Alle inzendingen over déjà vue

Helaas, het Herhalingspad, de rue déjà-vue (In het Mediapark te Hilversum krijgt Mies Bouman een allee,Willem Duys een vijver en Joost den Draayer een rotonde.)…

Kun je iets weten van generaties terug ligt het ergens in ons brein te wachten om gedacht te worden of op een dag een droom te zijn herken je dat intens gevoel de beleving van een déjà vue alsof je in het verleden stapt maar toch weet ‘dit is nu’ overvalt je 't gevoel van thuiskomen op plaatsen die je niet kent weet je dat je dan in…

Ik heb de ruitenwissers aan mijn bruine huid is bruin van alle zomerdagen. Dorpjes kraters reservaten alles schuift voorbij, het is alsof ik door een tunnel jaag met nat cement en aan het einde het beroemd licht en heldere geluiden. Alleen er is geen tunnel, ik kan het niet beschrijven. Mij rest ook weinig tijd ik doe alsof ik weet van niets tot…

onder moeders paraplu beleeft het kind een déjà vu alleen de regen valt nog in het nu…

Bijzonder fraai, zo’n vue panoramique. Het hekje langs de rand blijkt ietwat minder en ik verlaat behoorlijk wat gezwinder dan ik van plan was deze hoge piek. Nee, uit in eigen land is veel gezonder denk ik, terwijl ik naar beneden donder.…

ik ben die ik ben toen ik déjà was als onderdeel van wat geweest is en nog zijn zal…

De bug van het Millennium was hier Een worm in onze smartphone en computer Een wereldwijde angstzaaiende toeter Ontsnapt - het staat geschreven op papier Was Marco Polo een Mongoleanus Een zijderoutekoopman Venetianus? De worm getransformeerd tot Flermuzanus Stond in Voorspellingen van Nostradamus De wereld zou vergaan in schuim…

Ontmoet in Barneveld Chef van de plantsoenendienst Jan van Schoffelaar Al dagen vraag ik me af Waar ken ik die man toch van…

schielijke flashback met gevoel van “meegemaakt” blijkt neurologisch...!…

vlucht die iedere schrijver kent in zovele kunstgrepen, elk thema neigt naar overdrijving, zwart op wit van dwangmatigheid z’n dwaling te herschrijven, een voor - en naspel tot z’n wedergeboorte lijkt geheim, de schrift naar beleving opgerekt naarmate de schaduwen langer worden, raken dichters op drift en alles eindigt op rijm, een déjà…

zonder ben ik 3 coupletten zonder ben ik paraplu zonder ben ik sigaretten zonder ben ik déjà vu zo zonder ben ik zonder ben ik scheve schoenen zonder ben ik wortel-quiche zonder ben ik zuigend zoenen zonder ben ik lichte bries zo zonder ben ik zonder ben ik dode mussen zonder ben ik oude fiets zonder ben ik kaas ertussen zonder…

God in Frankrijk noemt dat déjà vu. Uit de tijd vallen is onmogelijk.. Alles beweegt. Niets vergaat. Nu bestaat.…

Plamuurlaag hertogin van Obninks vogelzang mijn bevlogen favo artiest à première vue, c’est curing a disease bangste bang banger Mijn hazentand uitgegroeide lengte je bent mijn wereld enige maakt minderwaardigheidscomplex als levensdoel Je geeft heimelijke pijnen hartverwarmend ik lig op de vloer knuffel Hoe bereik ik u hertogin…

Zondagmorgen, Dimanche radio, rust, calme druppels hangen als parels perles de pluie, aan het balconhekje, grille een paardebloem daar pis-en-lit ici, hier de geraniums bevroren glacés, sans couleur kleurloos hangend uit de plantenbakken bacs de plantes, voilà le rouge-gorge du matin daar is het roodborstje van elke morgen, Sjefke petite vue…

Houdt leven schoonmaak ook in de natuur kunnen wij die krachten naast ook zwakheden billijken, natuur is soms net als wij wispelturig ontdoet zich van oud hout en licht onze pannen. De atmosfeer leeft en reageert, het stormt daar verschijnen de stoten en eerste takken pannen van daken zonder het geraas te staken giert het om de huizen op paden…

de herkenning wanneer je kinderen kinderen krijgen en ouder worden de déjà-vu van vertrouwde gebaren in onwennige handen vertederend nieuw het koesteren doet herinnering dagen vergeten verleden ontwaakt in toekomst…

