn kamer binnen en daar was enkel zon. ---------------------------------------------------------- uit het werk van Jac. van Hattum (1900-1981)…

Omstandigheden dwingen, om zich aan te passen, aan onze wensen. Mensen overtuigen, van ons gelijk. Mensen willen opvoeden, tot wie ze niet zijn. Omstandigheden zien, zoals ze zijn. Onszelf aanvaarden. Onszelf overtuigen, van ons ongelijk.…

je leerde kijken ogen mond gezicht je leerde spelen doosje open dicht je leerde lopen lampje knopje licht je leerde lezen letter woord gedicht…