Alle inzendingen over camino

ik voelde pas de kracht van je angst toen ik Primo Levi las: we zijn alleen vermoeide beesten op de drempel van de dood pas toen doorzag ik de kracht van je liefde die zich in bange lange armen verborgen hield ik vocht om het bruisende leven te omarmen de mens puur in beelden te vangen altijd al voel ik de kracht…

Er zijn geen wegen, wandelaar, al wandelend – onstaan de wegen.…

Jij vindt jouw weg zonder anderen achterna te lopen jij bent daarin uniek op jouw camino pad.…

Een Kempense zwerfkei achterlaten bij het Cruz de Ferro -een rotsblok wegrollen van mijn hart-, lichter verder wandelen in het zonlicht van de Camino Frances, tot voor de barokke kathedraal, tot bij het graf van Jakobus.…

- Servisch kruipklokje - "Quo vadis, gij paarsblauw gekleurde vanwaar uw kruipende camino langs grafsteen en beton, bambino waarheen toch, van uw land verscheurde?…

De weg te gaan - stap na stap Af en toe een woord Weg van tijd, weg van denken…

Geloofsgebouwen - als musea nu te kijk. Stilte verloren.…

In antwoord op Kamervragen over het wel en wee van de deus ex machina uit zuidelijke oorden op zijn schreden kerend vanuit Santiago de Compostella via de camino naar het hoger gelegen noorden waar de golfstroom zich steeds meer laat gelden, weiden onderlopen en elf friese steden dreigen te verdwijnen in de anonimiteit der historie waar zelfs…

Iedere pelgrim van de Camino kent de Wet van Sint Willibrordus zonder geloofsbrieven trekt de mens aan het kortste end De heilige uit brits Northumbrien priester gewijd in Iers Rathmelsigi haalde voor zijn protectie hier door Pepijn van Herstal tegen de heidense friezen in Rome zijn geloofsbrieven Om de religieuze heiligdommen van die…

‘O Mens, no lens vol ends, als volleerd omgekeerde letterengeleerden, blazen wij onze eigen aftocht wel, denderend door de koppie-peest-kets-world kiezen wij de weg vooruit, 'doe wel en zie niet om' el Camino na ons’. Waar waren wij in deze nachtelijke ronde, buitenechtelijke stonde, ook weer gebleven? “Ah ja, das war einmal.”…

dwarrelende ogen Maar hebben Gen-Z'ers dan wel gelijk met vicieuze cirkels in ons brein die geven nooit echt acte de présence in dwaalroos 1 en 2 (een zelfportret) en in Narumi's kletter klots geklater zien wij zo vaak de zin "Ik mag er zijn" al likkend aan de nectar van de liefde Emoties in een uitzichtloze queeste die figureren in Camino…