Bevind ik mij in een déjà vu? Of een illusie die jou schetst? Jouw inzicht die blijft spreken. Een iris die eeuwig door kletst. Een geïllustreerd handgebaar. Geen waan waar ik in bevind. Maar het is een wonderwereld Die mijn leven optimaal bezint.…

Hoe Elsevier een 'Balkanpartizaan' met in zijn borstzak schimmige connecties liet plagiëren, maar zonder correcties, tot een z'n eigen tekst bij hèm zag staan en hij, verdacht van eender déjà vu, zijn Waterloo vond bij Nieuwe Revu…

Terwijl het beeld vervaagt in rimpels spoelen de golven van vergetelheid de laatste resten weg naar een blanco geheugen Geloof dat je vergeten bent tot de volgende déjà vu of flashback in een droom als een eeuwige druppel op een gloeiende plaat…

De linkse wolk wil af van ´t koningshuis Een déjà vu van honderd jaar geleden Door Jelles Troelstra werd destijds beleden “Weg met dat koningshuis en zijn gespuis” Ze ruiken revolutie…. voor geen geld Oranje Boven….. op naar ’t Malieveld…

Een déjà vu de leugens die ik hoorde. Want nu ben ik de enige die vecht. Een duister licht gebrandmerkt in je ogen. Gevlucht in stilte vóór de nacht begon. Gezworen en ternauwernood bedrogen. Toch hoopte ik en wou dat jij het kon.…

Daar loopt mijn vrouw, ik krijg een déjà vu: Kortjakje, Onder moeders paraplu.…

een dijk van een kerel die tegen zichzelf opslaat robuust als afzetting vaak ligt het anders met soortgenoten welke losbreken spuwend in het gelaat van de mensheid zie jij zijn déjà vu’s in flasbackdijken ? herken je die zware storm?…

Hoe meer koetjes en kalfjes En crèmepjes en zalfjes Des te meer hoeft het blad Als de snoet van een kat Zich in dovemanskleuren En brandnetelgeuren Op visite bij neefjes Te wentelen in teefjes O hoe zalig kan het zijn Ramadans marsepein Maar zij doet bitterzoet Aan de lijn, Marjolein…

De nevel rest te dalen terwijl de eerste zonnestralen koperen luchten verteren vol lichte kleuren smeren ik loop vooruit, ben hier, was daar tijd en ruimte lopen zo raar ik verplaats in de ruimte, de tijd die wegtikt in het niets zonder spijt herinner de ruimte herinner de tijd déjà vu kom tot leven dit moment is verheven de nevel…

levendige leeftijden blijven de stad verleiden autootje déjà vu alpinootje écru argeloos geëxalteerd halsje verkeerd onmiskenbaar waarachtig verborgen kreukelachtig vanzelfsprekend charmant op oubollig-goede stand lieten de graven van weleer zich altoos behagen door de oude dames uit ‘s-Gravenhage.…

Of ik wispelturig was, mijn déjà vu bewaarheid: ik heb alweer aan de verkeerde bloem geroken. De vakantie voorbij, het weer en je stemming sloegen honderdtachtig graden om. Sta ik plots met lege handen, voel ik me gebruikt en dom.…

Een goedemorgen Fatima Morgana Zijt gij een droomvrouw of een déjà-vu Een nachtpauwoogsurprise prèsque nue Sirene, engel, elf of een mirage Een schijngestalte van de achtste muze Gesluierde Ondine, parvenu? Waar schuilt uw diepste mysterieuze macht Uw zinsbegoochelende toverkracht Waart gij in mij, o wachtster van de nacht?…

Het geluid van de zomerlandse nieuwe spelend op de straten echode diep in mijn leegte. Dezelfde ruis als die van onder de gloed van schijnend zijden toen de zon van het land langs ”de laars” zich vermengde met het onweer van mijn dromenland.…

Alles lijkt reeds eerder gedacht, gevoeld, gezien, gedaan, volbracht, gehoord, ontdekt, ervaren, besproken, betwijfeld, ontworpen, verpakt, ontloken, verdedigd, gevallen, gerijmd, geschreven, vergeten, opgerakeld, bevochten, verzwegen Concentreer me nu maar op het niets beschouw dat als het begin van iets letters springen op slappe koorden…