Alle inzendingen over grote stap

Vele kleine stapjes vormen een lange wandel maar een lange wandel garandeert nog geen grote stap…

het beeld spreekt geeft inzicht prest tot overdenken verder te gaan een grote stap niet meer stilstaan er is immers nog de open mond, verbazing ja, de bevlogenheid naar levensechte dromen de schoonheid onderweg symbolen van licht dat zelfs in donkerte tot helderheid kan komen…

klein en geborgen zal de dag van morgen voldoende zijn dat besef en een klein beetje lef zal genoeg zijn als morgen fijn zo in het klein een grote stap mag zijn…

Van snelsonnet naar pure wetenschap: Geen kleine…..maar een héééle grote stap…..…

Het is een grote stap voor mij te nemen maar ik wil je bij me in me leven en als het even kan de rest van mijn leven…

Er is een grot gevonden op de maan Zo’n ruimte is om straling te ontduiken Wellicht als uitvalsbasis te gebruiken Neil Armstrong liep er ooit niet ver vandaan Beeld in hoe anders het toen lopen zou ‘Een grote stap voor…’ Hé, waar issie nou?…

Van eenzaam tot één zijn -wij beiden weten het nog wel- was toch niet zo'n grote stap, het ging eigenlijk best wel snel. Ik koesterde je in mijn armen als een kostbare diamant, helder en loepzuiver geslepen, de mooiste van het land.…

zelfs het meest onbereikbare bestaat, alles wordt beantwoord Blijf bij me, ik wil niet dat je gaat mijn fantasie, liefdevol, intens en onverstoord Ach, ga maar en breng me de realiteit het is niet eens een grote stap van alles wat ik wens raak ik niet veel kwijt Want het is er echt... jouw vriendschap…

Het is geen onmetelijk grote stap, maar de belofte van een warme deken, wanneer je denkt alleen te zijn. Trouwen is geen gods' stil zegen, maar een vriendschaps groot festijn, dat zich zegt niet op te geven. Het is vreemd om zo in ene, meer te denken, en te verwachten, zo is zelfs liefde niet bij machte.…

ik heb me vergist in het wad zijn zuigende modder in een te grote stap laag hangende koude mist dat het zonlicht voor even vergat wij spraken onze glinsterende woorden met het vloeibare van water een sprankelende ijlte die brak net als het water was in twee componenten momenten in leven en dood een symbiose die zij zelf…

Een veel te grote stap. Totdat je beter kijkt, veel dichterbij. Je handen legt in het gat in Zijn zij, en gelooft.…

Bibberend zet ik mijn grote stap een klein beetje pleinvrees overwonnen met durven nog maar pas begonnen toets ik onzeker een tree van mijn trap Voorzichtig beklim ik mijn wezen leg mijn leven in de schaal en lijm met mijn verhaal in hortende rijm -Wat doet het goed dit eindelijk te lezen- Van de reacties schiet ik nokje vol moeilijk ook…

Afgelegen in een dor land Alles strak op elkaar geplant Geen zicht van wat voor je ligt Opgeslokt in de menigte Lijkt de toekomst ver van je vandaan Weet je niet welke weg je moet gaan Losbreken van deze gevangenschap Zet je voor jezelf deze grote stap Mensen bloeien waar ruimte is Mensen groeien waar ze de ruimte krijgen Staan als…

stap achteruit Want wat is er mis met een advies Het ontbreken van een raadgevend referendum Is voor de democratie Een groot verlies Want de stem des volks is gehoord Ook al gooit men het overboord…

stap gevoel vrij te uitspreken te erkennen, die ideologie krijgt toch de overhand in een dialoog is eerste stap dat racistisch individueel of institutioneel gedrag wordt geschrapt uit het logboek van het kleurrijkste schip, die aan de zelfde boei is afgemeerd.…

Nu voelt ’t nog wat onwennig Als ik je in mijn armen heb Maar ’t is wel heel gezellig Je blik en lach vol pret Straks zet je een grote stap En gaan jouw kinderogen echt zien De eerste ontdekkingsreisjes met mam en pap Tot de eerste som van tien Zo groei je verder door Tot een flinke jongeheer Zo boetseer je je eigen leven En ontdek je…

