Alle inzendingen over geen komen en geen g

Of je een hond hebt of verkeerd parkeert Een kaartje in de trein koopt, of de bus Een Pool in huis neemt voor een zwarte klus Het wordt minutieus gecontroleerd Ik had het al voorspeld: er komt een dag Waarop je zelfs geen blik meer werpen mag…

Mijn huis heeft grote bedden waarin naakte mensen kreunen en meisjes verkracht worden door andermans eenzaamheid De gasten betalen voor het wassen van de gordijnen die ze na de nacht strelen met hun zachte handen Ze verwachten geen eelt van de dag, ze herschikken en ruiken, plukken de bloemen niet zelf, leven binnen waar ze zonder…

Hagelslag, stortbuien? Fris in de buitenlucht Hoort u mijn lied Of het vriest of het dooit. Bittere noodzaak wel: Onmilieuvriendelijk Word ik al zingend De kroeg uitgegooid. Katja Bruning…

Het tikken van de klok zo hard met een zachte g glijdt de tijd uit stille uren soms verhaalt hij van vroeger zij kijkt hem vragend aan en wacht nog wat op later dat niet komen gaat…

Vaak is het verlangen naar een kind Het verlangen naar het kind in jezelf Wat je wellicht, hoogstwaarschijnlijk Met het badwater hebt weggegooid Een vers bad is dan broodnodig Veel zal je zelf moeten afspoelen Van je af laten glijden, achterlaten Want ander krijgt je kind geen kans Niet het kind wat geboren wordt Noch het kind wat in je…

‘Ruwe stormen mogen woeden’ En morgen komt Storm Eunice aan land Aan land in ons Koninkrijk Nederland En met name in het Waddengebied Eunice laat de wadden-eilanden trillen Op hun fundamenten van zee en klei Het is de laatste waarschuwing aan Konings regering Blijf met je Haagse poten van de Waddenzee af! Zo niet, dan gaan jullie hullie dat…

Als je soms dacht, dat ik hoogmoedig over mezelf ben, dan zal ik je teleurstellen want ik ben niet meer dan je verwacht. Als je soms meende, meer in mij te zien dan ik al ben, dan zet ik je met beide benen op de grond totdat je ziet wie ik werkelijk voorstelde.…

G…

Op mijn pad ligt een bemoste steen Hij ligt daar vast, al duizend jaar, Met bos en bomen is hij één, Ik word hem nauwelijks gewaar, Maar kan er niet omheen.…

Staren in de koude op deze eenzame dag. Het vasthouden van het houden van, van jou, het licht, dat jij steeds weer liet schijnen. Vervlogen in jaren en jaren met ons beiden. Jij gaf jou hart en ik het mijne. Aan het einde van ons pad nemen wij elkaars ziel om voorgoed in liefde te verdwijnen.…

Een mens verdraagt zijn mede Vanuit het perspectief van nu en verleden Dit is een gevoelige balans Ga je over de grens dan loop je de kans Dat je voorgoed wordt gemeden.…

’s nachts zijn alle wolven grijs en willen dat tot elke prijs maar al te graag zo houden ze lopen met hun ogen dicht ’s nachts zijn alle wolven grijs iedereen is dan gelijk iedereen is te vertrouwen of wordt opgelicht ’s nachts zijn alle wolven grijs en huilen dan bij volle maan zien deze voor zonnig aan waar zij haar licht slechts leent…

Geheugensteunkous Onontbeerlijk voor mijn geest Handig hulpmiddel…

Mijn gebed bezit geen woorden Het behoeft ook geen cliche’s Het betreed geen platgetreden paden ‘T is geen gebed van dominees Mijn gebed woont in mijn hart En het spreekt een eigen taal Het is boven tijd verheven Het vertelt een oud verhaal Mijn gebed is eens begonnen Zomaar midden in een zin Het heeft angsten overwonnen Nu zit er weer…

jouw hart veroud door tijd en gedragen door een hand vol gedachten is je kaars het verblindend licht in de vele reizen naar de kwelders van ons Wad jouw snuit vol reizen en aankomsten geuit door het doffe water in je ogen verwoordt het geblaf als een streling in jouw stem ik begrijp je en ik volg je schreden door het wankel gras wie je…

