Alle inzendingen over geleefd

langgerekt baant een schaduw het pad voor me uit de stilte holt gretig mijn voeten voorbij laat sporen achter waarin ik verdwijn net voor het sterven en voor de dag kruipt de nacht uit mijn magere mond ik verlies het onvoldragen zicht om ademloos te mogen leven en om mezelf aan de dood te geven…

geleefd heeft hij in grote lijnen maar het einde heeft hij nooit kunnen zien dat zijn de touwtjes van het lot want de dood laat ons maar ééns leven…

credo Het universum vervulde je wens Je liet ons onverwacht, onvoorbereid hier achter Want dat je zo jong zou gaan, voorzag geen mens Je hebt geleefd zoals je wenste Je bent gestorven zoals je was Je bent en zult altijd jou blijven En je warmte draag ik bij me als een jas…

Hoe tegenstrijdig is het om te beseffen, dat ik het zelf niet ben die leeft. Hoe vreemd is het om te ervaren, dat ik mezelf niet eens besturen kan. En toch.... Enige vijanden wurgde ik met mijn greep. Mijn wonden veranderde ik in littekens. Mijn hart klopte al miljarden malen. Ontelbare microben hielp ik al om zeep. Toch twijfel ik aan…

Geen glimlach krult ooit nog mijn mond, een zon die mij nooit meer zal verwarmen. De wrede dood die mijn huis zo gretig vond, ondanks mijn vurig gebed om erbarmen. Uit welke bron put ik dan nog levenslust, als al wat ik lief had mij word ontnomen, ik eindelijk in mijn droeve lot berust en voel, hier mag een einde aan komen. Het leven is…

"Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd". Niet altijd even makkelijk, maar zeker de moeite waard om te proberen...…

Bedek mijn ogen met zwarte lelies, de wereld is er vol van, om in te verdrinken als verbeelding van de gedroomde aarde en de moederschoot waaruit we allen zijn ontsprongen. Hij verstond de lessen, die hem zijn ontnomen, ze ontstonden in een achteloos gebaar, private beweging van gefascineerde teksten in steeds wisselende choreografieën…

Ons leven duurt maar even. Allemaal gaan we dood. Koffie laat ons leven.…

Heb ik geleefd? Te weinig moed. Geobserveerd en gadegeslagen. Aangeraakt en betast geweest. Maar nooit echt geleefd. Nooit echt vrij geweest. Maar ik ben vrij. Ik ben ik. Mijn hele leven lang. Heb ik geleefd? Ja, in de letterlijke zin. Maar niet met mijn hele ik. Met maar een deel. Te weinig moed. Te bang om te leven.…

Toen ik in je lijnen Mijn naam zag staan, Steen, zag ik in jouw Ziel de mijne weerspiegeld, Herkende ik mezelf in haar, En besefte ik dat jij geleefd Hebt zoals ik geleefd heb, Zoals ik heb bestaan…

Ze kennen allemaal de naam van Danny van Strien Ik heb geleefd Zoals ik wilde leven Ik ben geroemd Ze kennen allemaal de naam van Danny van Strien Dan ben je Beroemd Ik heb Geleefd Zoals ik wilde leven Ik heb maling aan wat ze van me zeggen Ik ben geroemd Ze kennen allemaal de naam van Danny van Strien Dan ben je Beroemd…

barrières weg in een kaarsrecht onderkomen in de smetteloze uren aarzelend schuifelt ze weg langs pas ontdekte dromen, voorgeschreven tocht langs de baar van roerloos licht, laat zich niet uit de eigen waan verdrijven in onbevlekte jurken zij aan zij danste ze glorieus de modieuze passen, wist daar iedereen mee te verrassen in alle geleefde…

Zwijnen houden van modderbaden. Mensen zwemmen liever in water. Of, in het slijk der aarde. Mensen leven zoals dieren leven. Als varkens die houden van feest. Als zwijnen, die ook mensen zijn. Mensen genieten dierenrechten! Genieten dieren mensenrechten? Recht op waardig leven? Recht dat verankerd is. In onze Grondwet. Natuurlijk toch…

