Alle inzendingen over fabriek

Hij fietst naar zijn werk. Doet dit al veertig jaar lang. Vandaag voor het laatst.…

Hoe zeg ik dit precies en goed, Op enig moment begreep iemand Dat licht niet in water ontstaat, Maar dat je voor het maken van licht Wel veel naar water moet kijken, Hij gaf de voorkeur aan mooi water Dat geen voorzetsels nodig heeft, Water dat een bloem is, een hand, Een paar schoenen, een mol, Er waren nog meer dingen Die hij meende te begrijpen…

Een vlinder fladdert rusteloos door de fabriek. Wat wil hij vinden?…

een file vrachtwagens staat voor de stille fabriek met een krulstaartje…

te huur, twee kamertjes in mijn hart. onderhoudstoestand: redelijk, hier en daar een schrammetje plus een beetje smart. ligging centraal, op loopafstand van jezelf. bezichtiging op afspraak, dan gaat de rest vanzelf. de huur is liefde, en je deelt het hart met mij. ruimte genoeg voor eigen inbreng, wie o wie komt er bij…

Drie rode letters branden 's nachts aan de fabriek: stilte, méér aandacht.…

danken voor het eten en bejaarden in fabriek.…

De trein dendert voort, wordt gestreeld door zware damp uit de fabriekspijp.…

bladerloze bomen fabrieken stomen vergiftigde wateren stinkende kolken zwarte tranen huilen de wolken…

Vergeet het dan maar want dat griepgevaar blijkt slechts brood voor een farma-fabriek.…

wat nog hangt in de oude fabriekshal is de leegte maar nu zonder het gestamp van zware machines een verlaten overall hangt eenzaam aan een roestige spijker 'een symbool van verlatenheid' het laatste teken van leven is misschien wel 't jonge berkje dat zich heeft genesteld in de scheef hangende dakgoot…

kakelen als de kippen die het moeten bezuren en nauwelijks nog eieren kunnen leggen staat daarom even stil bij de zachte wind die overal om ons heen is en geurt naar lelies en gras bedekt met dauw zegt het kind met een diadeem van bloemen in het haar dat de heerszucht wil doorbreken en knipt het koord door dat is verbonden met de pijn fabrieken…

Zachtoranje rook verlaat langzaam de fabriek. Avondrust nadert.…

Hij fietst weer, de geliefde kapelaan En hoor: de koningstune van De Fabriek Nostalgisch! Legendarisch! Magnifiek! Daarvan zou 'n herhaling niet misstaan Alsof niet al voldoende is herkauwd Wordt straks nog zelfs De Muur weer opgebouwd…

Wel, een rapport heeft beurtelings kritiek Op rijk, gemeente, brandweer en fabriek - Alleen vergeet men hen die zijn getroffen: Hoe konden deze mans- en vrouwspersonen Zo stom zijn om in Enschede te wonen?…

's Avonds strijkt de bij in een fabriek neer, rust uit van haar bloemendag. De zeilboot vaart 's nachts, straalt een rossige gloed uit; thee met beschuit geurt.…

Als hij door de fabriekspoort rijdt En die grauwe kolos doemt op Ooit door hijskranen op heipalen gezet Dan zinkt de moed naar de zolen En lekt als oud zweet En dringt in zijden sokken Dan raadt hij naar het raderwerk De springveer, de stroomdraden de zoveelste koets die van de band rolt En hoe alles draait en doordramt In het teken van…

De piramide is een zwam geworden Zo zucht de minister met opgeheven vinger Als fabrieken, winkels, kantoren Nu niet doldraaien Sluipt een snuivend spook Onder ons bed Moeten we in vuile lompen Aanschuiven met rantsoenbonnen Rolt het pensioen van de helling De ijle afgrond in Dus drijven we de vooruitgang op de spits Meer maken met minder…

Een vale slang kruipt uit die hellepoort, Zij zwelt haar flanken op met dof gesteen, Zij schuift haar gore kronkels langzaam voort, Wijl nieuwe kronkels baart die mond van steen. Met duizend tongen speelt zij om zich heen, Die lekken ’t blauw azuur dat zwijgend gloort, En de arme ster die nog zo kort maar scheen, Wordt in de zwadder van haar…

Laat het roesten en roken en dan op een goede dag of nacht: een gedicht dat op zichzelf staat als een scheve fabriek.-…

Je zult maar dromen dat je later dichter bent dat is toch je reinste nachtmerrie al die herrie in je hoofd je zult het maar zijn niemand die aandacht schenkt aan wat jij creëert of misschien word je juist geëerd krijg je alle aandacht als je dichter bent ben je een mooiewoordenfabriek je overdondert gewoon jouw publiek met de…

men wist dat er bescherming was een masker met de naam van Vrede en de faam van een fabriek die door de dramatiek van angst geen vaandel had veiligheid aanbad het spel van immer zeker weten elders, in de kamers waar een Jood werd weggesmeten stierven duizenden –tegelijk dat is waar ik nu naar kijk…

een schrille klank in de fabriek verliest de wereld vreemde vogels kinderstemmen - na schooltijd bij de poort worden één kreet heerlijke vlaamse in die kroeg aan de singel zo intens plat - van pyreneeën naar weerribben en wieden aasgieren en zwaluwen de buurman op vier volgt in outfit en geest de buurman op zes…

Groene dieptes Beschermen ons Voor wat beneden Op ons wacht Meerdere vinnen Kaken groter Dan wat van vissen Wordt verwacht Slijmerig kruipend Over weggegooide troep En vervuilde tonnen Uit illegale fabrieken Fluitend langs De waterkant Beseft men niet Wat zich beneden vormt Een leger mutaties Wacht op het moment Om de aarde…

hoe ik staand op de groene zoom dat licht is besneeuwd over de akkers kijk zie ik het koren dat reeds is geoogst, de aardappels op weg naar de fabriek de voren leeg van zelfredzaamheid baant zich een gerede twijfel in het ongerept verlangen van de mens dat wie vliedt zich spoedig daarhenen ziet waar passie de klucht is van dit sobere…

voor bestuurder Steve Stevaert geen moeilijke vraag het is een fabriek met een hart een ziel én een maag…

het binnenwaarts gerommel als bij een fabriek die meer lawaai maakt dan profijt geeft...…

De voordeuren van de huizen in mijn vertrouwde straat zijn allemaal vervangen de nieuwe sluiten beter naar men zegt, de oude waren scheef gaan hangen eenentachtig nieuwe deuren zijn bij de fabriek besteld men heeft de maten en de kleuren keurig doorgebeld ze sluiten dus, maar passen niet ik zie de huizen treurig kijken en proberen…

Bomen en kroegen zwervers die zwoegen over straten en pleinen met soms zelfs konijnen in groene parken en tuinen waarboven wolken bazuinen stenen en beton een zonnig balkon oude kerken en nieuwe banken en een tongval van klanken tussen huizen en fabrieken ziekenhuizen voor de zieken het stedelijk landschap is nooit af.…

in elke celdeling schuilt een kans op een nieuw levenslot; gewoon een speling in een ogenblik verveling van een achteloze God ieder lichaam wordt langzamerhand tot chemische fabriek waarin een kruimel stof kan leiden tot fatale stilstand van het mechaniek elke ademhaling voegt heel banaal een nieuwe regel toe aan het verhaal dat…