Zwarte lelies

Bedek mijn ogen met zwarte lelies,
de wereld is er vol van, om in te
verdrinken als verbeelding van de
gedroomde aarde en de moederschoot
waaruit we allen zijn ontsprongen.

Hij verstond de lessen, die hem
zijn ontnomen, ze ontstonden in een
achteloos gebaar, private beweging
van gefascineerde teksten in steeds
wisselende choreografieën.

Z’n beloften ingebed als fantasieën in
een simpel woord, de hoop als nar te
figureren in een corso van de relativering,
een laatste dans als slotakkoord met
voorschreven passen als ultieme krans.

Schimmen verdwijnen in het schemeruur van
de dood, ze staren ons aan, veel eerder en
verder dan we ooit begrijpen, als het boek
wordt gesloten over de klopjacht naar het
ware bestaan, ontsproten in onze geesten.


“ Voor een vriend die we
onverwacht moesten loslaten “

Pama

"In de zon is de dood begonnen, hij
heeft het zoete vreten aangevangen."

Gerrit Achterberg

... ...

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 18 november 2012

pebmartenskpnmail.nl

Geleefd in een corso

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 852