Ik wou dat ik Één grote stap kon zetten Om de tijd en ruimte te overschrijden Over rode daken en groene tuinen Over muurtjes van bewoonde landen Over alle grenzen heen Ik wou dat ik Op jouw droom kon klimmen Om je verlegen ogen aan te kijken Door witte wolkjes en gekleurde hemelbogen Door bloesemlicht van zachte klanken Door alle…

stap naar volwassen gezet 't was veel te snel vonden de mensen maar dát maakten we zelf wel uit hij was al dertig, ik nog twintig en toch al een volwassen bruid ik voelde me weer even achttien toen ik net die foto's weer bekeek lange zwart geverfde haren, en 't werd me in het hart een beetje week.…

Ik wil het niet, maar moet steeds aan hem denken Ik doe mijn best om geen aandacht aan hem te schenken Een grote stap heb ik zelfs al gezet ook al is er nog een ander in het spel, ja hij is bezet Zijn lach, zijn uitstraling, zijn manier van lopen het zijn die dingen waardoor ik toch blijf hopen Maar toch, ik wil niet stoken Als het zo moet…

Stap, stap, stap, In het enge bos loopt een grote olifant en die is de klos. In zijn rechterpootje heeft hij een dikke splinter. Hij draagt een geel majootje Het is midden in de winter. Stap stap stap In het enge bos loopt een grote olifant en die is de klos. Wat een enorme pech, want tjonge wat is het koud zeg!…

1 oktober 2007 toonde Sofie zich aan de mensen Eindelijk nam ze de grote stap; een vervulling van al haar wensen Als kind al wist ze dat er iets niet klopte met haar Ze had het lijf van een jongetje en dat voelde raar Ze kon haar gevoel niet benoemen; laat staan bespreken Met niemand niet, bang dat ze zou worden nagekeken Maar die gevoelens…

Go with the flow het ritme van een krijger die niet het kaas van zijn brood laat eten maar toch de zachtmoedige blik in zijn hart en ogen weet te bewaren de wind fluistert zijn verhaal van liefde over wereldzeeën nestelt het in boomkruintjes waar vogels het in donsveren wijdgespreid in vleugelslag meedragen…

Stap voor stap zet ik voetje voor voetje plaats ik, zucht na zucht slaak ik traan na traan pink ik weg, al loop ik niet achteruit, mijn lijf gaat dat wel, stap voor stap, voet voor voet, zucht na zucht en traan na traan!…

Blauwend vuur water stuk getrapt schoeisel stof van de weg waar aan de nacht pijnlijk kleeft schimmig rookpluimige bossen mollen die kruisen het bloemrijke mos boomstille stap vissen en vogels gooien mijn richting los…

stap…

Voor mijn slaapkamerraam zit ik op de uitkijk Te wachten op het meisje van de krantenwijk. In haar ene hand heeft zij de krant En maakt een kom beweging met haar andere hand. Snel ren ik van de trap af naar buiten Van blijheid begin ik te fluiten. Maar was haar wenk wel voor mij Of was ik voor niets blij. Al vlug was ik bij haar fiets…

Elke trede van de trap brengt je weer een stap omhoog maar ook al blijf je klimmen je bereikt toch nooit de regenboog. Elke stap vooruit brengt je steeds wat dichterbij naar wat uiteindelijk je doel is een stukje dichter nog naar mij.…

Elke seconde, elke stap, elke maat. Stap na stap kom ik verder Het gaat bijna vanzelf. Stap na stap ben ik gelukkiger en dichter bij mezelf.…

Die ene stap nog niet genomen omdat jij slapen kan waar onze dromen steeds weer bewegen de levende fantasie. Orde ons gebroken mijn tijd verplaatst. Verhalen zullen anders klinken maar niet zo Guinnevere en Lancelot. Wij zijn stervenden, ons verleden dicht geen grote mensen.…

Magistraal verpakt de innemende stilte kraakt bij elke stap…