Alle inzendingen over foto zonder naam

alles is vergankelijkheid geliefden onder steen geborgen of met de wind weer weggewaaid bij elke visite nog verder verloren een foto een naam versleten verdriet zo kil klinkt stilte immer dwingend de roep vergeefs want hier vind ik je niet…

een werveling van woorden schiet ongrijpbaar door hem heen als hij haar foto ziet haar naam ligt op zijn lippen hoe iets wat bijna voelbaar op je handpalm ligt als je kijkt je steeds weer kan ontglippen vertrouwdheid vertaalt zich in gemis tot als een geschenk een flard van een gebeuren zich ontward en hij weer heel even bij haar is………

Ooit waren wij verliefd op Annie Schilder Die zong in witte bontjas 'Mon amour' Nu zegt diezelfde band ons dan bonjour En wordt de palingsound slechts nog verstilder Totdat een hunner hits wordt hergebruikt En in een Tarantino-film opduikt…

Mijn naam is Koos Al een hele poos. En ik ben een weinig boos Met de naam die men koos. Op deze foto lijk ik net Jan met de pet.…

naar 'a bigger splash' van David Hockney bij een foto die plons dat ben ik onherkenbaar dus lekker anoniem van de foto die jij nam kennen wij de hoed rand en 't negatief en dat willen wij graag zo houden…

Een treurende weduwe nam afscheid van haar man ook haar drie kinderen kwamen om en zij was er getuige van 'k Heb gehuild bij die foto die ik in de krant zag staan een heel gezin uit elkaar gerukt door een ongeluk hun aangedaan Hoe is zoiets te troosten ik vind er geen woorden voor die foto op mijn netvlies en toch, gaat het leven door…

Ze liepen hand in hand toen ik hun foto nam ontroerd en onbegrepen. Ze waren verder dan ik was. Ze hebben elkaar losgelaten. Verdrietig en begrepen hun liefde uitgepraat. Herinneringen opgeslagen zijn ze verder dan ik was.…

Ik weet even niet meer hoe ik heet ik zoek panisch naar mijn paspoort zoekend naar dat ene woord want daar staat het geschreven ik kijk naar de foto vind mijn naam de samenvatting van mijn leven.…

Zo nam ik een foto van je. Toen je heenging gebruikte ik hem voor de kaart. “We are the sun”, zong je altijd als je blij was.…

troost is ook herinnering de foto van voorheen de warme liefde van weleer die zo plots verdween troost is de herinnering van het prentje aan de wand jouw naam die ik ginder schreef in het toen nog warme zand...…

Ter ere van alweer een koningsdag Is er een nieuwe foto opgedoken Die is alom te lande veelbesproken Het is een plaatje dat er wezen mag Een remix en een catchy naam verzinnen En Willem kan een meidengroep beginnen!…

je loopt door de straten liefste en je zoekt het bordje met een naam de naam van een dode man gestorven voor het raam het licht is nog aan een roos in zijn hand je foto op de tafel zijn hart opgebrand je klopt op de deuren en het beeld versteend een standbeeld van een man in niemandsland en een verloren meisje in de straten weent…

De burgemeester van Helmond had op een foto van een vrachtwagen die varkens vervoert, de naam Ajax geplaatst en de foto op Facebook gezet. Ajaxfans bedreigden daarna de burgemeester. --------------------------------------- O, het verdroot de burgemeester zeer, Dat Ajaxfans met varkens vergelijken.…

Waar ooit geallieerden overstaken Ligt nu een extra brug over de Waal Een reuzenboog van spanbeton en staal Om aan het fileleed een eind te maken Wie nam de brug als eerste met de auto? Uw maandagdichter: kijk maar op de foto…

Vooraleer de vroegste vogel zingt Vooraleer de hemel baldakijnt Het gulden diadeem der dageraad In 't rozevingerig palet verschijnt Van Eos die het oog der dag omlijnt De heldere diamant die rijzen gaat En vooraleer Aurora's gloed begint De nachtelijke duisternis verdwijnt Nog voor de haan zich driemaal horen laat Zijn in het primordale…

Maar goed dat Anne Frank niet heeft geweten Dat zij toen van haar knikkers afscheid nam, Omdat er, zacht gezegd 'iets' tussenkwam, Zou Anne ooit die knikkers zijn vergeten? Die knikkerende Anne op dat plein, Wat doet zo ’n foto achteraf nog pijn.…

