Alle inzendingen over dood rouw verwerking kaarsje

dat ik je mis dat de pijn niet mindert dat zou ik je zeggen dat de klok verder tikt dat mijn hart is blijven stilstaan dat zou ik je zeggen dat mensen het niet merken dat ik vanbinnen kapot ben dat zou ik je zeggen dat ik niet meer dezelfde ben dat ik jou elke dag zoek dat zou ik je zeggen dat ik zou willen dat je terug komt dat…

Op dagen dat de zon weer eens weigert te schijnen omdat de mist te dicht is steek ik ter verlichting een kaarsje aan en denk aan jou Als jij in maanloze nachten de slaap weer vervangt brand ik in gedachten een kaarsje voor jou tot je uiteindelijk mijn dromen verlicht…

Laten we een kaarsje aansteken Voor onze geliefden die zijn heengegaan Dat we daar telkens bij stil mogen staan Een brandend kaarsje als gedenkteken. Een kaarsje ontsteken, een simpel gebaar Maar het kan toch zo’n diep gevoel geven Aan allen die in rouw zijn achtergebleven Heimwee en verdriet vallen nog zo zwaar.…

Laten we een kaarsje aansteken Voor onze geliefden die zijn heengegaan Dat we daar telkens bij stil mogen staan Een brandend kaarsje als gedenkteken. Een kaarsje ontsteken, een simpel gebaar Maar het kan toch zo’n diep gevoel geven Aan allen die in rouw zijn achtergebleven Heimwee en verdriet vallen nog zo zwaar.…

Laten we een kaarsje aansteken Voor onze geliefden die zijn heengegaan Dat we daar telkens bij stil mogen staan Een brandend kaarsje als gedenkteken. Een kaarsje ontsteken, een simpel gebaar Maar het kan toch zo’n diep gevoel geven Aan allen die in rouw zijn achtergebleven Heimwee en verdriet vallen nog zo zwaar.…

ziet rouwen maar verder in het volste vertrouwen…

Als de rouw zo vaak heeft aangeklopt is 't moeilijk de deur gesloten te houden soms staat mijn deur gewoon op een kier in de hoop dat de rouw voorbij gaat of zonder kloppen even zijn werk doet Want verdriet, pijn, angst, verslagenheid ze doen bij leven en bij dood hun werk en soms zo vaak, maar ook dat went zoals het hele leven wennen…

dood doe mijn mooiste kleren aan brand dat kaarsje, kijk naar buiten misschien zie je witte rook.…

In mijn hart daar is ons plekje, waar ik jouw steeds weer ontmoet. Als het moeilijk is de weg te vinden. doe jij mij voor hoe het verder moet. In mijn hart daar op ons plekje, is het feest, het is jouw dag! Neem me alstublieft niet kwalijk. hoop dat ik toch een beetje huilen mag!…

Ze zei: ik brand een kaarsje, speciaal voor jou alleen, dat ga je merken, dat voel je echt da'k het meen! En zo brandde zij een kaarsje speciaal voor haar vriendin, en weet je ze ging er echt, niet eens tegenin.…

ik wist dat ijlte en kou met hoge tonen door mijn ziel konden snijden zonder muziek in de melodie van rouw is herhaling als refrein een remedie tegen existentiële pijn omdat schaduw als fantoom nog altijd zichtbaar is in het licht van diep gemis juist als loslaten het kwetsbare toont van de eenzame verwerking van een…

Pijn Je laat me niet los Troost Ik zoek je Maar blijf tasten Zwaarte Je verplettert mij Lichtheid Je bent weg Maar ik zie steeds Zwart Telkens in Een tint Donkerder…

Ik kniel bij jouw graf En praat stilletjes tegen jou Waarom je niet wachtte? Dat vraag ik me verdrietig af Een windstille dag vol zon Geen geluid of bries Ik stel de vraag opnieuw Hoor jij mij? Als dat eens even kon De wind gaat nu wild tekeer Alsof je me troosten wil Is het een teken? Ik weet het niet meer Ik leg mijn hand op jouw…

Ik zie jouw zetel staan beelden komen en gaan Het lijkt alsof je Kan verschijnen Maar dan weet ik Neen… En voel ik alle hoop verdwijnen Hoop Om jou nog even te kunnen zien Al was het maar voor even En stevig te omhelzen misschien We zouden lang praten, Dat weet ik zo We namen écht afscheid Dan kon ik je loslaten En had ik geen…

