Alle inzendingen over buiken

broodjes’ die zijn zoek en toch is die slappe buik mijn allerliefste onderdeel al jaren vertedert hij mij en is hij niet teveel ook als ik om me heen kijk blijkt mijn buik heel gewoon maar voor mij blijft hij bijzonder het huisje van mijn zoon…

in een paarse wereld vol van kleurenflits danst mijn geest een eenzaam buikgedicht door een raampje van mijn arm zie ik de kamelen dans ik op de tippen rug afrollend en weer hoog op en neer draaiend vol van liefde voor de vrouw in een cirkel vol van handenklap felle tong schel geluid pijnlijk voor de oren ogen vol belofte…

Hier is het vooronder de plek van het kleine bewegen het snakken naar ruimte en lucht met jouw ogen op mijn hielen heb ik de vracht gelost, de vingers zochten kieren van het luik je stierf soms nachtenlang en ik zong iedere avond weer dat lied de klanken liggen in mijn vlees verstorven zeg je zwijg maar de tekens bedriegen niet…

Zomaar toch in mijn buik steeds gedacht niets voor mij tot ineens het inzicht kwam kinderen passen ook bij mij een klein wonder groeit en beweegt dartel rond vol spanning wacht je af tot de dag dat ik je op de wereld zet je in mijn armen sluit en spoorslags weet je hoort bij mij!…

De jaren brachten mij 'n heel bescheiden buikje maar 't is pas goed als je totaal bent uitgeteerd of tot zo'n tiep als Sonja Bakker bent bekeerd want ander sta je veel te vroeg bij Petrus' luikje maar ik leef potdorie ook een beetje voor de lol 'k heb van dat onderzoek m'n buikje meer dan vol -------------------------- Extra vet…

Toen ik vanmiddag je buik had geaaid Een beetje onnadenkend, liep meteen Een koud ontroerde rilling door me heen.…

Een bierbuik, dé vakantiezorg van mannen Het afdak dat ontbloot de aandacht vangt Hoewel er goed gereedschap onder hangt Komt er weer niets terecht van al hun plannen Straks op dat strand met al die strakke lijven; Ze kunnen het weer op hun buik gaan schrijven.…

Ja, ik heb een buik die ik niet verberg: ik ben – ik en jij bent jij.…

Acht jaar ben je al Als je gedreven door Verlatingsangst nog Zo graag even tussen Ons in komt staan, Tussen de buiken van Hen die je in liefde kregen…

In de loop der jaren Verloor ik bijna al mijn tanden en haren Rond mijn buik zit nu vet Heb meer tijd dan vroeger Ga ook vroeger naar bed.…

De aarde is een beetje rond en zo haar buik zo haar horizon ze legt haar handen op haar buik en streelt en spint en zont…

Hij legt zijn handen op zijn buik hoe zacht denkt hij buiken zacht als hooi daar ligt hij dan het zomert de uiers spannen ervan…

Met een hand op mijn buik Denk ik aan jou Een klein wezentje dat in mij groeit Nog een lange weg te gaan Zo dicht bij en toch zo ver bij mij vandaan Met een hand op mijn buik Denk ik aan jou Ben jij een hij of een zij? Lijk je op je vader of op mij? Met een hand op mijn buik Denk ik aan jou Hoe gaat je broer het vinden?…

de Grote Moeder heeft geen gelaat nodig alleen haar bolle buik de blinde navel in het midden om het leven op haar ademende buik te wiegen…

ik zie vlinders vliegen hoog in de lucht een daarvan is stiekem gevlucht hij heeft zich genesteld diep in mijn buik daar heeft hij mijn lichaam stil in gebruik soms kan ik hem voelen door mijn buik krioelen maar het vreemde is dat het beestje alleen maar ontwaakt als jij mij aanraakt.…

