hartenklop
je ligt zo stil en veel te diep te slapen
iets schreeuwt in mij het is al laat sta op
een arts staat daar zijn moed bijeen te rapen
het is al tijd hij neemt jouw hartenklop
en straks zal hij het aan een ander geven
het eerste dat ik hoorde van mijn kind
nu zal jij in de dood nog verder leven
en ik ga zoeken totdat ik het vind
en als er maanden kruipen in de dagen
en ik mijn hoofd laat leunen op haar borst
dan blijft er nog één ding dat ik wil vragen
de vraag waarnaar mijn hele wezen dorst
herken je me het was toch altijd wij
is er een plek gereserveerd voor mij
Geplaatst in de categorie: emoties