Ik wou je nog zoveel vragen je had nog zoveel te vertellen soms overkomt het mij nog dat ik denk ik ga even papa bellen Dan komt al heel snel het besef nooit meer hoor ik jouw stem of zie ik je weer en net dát gevoel is het allerergste telkens weer…

Want weg is weg en dood is dood en niets is niets, en nooit is nooit Hoe moet men leven met de dingen Die om ons heen gerangschikt zijn Hoe kan ik ze beminnen als deze wereld zo moet zijn.…

Ik wacht op het kaarsje het kaarsje dat brandt bescherm het met al ik ben Even fragiel als het lijntje waar langs wij wandelen koester ik de herinneringen Ik wacht op het kaarsje tot het niet meer flikkeren zal en langzaam overgaat in de nacht…

Bijna elke dag brandt in m’n hoofd een kaarsje voor een gemiste…

Bij ’t volgende kaarsje misschien?…

Natuurlijk brand ik een kaarsje voor de doden als ode Maar ik brand een grote kaars voor de halve doden, de halve levenden die met geen mogelijkheid vooruit te branden zijn Blijven zitten waar ze zitten en zich bewust niet verroeren klagen als je ze laat stikken Uitgedoofd niet door de dood maar door hun eigen levensstijl geen stijl…

Met een brandend kaarsje en lieve knuffels herdenken we jou. Liefs je moeder en je vader Rust zacht lieve engel.????…

Boer Jan zoekt een vrouw maar is trouw aan de rouw blijft dus trouw aan zijn vrouw “De kaarten waren al de deur uit” wat een feest moest worden werd een trieste herdenking “Ik ben wie ik ben, er zijn al genoeg anderen” intense vertrieste eigen werkelijkheid van niet aan te vangen te verwerken verdriet Maar boer Jan krijgt een vrouw dit seizoen zij…

tegel Ben ik van het feit bewust Gekerfde naam in gouden regel Geeft het graf ook mij wat rust Onbegrip had mij gevangen Ongeloof stond mij lang voor Onwezelijkheid bleef rond mij hangen Langzaam dringt het dan toch door Maanden zijn er nu verstreken Verslagenheid blijft even groot Nu pas ga ik het beseffen Hij is niet meer Mijn pa is dood…

Vanwaar hij was gekomen weet ik tot op vandaag niet Ik zag enkel tranen stromen tranen, die hij biggelen liet Tranen boven zijn bierglas die hij uit eenzaamheid liet Zijn stem met versleten bas was gedrenkt in ’t verdriet Ruwe huid en kalende kop toonden het rauwe bestaan Handen als een kolenschop wreven timide door ’t traan Vanwaar…

Niet ieder die de dood is aangezegd Verstaat de kunst dat monter te verwerken. Vol levenslust nog is er niks te merken, Van Merwijk voert geen ‘ongelijk gevecht’. Zijn joie de vivre was nog nooit zo groot, Er is nog volop leven voor de dood.…

De pijn slijt niet Ondanks de tijd Wat mis ik je... Ik wil roepen en tieren Maar niemand hoort me Warme waterdruppels Staan te dringen Maar ze vloeien niet De pijn voelt des te scherper nu Verdrongen Maar constant aanwezig.…

Samen bidden, Verwerken. Samen leven, Naar de dood.…

Langzaam brandt je kaarsje op, later snel je einde komt dan met rasse schreden aan In de verte hoor je plots jouw afscheidsbel; je hebt nog maar enkele maanden te gaan Plots gaat de vlam flikkeren, plus doven; 't wordt donker, gelijk de naderende dood Je levensplek verschuift thans naar boven je lichaam blijft achter op deze aardkloot…

Burgervlucht Geraakt In...... 298 levens, hielden gisteren, plotsklaps op te bestaan 154 Nederlanders 28 Australiërs 24 Maleisiërs 11 Indonesiërs 6 Fransen 4 Duitsers 4 Belgen 4 Filipijnen 1 Canadees 47 nog onbekenden Slachtoffers Een dag van intense rouw Voor ons land en al die andere landen Hoe troost je de familie in zo'n groot…

Elke seconde Tik je Onverbiddelijk verder weg Van mij Elke minuut Denk ik Zwijgend Aan jou Elk uur Is gevuld Met herinneringen Met beelden Elke dag Ben je Bij mij Maar niet meer Fysiek Hier en nu Is niet meer Het is verdwenen Tijd betekent Niks meer, Jij, des te meer…