inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 49.381):

Alleen

Ik kniel bij jouw graf
En praat stilletjes tegen jou
Waarom je niet wachtte?
Dat vraag ik me verdrietig af

Een windstille dag vol zon
Geen geluid of bries
Ik stel de vraag opnieuw
Hoor jij mij? Als dat eens even kon

De wind gaat nu wild tekeer
Alsof je me troosten wil
Is het een teken?
Ik weet het niet meer

Ik leg mijn hand op jouw steen
Jouw steen, zo kil en grijs
De vogeltjes luisteren mee
Maar blijf verdrietig en alleen

... Rouw ...

Schrijver: Ingrid Schmitz, 29 mei 2017


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 346

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Ralameimaar, 8 jaar geleden
er is tijd nodig om antwoorden bij jezelf te laten rijpen
Greta Casier, 8 jaar geleden
Het is goed als men zijn verdriet kan uitschrijven
in zo 'n mooi ontroerend gedicht Ingrid!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)