Ik heb kriebels in mijn buik, Als je tegen mij praat. Jouw lieve woorden hoor, Die mijn pijn verzachten, Die mij even aan iets anders laten denken. Ik heb kriebels in mijn buik, Als ik jou zie staan. Jouw mooie blonde haren, Je mooie ogen, Die voor mij altijd stralen. Ik heb kriebels in mijn buik, Als ik aan jou denk.…

Ik voel me vlinderachtig licht en klein laat me altijd jouw zomer zijn onstuimig liefhebbend, rijk aan kleuren bedwelmend, zoals bloemengeuren Ik dans, lach, bemin, voel me vrij het zingt in me, je houdt van mij!…

Een bijstandsmoeder kun je mooi betalen Voor kinderopvang, iets wat prachtig klinkt Het zit bij vrouwen toch in hun instinct? Maar nee, ze moet eerst een diploma halen Ze wordt als slechte moeder neergezet Terwijl ze altijd op de kleintjes let…

Daar lig je dan! In plotseling veranderd perspectief zie je speeltjes die er zoëven nog niet waren kijk je anders tegen je met spijlen beveiligde wereld aan. Zojuist heb je de wereld zélf veranderd. Wij worden het gewaar. Wetend. Straks kruip je, Straks kruip je, steeds verder vooruit de hemel uit.…

Hai lief klein kindje in mijn buik. Het lijkt soms net of ik je al ruik. Die babygeur is een primeur. Ik voel je al een beetje bewegen. Elk schopje voelt als een zegen. Groei maar lekker door. En als je er klaar voor bent ben ik er hoor. Ik ga proberen de beste mama voor jou te zijn.…

zelfs een kroonprinses , die vinders voelt in haar buik houdt van stijlbreuken.…

De daken en de toren ze schuilen achter een buik die bol van bescherming het zwarte teer keer op keer meegeeft aan de ganzen aan het tij aan mij aan u om 't jongste van Wierum te behoeden voor het oudste water terwijl het hek nimmer opent maar toch niets tegenhoudt.…

De kapotte buik van de vogelverschrikker: neststro, maar geen nest.…

Ik wil niet huilen, nu even niet mijn tranen zakken naar mijn buik, daar: waar eventjes niemand ze hoort en ziet. laat me maar even, het is zo over een simpele opmerking is voldoende voor dit tranen in je buik-verdriet.…

Haar gedichten gaan ook over mij ook al kloppen ze niet helemaal er is wél een vuur in mijn buik misschien kan het gedoofd worden maar zolang het brandt, verlangt het naar het beste van jou dat mijn schoonheid niet begeert om mijn lippen binnen te dringen maar hunkert naar het beste van mij het zware geheel, heilig en veilig, mijn thuis…

Ik heb mijn buik vol plannen, het is ongezond – ik moet gaan baren.…

Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Met rimpels en een onderkin Beharing als een vogelspin Een kruising tussen een apin En het zigeunermeisje Carmen Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Vol dagen frisse tegenzin En dat ik jou nog steeds bemin Dank je uitsluitend aan je charme Ook jij bent bloed, vlees, buik met darmen Oh…

Wanneer ik mij eindelijk iets heb vermand Plaats ik heel voorzichtig mijn hand Angstig voor mijn bemoeienis Daar waar alles nog zo veilig is Het is volgens mij een gewoon gebruik Je handen te laten rusten op haar buik Het is niet eng zegt ze en ik sluit mijn ogen Maar bijna direct merk ik dat ze heeft gelogen Want vlak onder het oppervlak…

in, buik uit en buik weer in ... ... maar voldoening geeft het niet…

die extra plooi is juist wel mooi wat zal ik die bevechten? hou op schei uit ieder pondje gaat langs de rechter in drie jaar mijn omgekeerde streefgewicht gezwicht voor de jojo what goes down must come up weigerende ritsen twee handen op een ronding meid wat ben je lekker vol als je billen en andere wangen ik streel je beschilder…