DE MOOISTE PLEK AAN ZEE VAN FOPPE mijn plekje hier aan zee zus nam de foto en de zee nam me mee ik spoelde hier aan en wijs naar de muzebiter ik duik daarna op mijn prooi en als ik thuis kom ben ik druk en wil een pi meisje opeten maar dat mag niet en daarom doe ik het niet zee o zee wat ben je mooi en hier ben ik lekker alleen niemand…

de regen was geen spelbreker maar tekende allure op je lijf koelde zacht de eerste zonnebrand gaf onverwacht je vormen prijs een waternimf in het natte gras met madeliefjes om je heen ik nam de foto die niet mocht je lachte met de regen mee…

Mijn nieuwe thriller heet; 'De hond die blaft' Een moord, een mes, een man en enge kreten Je zit je van de spanning op te vreten Mijn foto en mijn naam vet op de kaft In alle eerlijkheid onthul ik even Dat het door J.K. Rowling is geschreven.…

Op mijn startscherm een foto waarop de einder richting Katwijk, de bocht Ervoor een hondenoppasser met zeven honden die lekker vrij lopen daarachter wij, met z'n drie, maar niet op de foto Jij draagt die wollen pet en hij denkt waar gaat dit naartoe ‘k Wist niet dat ik zo zou genieten van dit uitzicht toen ik hem nam, ‘t strand…

Ik wil foto's van vandaag nieuwe foto's van jou en mij waarop we intens gelukkig zijn Ik wil foto's van later van hoe het misschien ooit zal zijn foto's waarop we samen oud en samen nog steeds gelukkig zijn Foto's van toen zijn er genoeg maar ik wil foto's van vandaag waarop te zien is hoeveel ik van je hou...…

Duistere stilte, lichte stilte Foto´s komen tot leven Foto´s van oudooms En van oudtantes Ik wil slapen in de wind Tv kijken in de lucht Met op de achtergrond De foto´s die door de lucht zweven Zweven door elkaar Om de minuut zie ik een andere foto De mooiste foto en de bijzonderste Foto lacht naar me…

De foto aanraken en wachten tot het moment weer kleuren krijgt. Kijken in het donker en weten dat schaduwen alleen maar fluisteren wie ze liever zouden willen zijn. En wachten op de herinnering die met woorden begint en weer met jouw naam zal eindigen.…

Hij kijkt foto's. Op een ervan verft zij een kastje. In het kastje liggen foto's. Op een ervan kijkt hij foto's. Niet op de foto's: zij verft een kastje.…

Geen foto draagt jouw beeld en geen steen zal jouw naam torsen, door tijd noch plaats te vangen ben jij ijler dan een gas. Gebeiteld in verleden tijd draag ik mijn hele leven op buigende schouders mijn zerk tegemoet. Ik vrees wat jij bevrijding noemt: een naam die waait in de wind.…

Je stuurde een foto vandaag waar jij het allermooist op staat en al wilde ik dat heel graag het is niet dat het nu beter met me gaat want een foto verandert niets aan het feit dat ik je mis ik kan je misschien wel zien maar ik weet dat het niet echt is Want een foto is slechts een foto ik kan geen zoen geven of krijgen ik kan je niet voelen…

En dan die ene foto, waar de tijd is vasgelegd, waar geen mens meer naar kijkt, geen woord over wordt gezegd.. Die ene foto, waar de tijd lijkt stil te staan, de mensen verdwijnen, Die foto blijft bestaan...…

De trein, rekt het landschap uit Bomen strijken langs het glas Een flits, legt de tijd voor even stil Vormt de wereld, hoe ze was…

Zo'n foto is nooit weg, en ze kosten maar vier voor een gulden Kijk, het lijkt (na drie minuten) en we staan er nog op, ook. Omgekeerd natuurlijk, ik zat links en op de foto's zit ik rechts. We zijn bruiner dan in werkelijkheid, en de schaafwond op mijn neus blitst overdreven. Links voorop, dat ben jij.…

Zij staart me aan Als ik kijk, kijkt zij ook. Ze zit gemoedelijk Lachend en onberispelijk In haar zetel weggedoken Even boven haar bril kijkend. Een glimlach rond haar lippen Of is het een grijns De achtergrond is vergeeld Gekreukt, gescheurd Maar ze blijft daar hardnekkig zonder verpinken mij gadeslaan tot ik mijn rug naar haar toekeer…