Alle inzendingen over draadloos

Modem draadloos Huistelefoons draadloos Vier afstandbedieningen draadloos Zeven luidspeakers draadloos Subwoofer draadloos Mobiel draadloos Toetsenboard en muis draadloos Scheerapparaat draadloos Satelieten draadloos Tom-Tom draadloos Huisalarm draadloos Tandenborstel draadloos Migraine? Wat raar Aspirientje?…

De tijd van draadloos internet breekt aan Alweer zo'n tijdsbeeld dat zich op komt dringen Niet bij te houden, die ontwikkelingen Waarvan ook steeds vertakkingen ontstaan Nu draadloos internet dus...Wat een tijd Nou ja, die draad was ik al jaren kwijt…

draadloos pasten wij in elkaar tot jij ging trekken…

draadloos pasten wij in elkaar tot jij ging trekken…

Mijn ogen geven jou een hand schenken de tijd haar leven weergaloos tellen cijfers meer dan tien terwijl ooit minder voldoende was om een woord te laten klinken als een zin jouw handen ogen boeiend de toekomst tijdloos…

Draadloos...…

zaten wij met onszelf in de knoop dwaalden langs koorden met kronkels strekten nu twijnen wij draaien om elkaar heen wordt het geheel meer dan de som der draden…

Wiske heeft weer pijn Wiske heeft altijd pijn maar dat vergeet ze wanneer ze kokend water giet over het zwarte goud - als een rover snuif ik het aroma op en de slager moest sluiten geen stroom zie je gelukkig heb ik gas - cafeïne is mijn redding en ik bedoel maar die eend zit daar op een lelieblad stilleven te wezen en niemand heeft het…

Draadloos stond je mij te woord heilloos heb ik je aangehoord gewetenloos trok ik conclusies uit mijn haar had ik het maar geweten doelloos kaalt mijn hoofd tropenhelm voor te veel licht feilloos doen wij onze plicht.…

-gebruik Gaan kennelijk je hersenen vertragen Hoe meer je belt, hoe minder je gaat dagen Zo zwem je in een modieuze fuik Dat eigentijdse chronisch draadloos bellen Doet immers die vertraging slechts versnellen…

Wij kunnen tegenwoordig draadloos laden…

ik plak de uren met draden in mijn web symmetrisch rijgen dag en nacht hun eigen plek hangen daar en vangen weken in spinsels van vergeten sluit mijn ogen in niet meer willen weten wat de maanden zijn draadloos zijn de jaren uitgesponnen het wilde leven heb ik zelf verzonnen…

de lucht is vandaag gevuld met aankomst en verblijf bevroren in hemel en veranderlijk met wolkenvorm vertrekken is geen object geen onderwerp in een kooi geen zinsnede op het strand geen visgrond en zilverplevier misschien een draadloos paaltje in ongemaaid weideveld een onzichtbare kust, een hek of onmiskenbaar iets dat beklijft…

het was op de oever van de Schelde dat jij me draadloos belde en dat je me vertelde ik ga weg bij jou voorgoed ik wist dat het niet zo vlotte en in mijn roeiboot op de Rotte besefte ik tot op m’n botten het is voorbij vaak waren we aan het kissebissen maar tussen de tulpen hier in Lisse naar de afloop moeten gissen dat hoeft niet meer…

heb ik antwoorden gewild, vragen had ik niet ik wist het, vanaf de voetstappen op het bospad waar draadloos verbonden jou dichterbij bracht de klanken bewaarde ik terwijl zwijgen een eigen taal sprak gaf ik je zinnen vol vertrouwen liefde liet ik achter mij nooit heb ik antwoorden gewild, vragen had ik niet…

ik brak de tijd in stukjes stilte reeg ze draadloos tot een wereld rust waarin moeten tijdelijk ontbrak men alle haast vergat enkel oog had voor elkaar in een lief gebaar een hand voldoende was voor goed verstaan de tijd zal helen in koortsachtig verder gaan maar stilte deelt nu ons bestaan…

aan het mooie vroeger Dan denk ik aan je lijf Dan denk ik in clusters In enen en in nullen Dan ben ik een typische man Met hitsige leeuwenbrullen Dat doe ik overigens niet bewust Nee, dat is puur schematisch denken Puur en alleen die oermannen-lust En aan de voortplanting denken Oerinstincten in een hoge frequentiegolf Zo surf ik draadloos…