In de zoo van mijn verlangen heeft g*d de tijd nu afgezet: het is erg stil. Rozig ruist de hel. Ik kom niet tot besluiten, weet niet langer wat ik wil. Voel jij mij beter, dieper hoe ik tril? Verhult jouw hand in mij de dromen?…

G.) Mijn leven voltooid zoals de huizen die ik bouwde. Klaar voor de laatste reis, benieuwd wat komen zal. Mijn vrouw en kinderen aan mijn zij, dicht bij mij, hun warme blik en groet, zo is het goed. Ik draag hen allen mee in eeuwigheid.…

Met jou op de hei, berkenboompjes in de mist – een vluchtige geur.…

binnen komend door twee klapdeuren heen Begroet jij mij met jou ogen We zijn niet alleen is wat ik weet Niet wat ik zie loop ik langs jou heen... met het beeld van twee zielen die in elkaar smelten Feest ik de nacht door zo als 20 jaar daar voor. Ik loop langs jou... je raakt me aan even ben ik weg gesmolten als een kaarsje in de zon ik…

Gentlemen, geëerd-geleerde gasten Gelukkig grotendeels gevaccineerd, Grandmaître des gendarmes, gastheer Gaston - Geleend gilet, grof geld gewend, gerant In generaties generieke genen Goudeerlijk, genereus, gentil gezant - Geen goor getatoeëerd geval (genant!) Geniet gratificaties (grand garçon!)…

Elke dag is weer een nieuwe, en zo komt elke morgen weer, dezelfde echter nimmer meer. Elke dag is weer een nieuwe en nu en dan verjaart het jaar, een oproep voor een dankgebaar. Elke dag is weer een nieuwe, een plots besef van ’t gaat voorbij maar ook van liefde leven wij. Elke dag is weer een nieuwe, zo bloeit een leven in de tijd…

(een acrostichon) g een tekst, geen woord ... e n ook geen .... z in klinkt ...... e r; ..... l eeg .... l ijkt het, ... i s het niet: g een mens, wel zin…

Wie mensen werkelijk willen zijn, zijn de labels die we plakken. Op anderen en op onszelf. Mensen die anders zijn, zijn abnormaal. Mensen die zichzelf zijn, zijn volkomen normaal. Zonder etiketten. Autistisch. Zijn zij. We zijn etiketten. We zijn onszelf. Hoe abnormaal, is normaal? Zijn wij? Zijn zij? Wie?…

De stoelen fluisteren vandaag, over hoe ze moe zijn van zitten. De lucht vergeet even wat blauw is, en valt verlegen in een glas bier. Een gedachte trekt zijn jas aan, en loopt gezwind de kamer uit. Ik zwaai met een hand die niet van mij is, maar ene die wel beter groet. Mijn horloge eet minuiten op, en zegt dat tijd naar hutsepot smaakt…

"Poet(r)in international" daar rijmt geen woord op!…

Europapa: het stemlokaal is open Een rechtse wind waait over ´t continent Eenieder die zijn pappenheimers kent Telt met een ongerust gemoed zijn knopen Gaat de klimaatopwarming nog wel door? “Nee alle grenzen dicht” roept men in koor!…

Dick Schoof wordt straks minister-president Hendrikus Huisman stortte in elkaar Ronald heeft zijn EK-selectie klaar En Sylvie Meis vond weer een nieuwe vent Dit alles in ´t Journaal onder het eten Alweer een week om nooit meer te vergeten…

't Is vrijdagmorgen 24 mei Ik ben helaas mijn snelsonnet vergeten Dat laat ik u bij deze even weten Deze omissie maakt me niet echt blij Nu moet ik op de valreep iets verzinnen Tot straks: ik moet nu echt eens gaan beginnen.…

Een stuitbevalling leek die Rutte vier. Dus maar een keizersnede van een meter. Gelukkig wordt nu alles stukken beter, met op de bok weer Mark als de koetsier. Wat zegt u nu: Die Rutte kan niet mennen? Hij slalomt goed, dat moet u toch erkennen!…

De ballen in de doos, de boom verbrand De kaarsjes uit, de glazen afgewassen Ik laat mij door het nieuwe jaar verrassen Al liggen er wel zaken voor de hand De woorden bij de koffieautomaat Verkiezingen en vaccinatiegraad…