Alle inzendingen over hartenklop

je ligt zo stil en veel te diep te slapen iets schreeuwt in mij het is al laat sta op een arts staat daar zijn moed bijeen te rapen het is al tijd hij neemt jouw hartenklop en straks zal hij het aan een ander geven het eerste dat ik hoorde van mijn kind nu zal jij in de dood nog verder leven en ik ga zoeken totdat ik het vind en als er…

verblijden we blijven hopen door de toekomsttijden het komt ons toe om bij elkaar te zijn we rekenen op vleugels, die ons brengen onze spanwijdte is overtuigend groot, dat komt door het onbegrensd verlangen het firmament is nu alleen voor ons de eeuwigheid ligt aan onze voeten ik wentel me in jouw geluk wat ben je mooi, wat ben je mooi de hartenklop…

op hartenklop schommelt weten tussen herinnering en vergeten danst lichte dromen in luchtige niemendalletjes gaat vluchtig voorbij aan de zwaarte van bestaan pas als de hartenklop stokt de schommel stopt wordt weten eeuwig vergeten…

Zachtjes luisterend naar onze hartenklop. Door Cupido’s pijl doorboord.…

altijddurend voelt een hartenklop zo licht en zwaar tegelijk er prijkt een woord in gedachten en het schrijft zich onverrichter zake groot in weerwil van de dood duurt stilte, eeuwen lang…

Als Barack spreekt, gebeurt er iets met mij Als tekst en stem en kop zo samenvloeien Kan hij me ráken en oneindig boeien ‘t Is nooit een politieke woordenbrij Maar in de nacht… een wrede hartenklop: Dan doemt die gare kop van Trump weer op…

in rusten zonder tussenpassen streel ik zacht de kleine stukjes dood die niet meer willen helen in het raken ben ik vergeten hen weer levend te maken te bezielen met de extra hartenklop herstel wil melker 07/07/2022…

Een hart is gèèn hart als er geen tweede hart bij is een hart is gèèn hart als het niet van harte is ieder hart is een hart als het de hartenklop voor de ander is mijn hart is jouw hart jouw hart is mijn hart wat is het heerlijk om verliefd te zijn hart van mijn hart…

we lopen vast aan de rand van de stad ongekende wegen liggen open wijzers snijden de uren in stukken de wervelwind strooit zand in iemands ogen onze tijd gaat in rook op bij iedere hartenklop…

soms ga je af op de fluister van de wind die ruist in je hartenklop Keuzes maken je volgt de pen van hem die pretendeert geen "schrijver" te zijn en je gaat van zijn woorden houden omdat je emoties tussen de zinnen leest, ongeschreven maar hoorbaar in de fluister je noemt hem "dichter"…

heet in alle rust de krant gaan lezen de doodse dood besloop je snel aangrijpender beeld kan ik niet schetsen visioenen achtervolgen mij nog steeds wankelend heb ik je lichaam neergelegd gestreeld, daarna ben je weggedragen we weten nooit, waar en wanneer de doodse dood is heel vaak onverwacht onze klok tikt de minuten en de uren de hartenklop…

Maar met verjongde hartenklop is hij toen weer in 't Werk gedoken.…

Je bent toch met de hartenklop begaan? Stort bovendien op giro drie nul nul. Hun directeur krijgt heel wat, wees dus gul!…

noem me geen paganist zei ze in een fluister ik zie wat gij de schepper noemt in het vrouwelijke omkranst ik zie de zee als in het golven van het wonderlijke wezen omwolkt door al wat leeft onder de stroming van water en lucht liefde lijkt me het antwoord in des mensen's hartenklop vrijheid in vleugelslag wiegend op wolken…

Jij bent de echo van mijn ziel mijn hartenklop en zo subtiel de spil van mijn gedachten. In alle dagen en de nachten de reden van mijn verlangen, jij houdt mijn innerlijk gevangen en diep voel ik de liefde stromen verankerd in mij, en in mijn dromen koester ik het zoet en het smaakt, naar jou die mijn hart heeft aangeraakt.…

voor haar is hij nog steeds die heerlijke sterke man met zijn donkere krullenkop al verloor hij in de loop der jaren bijna al zijn haren al loopt hij nu wat stram haar ogen glanzen haar glimlach speelt haar hartenklop is nog even vurig nn gedachten danst ze hem nog steeds tegemoet Alles in de wind al gaat het nu wat trager hij wordt…

in de nacht dwarrelt de vlinder vleugelslag in schaduw aan de wand omdat wakkerend kaarslicht vertelt van liefde en van dromen hij slaapt met zijn hoofd tegen haar hartenklop zij tekent met haar vinger oeverloze verlangens op het behang zilver glimlacht de maan, aan de sterrenhemel als de vlinder neerstrijkt op haar lippen in een zachte…

de woorden gezonden over golven van zand verwaaien zeewaarts in stormen van nachtelijk geweld zinken zij weg de dageraad met wazige vingers schrijft zinnen van opgediepte letters uitgeademd in liefdevol gezang vleugeldragend de hartenklop grasduinend in gevoel raakt me verblijd overspoeld in euforie zwemmend in oceaan van geluk…