koeien stil bijen gedeisd vegetatie snakt naar adem het is de tijd van machines het is altijd de tijd van machines ook is het de tijd voor oproer maar het blijft stil grommende constructies draadloos gewauwel sissende popdrinks versterkt op maximum output piepende treinen razend verkeer ontbrekend in een web van overconsumptie…

in de termijn van het gesteld proces, het inter-zijn dat waakser is dan mijn doolhof in het ontmoeten dirigeert de annihilatie geen bouwval die niet kermt, geen specie die draadloos spreekt geen verankering met trots slechts lege tonnen en spijbelende mensenmassa’s, allen op weg naar hun geweten het houvast in het falen van die ander, het…

Ik leefde met een krans om mij heen We gingen samen bubbels blazen Het was al goud wat er scheen Alsof we enkel mooie boeken lazen Onze ontmoeting hield op te bestaan Enkel een gedachte bleef over In een kerkje Jou hand gepakt Alsof het leven In draadloos verlangen Heel even boven Mijzelf uitsteeg In de mooiste gezangen…

Mijn lijntje met hierboven draadloos ons contact ik babbel heel wat met je af zie en voel je glimlach in mijn hart en ogen je stem fluistert naar me in de wind Willemientje, pleegmoeke hoe moeilijk was het om je te moeten missen al zijn de scherpe randjes er nu wel wat van af je bent zo vaak dicht bij me er is een bloem voor jou nu…

gelijk twee vlinders die draadloos om elkaar heen dansen tot op de toppen van hun kunnen gelijk een tango waarbij haar hart tegen 't zijne bonst nog voor de eerste stap is gezet gelijk een moeder die haar kind zoogt na het negen lange manen binnenin te hebben gedragen gelijk die twee-eenheid van het voelen en het mogen zijn…

Hij spreekt noch mobiel, draadloos of on-line; Zijn deelname aan de maatschappij is slechts schijn. Hij geeft niet op te hopen, Maar heeft niet meer de middelen Om de weg naar de technologie te kopen. De man gemuilkorfd ervaart een kloof Hij vindt slechts troost in zijn geloof. Hij weet hij is eenzaam maar niet alleen.…

zon koestert rode schepjes in het zand vliegensvlug gaan berichten omhoog langs het vliegertouw licht van behuizing kleine wolken alles is gereed draadloos luisteren naar de hemel stemmen verdwalen in een droom vermengd met geur van zonnebrand slapers drijven naar een verste rand maar de golfslag van warmte spoelt hen weer…

De verbinding is waar hemel en aarde elkaar raken daar Waar het water oplost in de verte van de horizon het punt waar de werkelijkheid verdwijnt steeds opnieuw de dag verschijnt Verbonden zoals de avond en de nacht door vriendschap en vertrouwen zachtheid en kracht Eenvoud in van elkaar houden Verbinding is draadloos contact…

Ze juicht, daar zij gemeenschap hebben kan des draadloos vlezes met die lieve man.…

Ik weet niet of het jou bekend is dat er een telefoon bestaat die draadloos vanaf de aarde rechtstreeks naar de hemel gaat. Ga op de knieën dan gaat er in de hemel een bel en kun je rustig spreken God hoort je stem wel.…

In de echt was ze draadloos verbonden.…

in zwart galon op de witte pantalon zij meldde zich ten paleize het huis van de Koningin zei ik wil een echte lakei voor vast in de vrij en anders de palfrenier los in de versier Hare Majesteit schoot in de lach toen ze de jongedame bezag sprak kwiek uit haar portiek oh jij lieve kleine Babet mijn lakeien zijn al bezet ik hou ze draadloos…

vandaag traant zij tere treurnis bij 't avondrood hij ging - zij werd nimmer uit zijn hart verwend blad’ren vallen bruin vaal van hunne takken op straat de mens kijkt naar donk’re luchten weg van den dromer wie ziet hem zuchten tergend traag zwaar aangeslagen zal hij zakken zij ziet als enig kans op z’n ontkluistering richt naar ‘m draadloos…