Zijn alle liefdes al geleefd geluk genoten verdriet afgeschud, vergeten haat en woede omgezet in vergeving? Is er ooit al wérkelijk geleefd?…

Ik heb mijn zinnen gezeefd ik hoef niet te keren ik heb geleefd.…

Vandaag geleefd gewerkt gepraat gelachen geliefd genoten van de zon en van elkaar net als gisteren geleefd gewerkt gelachen geliefd genoten van de zon en van elkaar morgen is er weer een dag om te leven te werken te lachen te lieven te genieten van elkaar.…

aan het einde van de dag als de wolken de hemel sluiten lijkt de toekomst reeds geleefd nu de jaren in rap tempo verstrijken overvalt mij het verlangen naar jonger te zijn nu de jaren in rap tempo verstrijken lijkt de toekomst reeds geleefd als de wolken de hemel sluiten aan het einde van de dag…

Toen is eindeloos Maar al lang voorbij Toen zit vol herinnering Met geleefde tijd Nu is eindeloos Het duurt zo lang er nu is Nu vult langzaam het vat van toen Met meer geleefde tijd Straks is eindeloos Ik hoop vaak dat straks nu wordt En met die hoop vergeet ik nu Vol nog te leven tijd Pak 't nu!…

Wat in een droom is geleefd is door geest en gevoel doorleefd en heeft de ziel toch beleefd.…

Geleefd op je wang. Gestorven op je lippen.…

Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd, wat voor leven heb je als je geen reden hebt om te lachen?…

Ik vraag me af waarom ze hebben geleefd en of het van belang was voor henzelf dat ze hebben geleefd maar dan toch om het leven zelf voort te duwen tot meer bewustzijn. Er zijn plaatsen op de wereld waar de namen van de gestorvenen zijn gegraveerd, in steen gehakt om ze te kunnen behouden, hoe lang nog?…

Ik wou dat ik een traan was Geboren in je oog, Geleefd op je wang, Gestorven op je lippen. Maar ik zou tenminste voor altijd bij je zijn geweest.…

Dus keek ik verder vooruit, een toekomst ging aan mij voorbij, maar mijn boek is nu al uit, voordat het heeft geleefd in mij...…

moderne artsenij is liefst preventief zoekt op haar qui-vive bejaarden die gevallen zijn vraagt hoe en waar men zich ingeleefd aan de ander geeft je bent nooit te oud om in liefde te vallen een dag niet verliefd is een dag niet gevallen geen betere kussers dan 65-plussers ook blijkt dat veeljarig ervaren leidt tot gepaster…

vermeden Geen gesprekken, maar kreten Niet meer verbonden Alleen maar onzichtbare wonden Geen stilte meer te mijden Deuren vallen dicht Geen bloed meer in mijn gezicht Woorden die me uiteen rijten Ik kom tot een zwijgen Door een sterveling verwrongen Geen lucht meer in mijn longen Geen geest om te bereiken Heengaan wil ik Met tranen geleefd…

Ik ben geboren en dood gegaan Ik ben opgebloeid en stil vergaan Ik ben vertrokken en blijven staan Ik heb geluisterd en niets verstaan Ik heb gesproken en niets gezegd Ik heb getwist en niets weerlegd Ik ben geschreven en nooit verzonden Ik ben verloren en nooit gevonden…

is het leven dan geleefd? of blijven ik en jij verbonden als een zandkorrel met de wereld. mijn ik aan jou. alles.…

Innemend ontluisterend vergiffenis verdervend zoekt zijn gedachten af langs hoofdpijn om puzzelcontracten die nooit komen eeuwig vragende stukken die passen zoals een steen het gladde water ontmaagd het toch weer zonder rimpel laat de tijd als was het soms de zijne slaat in stukken op de muur waar de klok nog steeds de dienst uitmaakt tot…

Denkend; ik heb nooit echt geleefd En met die gedachten Gaat hij heen.…