Alle inzendingen over blokfluit

Maar ineens klinkt er een blokfluit. Als een ster aan de hemel. Ik dring uit het gewemel. Naar boven, naar het geluid. Daar sta jij, mijn ex. Je slaat me in het gezicht, Was het maar een reflex. Nee hè, Niet weer.…

Het gebeurt nu slechts in duistere verhalen het landschap van onze verwachting verdwijnt je struint langs spiegelende wateren een oude blokfluit in jouw rugzakje de moerassen zwelgen verzinsels wij zijn het groene pad niet kwijtgeraakt volgen steeds geleerde sterrenstelsels jeugdig fluitend onderweg jij brengt ons naar jouw groene…

Eén instrument kan hem niet echt bekoren bij het geluid van blokfluit pletten zich de oren zijn ogen staan verstoord hij poogt er mauwend bovenuit te komen. een sprong beëindigt hoge tonen. Stil ligt de fluit op het velours, de kat, zijn naam is Händel, hervat zijn slaapje op de zonverwarmde vloer.…

Soms zit de hoogte in je sokken, de lage tonen in je keel bijvoorbeeld als ik op mijn handen sta, mijn voeten hoog tegen de muur van blokken, soms duikel ik van mokkend zwart naar blij licht roze of andersom zo speel ik op de blokfluit stukjes mij.…

In herinnering zie ik de bomenlaan in een land vol spijt en bloedverwanten mijn ogen zijn voor een moment van jou nu je het waagt te dansen bij mijn horizon ruil ik je in voor oude boeken en een blokfluit op het pad naar de tuin voel ik jouw liefde in deze oude toon van de regenstad beleef ik mijn sobere muzikale hoogtepunt de woorden die…

Mijn pov’re pa was arm, maar ik kon prima leren: voor taal een tien, alleen voor blokfluiten te dom.. Maar nu ik groot gegroeid ben, voel ik me gespleten. Ik draag geen Zeemanshirt, wil zelfs niet meer naar Hij. Ik ben van Calvin Klein en Hugo Boss bezeten en enkel Bommel-schoenen zijn nog goed genoeg voor mij.…

Achter de schermen van zijn muziek danst hij zelf: de meesterfluitist.…

Hij knapte uiltje en floot blok, las lip Klom touw, vloog stunt en zeilde ook nog plank Liep wad, trok stuip en zei vervolgens dank Schoot schijf, sprak buik en streamde nog wat slip ‘Ik heb’, zei hij, ‘helaas geen enkel sjoege hoe al die gekke woorden te vervoege’…

door de polder of over de dijk langs het ijsselmeer met jou in het zitje voor op de fiets fluitend en zingend zoveel melodietjes 'n stop bij de speeltuin ranja met rietjes wie van zijn leven vergeet nou zoiets Een schilderij wil ik nog voor je maken met daarop de dingen die van belang zijn voor mij en voor jou hoe je begon met blokfluit…

Er drijft een dunne zee boven de zee, ik zweef overal, oneindig tussen voorouders en ongeborenen De zee kust en speelt trekt me onder water mee in hoge schuimkoppen die uiteenspatten in mijn nieuwe regenboogslierten over de zee, van de zee de barende zee verzwelgende zee verdampende zee die diepten van dalen maakt, scheppende duisternis…