En weer groef ik uw lichaam op, vervloekte ik uw zaligheid, zodat uw geest tot aan mijn tijd, van ademteug tot hartenklop mijn ziel tot aan krankzinnigheid zal drijven, of tot aan de strop, waar mijn bezeten duivelskop getormenteerd uw naam uitschreit.…

Blacka Rosa zo noemde hij haar toen hij haar ogen kuste haar tegen zich aan drukte vlak voor hij haar verliet Ze voelde zijn hartenklop liet hem een dappere glimlach zien niet de tranen die haar hart verschroeiden omdat ze het wist Er zou geen weerzien komen haar bevende lippen kusten hem in een fluister haar door tranen omfloerste…

Zou je mij willen bewaren in het licht van ontluikende ogen in herinneringen aan verstilde schoonheid van een verlate schemer als het avondrood overgaat in nachtelijk blauw en ik je mijn lang vergeten brieven ongelezen laat onder het bladerdak waar ik je mijn hartenklop ontvouw zullen we dan onze zielen verstrengeld laten opgaan…

Waar is je hartenklop? De dikke nacht houdt ons bijeen en maakt ons met elkaar compact. ‘Om Godswil laat me niet los, mijn benen zijn geknakt’, fluister je aan mijn borst. Het is of ik de aarde tors. En langzaam kruipt het mos over ons standbeeld heen. -------------------------------- uit: Sphinx (1946)…

we zijn opgeroepen om te komen kijken op alle wegen van oost tot west naar de restanten van het vergane aardse leven dat door ons zo vreselijk is verpest in afwijkingen en allerlei ziektes de confrontatie voor het laatste oordeel er zijn geen wegen terug want in de schepping was synchronisatie de hartenklop en zon…

het krioelen tasten en voelen kost weer te veel energie heb mijn vleugels uitgestoken zweef in stilte land in rust naar de grens van het bestaan gezocht ver van iedereen vandaan het enige geluid dat komen mocht was mijn eigen hartenklop nog leef ik bruist mijn bloed de overzijde zien doet me goed ben op mijn eigen wereld…

Als er geen tijd meer is om beloftes na te komen en er geen begrip meer is voor standpunten Als blikken zonder interesse zijn voor elkaar Als ontmoetingen plichtmatig zijn geworden, als lood gaan wegen en aanrakingen zijn koud, en zonder vuur Als vragen als verwijten voelen en een uitgestoken hand wordt genegeerd Als een hartenklop…

haar boek geschreven in een warme golf van liefde hartstocht in elke letter op papier de vraag kwam laat me in je armen slapen zo vol vertrouwen blonk de flonker in haar ogen het tedere in haar stem de pen in haar hand volgde haar hartenklop wees mijn haven vroeg ze dat is de zin van mijn leven de wind fluisterde haar zinnen blad…

ik schreef liefde in de lucht op mijn vlucht die in rode regen eindigde vlaag gewijs klapwiekte zwarte neerslag op mijn hartenklop voorbij weg van mij nog zag ik mijn letters in het blauw verrafelen door opkruipende kou er klonk geen hemelse muziek koud zweet en hysterische paniek dekte mij toe hoorde druk menselijk gestamel…

Hamerboor, beitelkop bonkend bloed, hartenklop snotvolneus rochelblaf dikke huig, rauwe keel, bibberbenen, slappe buik ogenwater, luchtpijpnauw koortsgevoel, hete adem …zorgende handen aai over bol lieve ogen, medelijdensvol waterglas, met ijskoelwater kussenopschuddend, ingestopt knuffelliefde veiligheidsgevoel groot vijfenvijftigjarig…

nasmaak van loslippigheid geproefd heb, en zij is te jong en praat mijn mond voorbij en bijt als peper op mijn tong; ik die de vreemde kriebel van het woord gevoeld heb als het witte blad en zit te schrijven als vermoord ik het, al dat wit zat; ik die de ren van kippen zonder kop gezien heb, en hoe oud was ik die de stokkende hartenklop…

Een warme mantel Om haar koude lichaam De adelaar gaf haar vleugels In spanwijdte en liefde Zij koos de vrijheid Van de horizon Wijl haar schaduw Haviksogen opsloeg Vloog zij sneller dan Het fluisteren van de wind Door de wolken Over de zee En belandde in de golven Van de hartstocht In zijn uitgestrekte armen Vlijde zich Tegen zijn hartenklop…